Week 16 was een stille rustige week.
Henk was voor zijn werk een weekje naar Nederland en dan is het hier vrij stil zo in mijn uppie met de beesten. Komt bij dat ik de afgelopen week bijna geen bereik had met mijn telefoon, flink knudde... want als er iets is kan ik dus niet bellen. Gelukkig wel internet, maar toch... vervelend is dat wel. Zo zonder auto hier en de dichts bijzijnde buren op zo'n kilometer afstand (als ze er zijn, want veelal ook tweede huizen) en dan als klapstuk een telefoon zonder bereik.
Maar goed, vroeger redde men zich ook zonder telefoon en zonder auto zo afgelegen wonend.
EN... alles ging goed hier, dus niets aan de hand.
Nog steeds overwegend mooi weer hier, m.a.w. nog steeds erg veel buiten. Volgens de weersverwachtingen liggen er alweer wat 30ers in het verschiet komende week.
Je zou haast stellen dat wij zéér zéér bruin gekleurd zouden moeten zijn ondertussen, maar niets van dat alles want met dat warme weer zie je ons niet in de felle zon zitten. We hupsen van de ene schaduwplek naar de andere.
Geen klagen hoor, want het is een super zomer en we hebben genoeg schaduw plekken ;-)
Even wat foto's van week 16...
Momenteel staan de zonnebloemen hier volop te bloeien...
Sommige zijn dik over de 3 meter hoog...
We hebben drie verschillende soorten : lage met zeer grote bloemen, hoge met meerdere lichtgele bloemen (zoals op bovenstaande foto) en de 'gewone' hoge met mooie donkergele bloemen.
Vlakbij ons terras staan ook verscheidene...
Alleen... HELAAS kijken ze de verkeerde kant op, richting buurveldje.
Hoezo : Tournesol. De onze draaien helemaal niet met de zon mee ;-)
Zicht vanaf het buurveldje.
Niet voor niets dat wij het naastgelegen grond erbij willen kopen, kunnen we daar een stoeltje neerzetten om te genieten van onze bloemen ;-)
Verder staan er door de gehele tuin nog hele vele springbalsemienen in volle bloei.
Ook de Oost Indische kersen bloeien volop.
Ah... even tussendoor een foto van onze Vidor, hij was ietwat verbolgen dat ik zo'n gekke foto van hem geplaatst had ;-)
Trouwens wat ik altijd leuk vind aan Gordon Setters zijn de 'wenkbrauwen', die oranje toefjes boven de ogen. Deze bewegen vaak alle kanten op, wat ze soms hele leuke uitdrukkingen geeft... een vragend gezicht, een bedenkelijk gezicht, een lachend gezicht, een bedroefd gezicht etc. etc.
Momenteel vaak dahlia's op de vaas. Deze staan in volle bloei, helaas zijn er verscheidene omgevallen omdat we vergeten waren ze te ondersteunen. Vanwege de vele bloemen zijn ze topzwaar geworden. Volgend jaar vroegtijdig ondersteunen.
Ook hebben we momenteel regelmatig goudsbloemen op vaasjes staan. In de tuin staan vele oranje en gele goudsbloemen dit jaar. Geeft op sommige ietwat saaie plekken in de tuin wat kleur.
Afgelopen vrijdagnacht is Henk weer thuis gekomen. Zijn we weer compleet, kunnen we samen een invulling aan week 17 geven.
Als eerste mocht hij zaterdag gelijk voor kapper spelen. Na maanden was mijn haar ondertussen flink gegroeid, dus een stuk eraf. Zeer prettig zo'n huiskapper, al moet ik bekennen dat het zo af en toe wel eens met een 'brommetje' gaat (aah scheef, aah een knup, aah er steekt nog van alles onderuit).
Op naar week 17...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten