Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 31 januari 2016

Januari 2016...


Laatste dag van januari alweer, fijn gevoel.
Moet zeggen dat de maand mij omgevlogen is, mede omdat we de eerste 10 dagen nog in Frankrijk zaten.
Januari... altijd een beetje een maand van 'niets'. Niet eens omdat ik de winter nou zo vervelend vind, maar meer gevoelsmatig.
Vaak gebeurt er hier dan niet veel, beetje binnen klussen, dikke pot snert maken, maar vooral...


Onderuitgezakt met de voeten op tafel...

Daar valt niet zo heel veel over te bloggen, laat staan spectaculaire foto's van te maken. Uiteraard heb ik wel mijn best gedaan, al was het alleen maar om het hier op de blog een beetje gezellig te houden... vandaar deze fantastische 'selfie' ;-)

De tuin staat hier alweer vol met sneeuwklokjes, de katten hebben soms al een beetje een voorjaarsgevoel (beetje vroeg zou ik zo denken, maar ja...) en wij zijn voorzichtig bezig met nieuwe plannen aan het maken... in maart gaan we n.a.w. voor een poosje naar Frankrijk om vervolgens in mei, juni of juli weer voor langere tijd naar Frankrijk te gaan. Daar gaan we komende maand even over nadenken. Zo ook over een nieuw klusrooster, wat we dit jaar graag verwezenlijken willen.

Op naar de nieuwe maand... FEBRUARI.

vrijdag 22 januari 2016

Vogelvoedertijd enzo...


Vogelvoedertijd...




Lekkere zelfgemaakte smulpotten voor de vogels in de tuin...
Veel granen, zaden, rozijnen en gestampte walnoten in reuzel.
(ze zijn er dol op Yvonne...)



Bloempotten zijn er zeer geschikt voor.
Een stuk touw erdoor om op te hangen en een stok voor de vogeltjes.
Bijkomend voordeel, bij regen zitten de vogels lekker droog...

In Frankrijk hang ik in de winter ook altijd wel wat lekkers voor de vogels op. Of die vogels het daar nou niet begrijpen of dat er genoeg in het bos te vinden is... ik weet het niet, maar regelmatig als we er in maart weer komen hangt het er vaak nog net zo bij als dat het er hing toen we vertrokken.

~~~~~~

Een winters landschapje tijdens de wandeling...


Aangezien ik er een paar keer per dag met de honden uit moet, probeer ik er, neus snuitend,  maar van te genieten ;-)


En...

Een FIJN weekend gewenst vanuit het koude noorden.

dinsdag 19 januari 2016

Goede raad...


GOEDE RAAD...

Ik weet niet hoe u dat vergaat, maar soms heb ik daar best moeite mee.

Afgelopen oktober besloten wij om onze aanhanger in Frankrijk te laten staan tot december.
Komt er iemand bij ons die met enige klem adviseerde om de aanhanger achter ons huis te zetten, onder het afdakje.
Henk probeerde de persoon in kwestie duidelijk te maken dat het niet mogelijk was, omdat we dan met de aanhanger dwars door de tuin (bloemen) moesten... bergje af. Als we de aanhanger daar weer weg zouden willen halen, bergje op.
Nog voordat Henk uitgepraat was, was de persoon in kwestie al aan het meten... JAAH... de aanhanger paste prima onder het afdak.
Na nogmaals veel uitleggen dat we daar geen zin in hadden, mede omdat dan de tuin deels vernield zou worden, legde de persoon in kwestie, die weinig op heeft met bloemetjes e.d. maar meer van het functionele is, zich daar bij neer.
Maar klaar was hij bij lange na nog niet met goede raad geven... Henk moest een band van de aanhanger halen, voor het geval dat...
Met een ietwat betrokken gezicht liep Henk naar de aanhanger, richting LINKER bandje. Waarop prompt onze 'adviseur' zei dat Henk het RECHTER bandje eraf moest halen, omdat die meer in het zicht was.

Zo gezegd, zo gedaan... maar inwendig kookten wij alle beide.

Afgelopen keer dat we er waren hebben we weer een stuk of 20 bomen omgezaagd. Deels voor brandhout, maar voornamelijk omdat we uiteindelijk het terrein iets opener willen hebben.

Daar was plots onze gratis 'adviseur' weer, met GOEDE RAAD.
Hij adviseerde ons om niet teveel bomen te kappen, omdat we dan over ... tig jaar misschien niet genoeg brandhout meer zouden hebben.
Wij wezen hem erop, dat er nog wel een paar honderd bomen staan (beetje overdreven misschien), dus dat het echt niet zo'n vaart zou lopen. Hij keek naar het stuk grond waar wij heen wezen en maakte ons duidelijk dat wij voorzichtig moesten zijn met het kappen van bomen, stel dat deze van eventuele buren zouden zijn. GOEDE RAAD... grrr.  Wij nogmaals zeggen dat het onze eigen grond is, waarop onze adviseur ons toch nog eventjes op het hart drukken wilde dat we toch echt oppassen moesten want........ blablabla.
Hij beëindigde het gesprek met een laatste TIP... dat brandhout ERG duur is.

De bomen die wij kappen zijn voornamelijk essen. Deze essen zijn in de loop der jaren op La Lunière (ons stuk grond aan de andere kant van de weg) spontaan opgekomen. Er staan ontzettend veel, zodoende kappen wij er jaarlijks verscheidene van.


Op bovenstaande foto zie je enkele staan, de lange kale bomen op de achtergrond.
Op zich kan een es best een mooie boom worden, maar ik vermoed dat de essen op ons terrein zo lang worden, zonder noemenswaardige zijtakken, omdat ze zo dicht op elkaar staan.

Eiken, beuken, appelbomen e.d. laten we zoveel mogelijk staan, tenzij...
Onze appelboom droeg trouwens nog appels... zomaar even ;-)



Goede raad... soms erg fijn, maar kan soms ook vreselijk lichtjes irriteren... ook al heeft de ander soms gelijk.
Bijvoorbeeld : Ik rook nog steeds... als een ander mij dan gaat vertellen hoe slecht roken wel is en dat het beter is om niet te roken. GOEDE RAAD... maar ik begin dan wel wat te koken.
Of... Ik wil er best wel wat kilo's af hebben. Als een ander me dan gaat vertellen dat ik dan maar beter niet kan gaan frituren. GOEDE RAAD... maar ik kan er niets mee ;-)
Zo zijn er ..tig voorbeelden te noemen van GOEDE RAAD waar je niets mee kunt en waar ik, als eigenwijs mens, soms helemaal kriegelig van word ;-)

Soms schurkt GOEDE RAAD ook een beetje tegen BEMOEIZUCHT aan.


dinsdag 12 januari 2016

Op naar de pin automaat...


Ondertussen zitten we weer op ons stekkie in Nederland, even wennen. De wasmachine en de droger draaien overuren.

Afgelopen zondag ging de reis in eerste instantie lekker vlot, jawel in eerste instantie...
We konden België al zo'n beetje ruiken totdat...

POLITIE... snelheidscontrole... STOP.

We reden door een klein dorpje (Le Chesne), ons keurig aan de snelheid houdend. Maar... even te vroeg trapte Henk het gaspedaal weer wat verder in (hij rook België).

Grrr... met zo'n mannetje of tien stonden ze daar op het einde van het dorp te controleren.

STOP... aan de kant met de auto, te samen met verscheidene anderen. Papieren tonen, om vervolgens een tekst in het Engels onder de neus gedrukt te krijgen. Vele Fransen spreken geen Engels, zo ook de gendarme niet. Daar hadden ze blijkbaar een oplossing voor, een papier waar de reden van de aanhouding in meerdere talen opstond.

Duidelijk, wij reden te hard. Bijna 70 km daar waar we 50 km mochten rijden. Bekeuring, terecht... daar ga ik hier ook niet over zeuren. 90 Euro... Zonde geld, maar ja... eigen schuld dikke bult ;-(

Alleen daar kwam een klein probleempje om de hoek kijken, we hadden niet genoeg contant geld bij ons en het moet gelijk contant betaald worden. Ook hadden we geen cheques, alleen maar pin passen en credit cards. Met een mannetje of 5 gingen de agenten in overleg... een GROOT probleem.
Na veel overleg moesten we uiteindelijk achter een politiebus aan, op naar een pin automaat.
Over allemaal kleine binnenwegen, zo'n 20 kilometer, kwamen we uiteindelijk bij een plaats (Grandpré) waar we konden pinnen. Daar gepind, 90 euro betaald, lang gewacht tot alle papieren getekend waren... om vervolgens onze reis voort te kunnen zetten.



Al met al waren we zodoende een dik uur verder... pfff...

Volgende keer genoeg contant geld meenemen, OF... niet te snel rijden ;-)



vrijdag 8 januari 2016

Familie Luilak...


Weet je waar ik hier soms ERG lui van word! Van het zitten voor de...


Warme houtkachel.

Dat begint vaak 's morgens al. Tegen de tijd dat ik van mijn bed af kom staat de houtkachel vaak al heerlijk te branden.
Ik maak me een kop koffie, vul een kom met kwark (+lekkere inhoud) en nestel me vervolgens op een luie stoel voor de houtkachel. Puzzelboekje erbij, leesbrilletje op en genieten maar.
Af en toe denkend aan de koude badkamer, daar waar ik toch echt eventjes heen moet om me wat op te kalefateren, nestel ik me nog wat dieper in mijn luie stoel.
Het is dat ik er haast doorzit plekken van krijg maar anders... had ik jullie alleen maar een foto kunnen tonen van de houtkachel ;-)
Als ze me dan bij thuiskomst in Nederland gevraagd hadden hoe het in Frankrijk was, had ik geantwoord : De houtkachel brandde heerlijk.

Trouwens, niet alleen ik word hier lui van de houtkachel... OOK de honden en de katten. De kussens, die voor de houtkachel liggen, zijn doorgaans altijd bezet. En... er staat nog een tweede luie stoel... rarara wie daar vaak op zit te luieren ;-)

Een fijn weekend gewenst van familie LUILAK.

woensdag 6 januari 2016

De tamme kastanje enzo...


De boosdoeners...


Een prachtboom de tamme kastanje, maar... het ligt hier nog bezaaid met 'egels'.


Nou zou dat op zich niet zo'n probleem zijn, ware het niet dat de honden om de haverklap zo'n geval in hun vacht zitten hebben.
Ze zien er niet alleen heel stekelig uit, ze zijn ook heel erg stekelig.
Met de bladhark heb ik de meesten al van het pad afgeveegd, toch presteren de honden het nog met regelmaat om ze in hun vacht te hebben. En... het is absoluut geen pleziertje om die stekelige dingen uit hun vacht te peuteren.
~~~~~~~~~~~~

Hier geen ijzel, zoals in Groningen... dus ook niet schaatsen voor de deur. Jammer... maar niet heus, brrr.
Hier nog steeds een redelijk aangenaam temperatuurtje. Niet zoals de eerste week, buiten eten wordt ons momenteel te koud. Maar een kop koffie buiten drinken, nadat we in de tuin bezig geweest zijn, wil nog prima.

Het 'gewone' leventje, na alle feestdagen, is hier ook weer begonnen. Henk is weer met thuiswerken begonnen sinds maandag en ik... tja ik... rommel lekker wat aan ;-)


Ondertussen al vele hazelaars teruggesnoeid...


Daar maken we een soort houtwallen van...

Doordat we vaak erg veel snoeiafval hebben, is dat een leuke oplossing. Hazelaars en berken gebruiken we niet voor het stoken. Ook hebben we weer verscheidene essen gekapt, nieuw stookhout voor over 1 of 2 jaar. Hiervan komt ook erg veel snoeiafval.
Zodoende hebben we op het terrein verscheidene houtwallen op de scheiding, maar ook langs wat paden.
Wij vinden het leuk ogen en het werkt erg gemakkelijk, als we wat takkerij hebben proppen we het er gewoon tussen. Als alles weer groen wordt groeit er van alles in, veel bramen, maar ook veel kamperfoelie.


Bovenstaande foto is vanaf het terras.

Als we de hazelaars, op de scheiding, niet snoeien hebben we op den duur geen uitzicht meer op het naast gelegen terrein.
Er zijn mensen die tegen ons zeggen, wat moet je met zoveel grond... daar heb je alleen maar veel werk van. Daar hebben ze gelijk in... veel grond erbij is leuk, maar wil je wat uitzicht of dergelijke houden dan heb je er veel werk van, want als we er niets aan doen groeit gewoon alles dicht met bomen, bramen e.d.
Jaartje rond zijn we ermee bezig, alleen al om het te houden zoals het is.
Gelukkig vinden wij het allebei leuk om te doen en ook erg leuk is dat we nu al jaren hout stoken van eigen terrein...


zondag 3 januari 2016

DE BESTE WENSEN VOOR 2016...


Allereerst...

DE
BESTE
WENSEN
VOOR
2016

Heel veel liefs en bovenal een goede gezondheid
Gewenst vanuit Le Pre Bonnet
Henk en Cilia
~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

Tja... en dan zitten we plots al in 2016.
Het is dat onze zoon en zijn vriendin hier tijdens de jaarwisseling waren, maar anders zou je het hier maar amper merken ;-)

Heerlijke dagen en VEEL TE VEEL gegeten. De oliebollen komen ons zo onderhand bijna de neusgaten uit.

Vele leuke kleine en lange wandelingen gemaakt.


Met prachtige vergezichten...


Zelfs windmolens zijn zo mooi om te zien ;-)

De feestdagen zitten erop, vele Nederlanders zijn alweer vertrokken. Zo ook onze zoon en zijn vriendin.
Over met de gezelligheid, de gezellige visite's, de gezellige drukte.
Weer HELEMAAL alleen ;-(
Nee hoor, dat valt wel mee. Afgelopen middag de gehele middag nog visite gehad... alweer veel oliebollen naar binnen gewerkt... morgen gaat het restant de prullenbak in.
Wel is het zo dat het even weer wennen is als de meeste Nederlanders weer vertrokken zijn. Dat lijkt me helemaal moeilijk als je hier permanent zou wonen... iedere keer weer dat afscheid nemen. Zo'n achtergebleven gevoel ;-)
Tja... wij pakken hier de draad weer op... verder met klussen, wandelen, bomen omzagen, hazelaars terug snoeien, UITBUIKEN en... nog een weekje genieten van de stilte.


Kerstspullen opruimen...
(Droogbloemen uit eigen tuin)


BONNE ANNÉE
2016