Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 28 juni 2016

Een voorzichtige terugkeer...


Een voorzichtige terugkeer op de blog.

Het was hier even een tijdje behoorlijk stil op de blog.
Reden daarvan was/is dat onze kleine Mila een ongeluk gehad heeft. Zij heeft iets in haar oog gekregen waardoor haar oogje beschadigd is. Zij is gelijk geopereerd, om te proberen om haar oogje te behouden. De kans dat ze blind is aan haar oogje is zeer groot (bijna 100 procent). Nu is het afwachten of haar oogje behouden kan worden of dat het alsnog verwijderd moet worden (afgestoten wordt).
Uiteraard zetten wij alles in het werk om het oogje te behouden, zo ook de dierenkliniek waar zij onder behandeling is.

Ondertussen zijn we al menig keer naar de kliniek geweest en moeten er vermoedelijk ook nog vaak weer heen.

De eerste dagen waren we hier met zijn allen behoorlijk van slag en kon ik het absoluut niet opbrengen om een blogje te plaatsen. Gasten hebben we moeten afzeggen, zo ook helaas een lieve oom en tante van mij... waar we ons al behoorlijk op verheugd hadden.
Gewoon domweg omdat het ons helemaal in beslag neemt. Momenteel moeten we bijvoorbeeld Mila haar oogje iedere 2 uur, dag en nacht, behandelen.
Ook moeten we alles weer een beetje op de rit zien te krijgen, want daadwerkelijk de bloemen en de bijtjes konden ons wel gestolen worden. Zo ontzettend zielig allemaal.

Mijn fototoestel is nog niet van zijn plek geweest, de puf daarvoor ontbrak ook compleet.
En... nu ik dit hier zo neerzet komt er nog een brok in mijn keel.

NATUURLIJK pakken we uiteindelijk de draad weer op en gelukkig kunnen we ook alweer lachen.
En... onze Mila is er gelukkig even vrolijk onder, ondanks de kap om haar kleine hoofdje.
Hoe zielig het ook allemaal is, toch valt er soms ook wel even om te lachen... bijvoorbeeld als zij aan de riem voor mij loopt : zie ik zo'n klein hondenlichaampje met enorme kap die continu heen en weer gaat... het kapje hè! LINKS RECHTS LINKS RECHTS ;-)

Tja... zoals jullie kunnen lezen, draait hier momenteel bijna alles om Mila en is Le Pre Bonnet even niet meer en niet minder als gewoon de plek waar we momenteel wonen.

Ik ben ervan overtuigd dat het allemaal weer zijn plek gaat vinden, wanneer weet ik helaas nog niet, maar dat het weer komt daar geloof ik wel in en dan ga ik vast en zeker weer verder bloggen over de bloemen en de bijtjes.

maandag 13 juni 2016

Gezinsuitbreiding...




MILA is de naam...


Een klein Gordon Setter meisje van 9 weekjes jong.

Al sinds lange tijd zaten wij te overwegen om er een hond bij te nemen.
Even lang zaten we te overwegen wat voor soort hond het dan zou moeten worden.
Van alles is de revue gepasseerd... TOTDAT we dit kleine meisje zagen.
.
Mila was pas laat op de middag hier en moest nog wat wennen, zo ook Mitsie, Vidor, de katten en wij natuurlijk. De taal is uiteraard ook een probleem, Mila blaft Frans ;-)

Ons meisje ligt nu heerlijk te slapen... ZO LIEF, klein en kwetsbaar. Op de foto lijkt het heel wat, maar ze is nog HEEL klein... vooral vergeleken bij onze Vidor.


Chiots setter gordon lof

Een foto van de fokster, Mila met haar nestgenoten...



zondag 12 juni 2016

Een spannende dag...



Piepklein blogje...

Vandaag, zondag, belooft een spannende dag te worden.
Daarover één van de komende dagen meer.

Wel kan ik alvast verklappen dat Henk eventjes naar Avignon gaat en ik helaas niet mee kan.
Ondanks dat de honden en ik niet mee gaan is het voor ons allen een spannende dag.

Zo, meer kan... of beter gezegd wil, ik nu nog niet verklappen. Of het nu positief of negatief uitpakt, ik kom er nog op terug ;-)

FIJNE ZONDAG




donderdag 9 juni 2016

De geknakte papaver...


DE PAPAVER...


Eén van mijn lievelingsbloemen...


Helaas waren er vele kapot gegaan...

Gelukkig kon ik nog een geknakte knop redden...

Zette 'haar' op een vaasje en zie daar...


Ze staat nu volop te bloeien :-)

Er staan nog enkele in de tuin, die één dezer dagen ook open springen...

woensdag 8 juni 2016

Zon, zon, zon...


Het heeft even geduurd, maar daar was hij dan toch ;-)

DE ZON


Heerlijk de hele dag de deur open en de zon die volop naar binnen scheen...


Dan ziet plots alles er even weer wat vrolijker uit...


Ook buiten, daar waar we eindelijk verder konden met het gras maaien...


Niet overal, want sommige paadjes staan vol met bloemen, heel veel margrieten en wilde akeleien zoals op bovenstaande foto. Een pracht gezicht in het echt, vooral als de zon schijnt :-)

Gelijk de schouders al wat verbrand door het werken en zitten in de tuin, de armen en benen hadden nog bijna geen zonlicht gezien ;-)


maandag 6 juni 2016

Week 1 zomer 2016...



De eerste week zit er alweer op, een week die in het teken van nattigheid stond.
VEEL NATTIGHEID
Ook behoorlijk frisjes voor de tijd van het jaar, dagelijks de houtkachels aan gehad.
ERG FRIS
Een week waarin we dagelijks geconfronteerd werden met de bloemen/planten die beschadigd zijn door de hagel, maar ook dagelijks zien we leuke bloemetjes die de aanslag overleefd hebben.
HAGEL

Een week waarin we ons weer helemaal geïnstalleerd hebben om hier voor lange tijd prettig te kunnen verpozen, haakwerkje mee enzo. Grapje, maar wel mijn heerlijk zittende oude armleunstoel mee, veel puzzelboekjes voor als de verveling toe gaat slaan, wat kamerplantjes voor de hoognodige huiselijke sfeer en tassen vol kleding voor het geval dat... Vaak gaat meer als driekwart van de kleding na een maandje of 4/5 ongebruikt weer mee terug, maar je weet maar nooit hè!

Nog even wat foto's voor de leuk...


Toekomstig buitentafeltje...


Af en toe even op het terras, de kou trotserend...
Nee hoor, vandaag viel het wat mee, ook al had ik wel een dikke wollen trui aan ;-)


Zat ik op mijn stoel, zie ik plots wat onder de steen uitpiepen...


Ons stroompje gaat nog woest tekeer van alle nattigheid...


Onze oude Bul hobbelt de gehele dagen achter mij aan...


Tussen de buien door maken we vaak leuke wandelingen...


Overal staan alweer kalfjes in de wei...


Zoals het eigenlijks zou moeten zijn...


Speciaal voor Yvonne... als ik zeg WITTE WIMPERTJES dan weet je genoeg ;-)
Zo lief...


Er zijn veel bloemen geknakt maar gelukkig staan er ook nog veel overeind.
De tuin is momenteel geel van de vele boterbloemen...

Tja... dat was de eerste week alweer. Op naar week 2. Er is ons beter weer beloofd, we zullen zien.


donderdag 2 juni 2016

Knopen...





Nogal voorbarig had ik alleen mijn zomerjasje meegenomen deze kant op, in de veronderstelling dat ik de komende maanden bijna geen jas aan hoefde te hebben. Helaas bij een graadje of 14/15, met regen, is een jas toch wel prettig om aan te hebben in de tuin of tijdens een boswandeling. Mijn zomerjasje is daar absoluut niet geschikt voor, zo'n ietwat knellend jasje, alleen geschikt om mee naar de winkel te gaan of op visite... beetje flaneren zeg maar, maar absoluut niet om in de tuin te ploeteren. Gelukkig heb ik hier nog een oude jas hangen, jaartje of 25 jong, die lekker ruim zit en over een beetje regen kan. Alleen ontbraken er helaas wat knopen, zodat de jas niet dicht kon...


De naaidoos erbij. Knopen uitzoeken en gelijk zo'n beetje de gehele middag zoet. Een afgrijselijk werkje, wat ik het liefst aan een ander overlaat. Helaas kon ik geen vriendelijke buurvrouw vinden, ook Henk reageerde niet op mijn alleraardigste lach... dus moest ik zelf aan de slag.
De knopen zitten eraan en de jas wil weer dicht... nu maar hopen dat het weer niet omslaat ;-)


Met jas aan, die dicht wil, eventjes weer in de tuin bezig geweest. Vele geknakte bloemen verwijderen en wat opkalefateren. Het is niet zo dat er helemaal niets meer over is, gelukkig niet. Na de eerste teleurstelling, is er toch wel weer de vreugde om alles wat er nog wel staat. En dat is, als we goed om ons heen kijken, best wel veel. Vooral veel wilde bloemen, zoals akeleien en margrieten.


Ook bloeien er vrij veel van die mooie knal oranje slaapmutsjes, ze komen overal spontaan op.
Al jaren lang hangen wij de ketting naast de deur op als wij er zijn en als we terug naar Nederland gaan gaat de ketting steevast naar binnen. Tja... ondertussen een gekke gewoonte geworden ;-)


Verscheidene bloemenvazen zijn ondertussen al gevuld, momenteel vooral met margrieten waar het hier vol mee staat... geeft toch een beetje een zomers gevoel.


Het ritme zit er hier alweer helemaal in. Overdag zit Henk achter zijn bureau, thuiswerken. Rond een uurtje of 7 's morgens begint hij. De houtkachel erbij aan, dat is momenteel nog nodig. Werken, werken en nog eens werken en ik fungeer zo af en toe als koffiedame en zorg voor het middagmaaltje ;-)