Al een paar keer was ik begonnen aan een blog... maar er kwam helaas niet veel zinnigs uit.
Vol enthousiasme zat ik de laatste weken in Frankrijk al te broeden op een blog, een blog met een terugblik op de 5 maanden in LDF... over hoe wij het ervoeren om er voor zo'n lange tijd te zijn. De voors en de tegens, over het kabbelende leventje daar e.d.
Het kabbelende leventje in de woonkeuken...
Totdat ik plots zelf even terug keek op een blogje van het jaar daarvoor.
Wat wil het geval! Tot mijn eigen verbazing zag ik dat het nieuwe blogje, die ik toen net geplaatst had, bijna een kopie van het blogje van het jaar daarvoor was ;-)
Het kabbelende leventje op het terras...
Eigenlijks best wel een beetje saai... het leven is soms best wel een beetje saai ;-) Of saai wel het goede woord is! Denk ik niet. Denk dat je het het beste KABBELEND kunt noemen. Geen noemenswaardige hoogtepunten en geen noemenswaardige dieptepunten.
Deze blog ben ik nooit begonnen om al ons 'persoonlijk' doen en laten op te vermelden, om ieder pukkeltje er op te zetten... dan blijf ik bezig ;-)
Wel om een globaal beeld te schetsen van ons leventje in Le Pre Bonnet. Ons kabbelend leventje al daar.
Het kabbelende leventje onder de parasol...
Uiteraard ook over de verbouwing en niet te vergeten over het buitenleven rondom ons huis.
Sommige dingen zijn wellicht te rooskleurig voorgespiegeld, want natuurlijk is het niet één en al feest. In grote lijnen voelt het voor ons vaak wel als een feestje om in Le Pre Bonnet te zijn.
In ons geval heeft dat veel te maken met de schitterende natuur daar, de stilte en de vrijheid. Komt bij dat we de vervelende dingen, zoals tandartsbezoeken, kleding kopen e.d. bewaren voor Nederland.
In Le Pre Bonnet hebben we over het algemeen niet de dagelijkse zorgen die normaal ook bij het leven horen.
Natuurlijk wel kleine zorgjes zoals onze Mitsie die plots een baarmoederontsteking had, de tv die kuren vertoonde, de aggregaat die het plots niet meer deed. Na enkele maanden, kregen we uiteindelijk vorige week een telefoontje met de mededeling dat hij niet meer gerepareerd kan worden... gelukkig zat er nog garantie op en als het goed is krijgen we in december ons geld terug of een andere aggregaat.
Ook waren er kleine zorgjes over de moordpraktijken van onze katten, vele kleine muisjes, 1 vleermuis, enkele vogeltjes en helaas, helaas ook een eekhoorntje.
Naast de kleine zorgjes waren er afgelopen zomer/herfst twee behoorlijk irritante ergernissen.
Eén daarvan was een soort knalpot. Een boer in de omgeving vond het nodig om een soort van knalpot op zijn land te plaatsen... waarschijnlijk om vogels van zijn land te verjagen. De eerste dagen dat we de knalpot hoorden ging dat ding om de minuut af. Het knalde door de bergen heen alsof er rotjes afgevuurd werden... met echo-effecten. DAG EN NACHT, op kilometers afstand te horen. Wat later ging het ding wat minder vaak af, maar wel enkele weken achter elkaar. Op het moment dat we het helemaal zat waren, was het gelukkig voorbij. Ongelofelijk dat zoiets geoorloofd is, voor ons was het, op vele kilometers afstand, te horen... maar je zou zoiets maar als buurterrein hebben.
De tweede ergernis was toch wel de jacht. Vanaf het moment dat het jachtseizoen geopend was (september) kon je in de weekenden bijna niet met goed fatsoen in de bossen wandelen zonder het risico te lopen om door een kogel geraakt te worden. Althans laat ik het zo zeggen : het voelde niet erg prettig om dan door de bossen te lopen met het geluid van knallende jachtgeweren op de achtergrond.
Maar... ondanks de kleine zorgjes en de twee ergernissen, kabbelde het leven daar rustig verder.
Een zeer droge, warme zomer, waarin we blij waren als er wat water uit de kraan kwam. Nog nooit eerder hebben we meegemaakt dat ons stroompje er zo uitgedroogd bij lag als afgelopen zomer en nog nooit eerder hebben we meegemaakt dat we zo vaak onze put (watervoorziening) bijvullen moesten met water van elders.
Verder uiteraard een leuke tijd met vele leuke bezoekjes van familie en vrienden.
Een zomer zoals we er nog graag vele zomers zouden mogen meemaken, een gezellig kabbelend zomertje ;-)
Zo... dit was de nabeschouwing zomer 2015, op naar ons volgend verblijf daar.
We hopen over een week of 5 weer die kant op te gaan, maar laten het nog wat afhangen van onze kleine Mitsie.
Sorry, niet erg veel nieuws/spectaculairs...
ONS KABBELEND LEVENTJE, hahaha...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten