Deze week is voorbij gevlogen. Voor mijn gevoel zat ik gisteren blog 'week 25' te schrijven. Maar nee dus, dat is alweer een week geleden.
De herfstvakantie zit er ondertussen op in Nederland, vorige week in de ene helft van Nederland en nu ook in de andere helft.
Tijdens de vakanties merk je hier in de omgeving vaak dat er vele Nederlanders zijn. Mensen met een tweede huis en/of mensen die iets huren. Zo ook tijdens de herfstvakantie.
Ook wij hebben dan vaak wat meer aanloop. Altijd weer gezellig, beetje bijkletsen, veel taart eten en veel wijn drinken... niet dat ik weg ben van wijn, maar in goed gezelschap smaakt het altijd net even wat lekkerder. PROOST...🍷
Als dan de visites weer weg zijn, terug naar Nederland, valt hier de stilte weer in. Nou hou ik erg veel van stilte, maar op dat soort momenten merk ik in zekere zin toch wel dat ik een sociaal mens ben en moet ik altijd even weer wennen aan de zelfverkozen stilte.
Even over naar totaal iets anders, het weerpraatje. Afgelopen week waren er verscheidene zonnige dagen, maar tevens enkele druilerige dagen.
Op de zonnige dagen waren we regelmatig in shirt buiten op ons toekomstig weiland bezig. Tussen het werken door lagen we soms languit in het gras te genieten van de zon, de overvliegende roofvogels, het toch wel erg leuke weiland met zijn vele bloemen... waarvan de meeste trouwens uitgebloeid zijn maar desondanks nog mooi zijn om naar te kijken (ook HEEL VEEL wilde TYM, ruikt heerlijk), de honden die het schitterend vinden om daar rond te dollen en samen genieten van het prachtige uitzicht.
Op het weiland zijn we wat bezig geweest met het terugdringen van de oprukkende bramen langs de kanten. Als we de bramen geworden laten zit uiteindelijk het hele weiland ermee vol. Zo ook de varens en de brandnetels, dat doet het allemaal als een tierelier.
Zoals ik al zei, het is een mooi stukje grond van zo'n anderhalf hectare. Wat we er uiteindelijk mee willen doen dat weten we nog niet. Het liefst in eerste instantie een mooie wilde bloemenweide met wat gemaaide paadjes erdoor heen, maar hoe en wat dat te kunnen realiseren daar hebben we nog geen flauw benul van ;-) Of er af en toe wat beesten van buurboeren op laten grazen, ook leuk.
Ook prettig is het dat er momenteel overdag veel zon is (als die schijnt hè), waar het hier rondom huis in deze periode wat aan ontbreekt (zon laag en de bomen nog in het blad).
FOTO'S...
Mila die net even aan het graven was... BETRAPT.
Grapje, want ze mogen van ons naar harte lust graven op het weiland.
Vele mooie uitgebloeide bloemen op het weiland.
Eén van de paden die we gemaaid hebben om vanaf ons terrein op het weiland te komen. Uiteindelijk willen we de vele varens, bramen en brandnetels aan weerszijden ook maaien.
Grasklokje...
Op bovenstaande foto is te zien dat we wat bramen terug gemaaid hebben. Is nog heel veel te doen, als we dat niet doen groeit alles uiteindelijk dicht.
Eén van de grote walnootbomen die op het weiland staan. Momenteel is het haast onmogelijk om er walnoten te zoeken, want ook rondom de bomen is alles dichtgegroeid. Een schrale troost, dit jaar was het hier in onze omgeving geen goed walnoten jaar. Tot nu toe nog totaal geen walnoten gevonden, terwijl we voorgaande jaren soms tassen vol konden vinden.
Het weiland is omlijst door bos...
Bovenstaande foto is genomen van een stuk van het nieuwe terrein (weiland) wat gelijk aan onze tuin grenst en wat we bij de tuin willen aantrekken. Dit stuk grond stond vol met meters hoge varens, bramen en brandnetels. We hebben het nu verscheidene keren gemaaid en langzaamaan zien we er gras groeien, wat ook onze bedoeling is.
Ook waren er afgelopen week druilerige dagen, van die dagen dat je het liefst voor de warme houtkachel zit. Maar aangezien dat uiteindelijk gaat vervelen zijn we weer wat verder gegaan met het voegen van de muur in de woonkeuken.
Stapje voor stapje komen we verder met de muur, alle kieren en gaten worden dichtgemaakt.
Verder is Henk nog steeds bezig met de 'bestrating'. Af en toe de bergen in op zoek naar redelijk platte stenen, zwaar werk. Vervolgens passen en meten, graven, passen en meten en nog eens graven. Het gaat wel mooi worden denk ik.
Ha, en zoals op de foto te zien is hebben we nog steeds geen leuk toegangshek gemaakt. Wel al menig schetsje getekend, maar nog geen hek. Binnenkort weer het bos in op zoek naar geschikt hout en achter hang en sluitwerk aan.
Op naar week 27...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten