Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 29 september 2015

2015... week 17


Week 17 ook alweer achter de rug.

Een week waarin de zon weer veel geschenen heeft.
Bij ons huis schijnt de zon nu aanzienlijk minder als in de zomer. De zon staat een stuk lager en de bomen zitten nog volop in blad. Dat heb je vaak met een boshuisje hè!
Gelukkig hebben we op het hoger gelegen stuk grond nog wel tot een uurtje of vijf/zes zon. Maar daarna verdwijnt de zon van ons terrein en is ie nog te aanschouwen in de toppen van de bomen en bij de overbuurtjes.

Afgelopen week stond een beetje in het teken van het nieuwe hout-afdakje. Deze is bijna gereed, op 40 dakpannen na ;-(  Nou ja, als het goed is dan is het dakje wel waterdicht... hmmm...


Op bovenstaande foto mis je de 40 dakpannen niet ;-)

Maar ja... op onderstaande foto...


Vanmiddag de gehele middag aan het 'kruien' geweest.
Het nieuwe houtstek vullen met hout.

De hosta's zijn al helemaal in herfstsferen, zo ook de paddenstoeltjes...


Binnen zeer korte tijd gaan ze allen, de hosta's en andere planten, naar binnen om daar te overwinteren.


Zo... snel verder met week 18.
Nog even een houtje op de houtkachel en dan... EEN GOEDE NACHT voor degene die dit voor het slapen leest en een GOEDE DAG voor allen...

zondag 27 september 2015

Hout-afdakje deel 2...


De dagen rijgen aaneen, in snel vaart tempo.
We zijn weer een klein beetje verder gekomen met het hout-afdakje.


Binnenkort nog achter dakpannen aan, we komen 40 tekort. We hebben er wel dakleer op (een overgebleven stuk), dus kan er al hout onder gestapeld worden.
Maar eerst gaan we de zijkant nog wat dicht maken, de grond nog wat egaliseren en dan... HOUT STAPELEN voor de winter.

Zo zijn we al een klein beetje bezig om alles wat winter klaar te maken.
Altijd een beetje triest... om de zomer vaarwel te zeggen.

Ah bah... ook nog niet vermeld : onze aggregaat hield het voor gezien. ERG VERVELEND ;-(
Nou hebben we er nog wel garantie op, is nog geen jaar oud, zodoende afgelopen week naar Roanne met de aggregaat.
Een jong kauwgom kauwend meisje hielp ons. Ze bekeek de aggregaat en constateerde : Ja... die moet even gerepareerd worden. Op onze vraag hoe lang het zou gaan duren dat hij klaar is, keek ze ons ietwat sullig kauwend aan : een maandje of zo. GRRRRRR...
Nu het langzamerhand wat donkerder wordt zijn we de aggregaat nodig, naast de zonnepanelen.
Mede omdat we absoluut niet tevreden zijn over de nog vrij nieuwe accu's, waar we ook nog achteraan moeten. Deze zijn vrij snel leeg, ondanks dat het grotere accu's zijn als dat we hadden.
We hebben nog wel een klein aggregaatje, die doen we soms 's avonds aan als de tv aan staat. Ook hebben we nog een andere aggregaat, maar... die staat in Nederland en moet nog nagekeken worden.
Deze neemt Henk volgende week mee uit Nederland.
Maar... wel kans dat ik me hier in mijn uppie eerst met een kaars moet redden, zonder tv e.d. Zodoende maar hopen dat het een zonnige week gaat worden.

Ah... en nog wat treurnis. Er gaan weer vele spullen terug naar Nederland. Henk gaat voor de laatste keer in zijn uppie naar Nederland, de eerstvolgende keer gaan we met zijn allen.
Zodoende neemt Henk al vele spullen mee naar Nederland, vaste kamerplanten, wat kleding (waarvan het meeste de afgelopen zomer niet tot de kast uit geweest is, maar altijd bang dat we te weinig bij ons hebben), ook mijn luie armleunstoel... komende winter kijken of ik een fijne armleunstoel voor hier kan vinden. Zo nog wat meer spulletjes die we de afgelopen zomer mee naar hier gesleept hebben en nu weer terug gaan naar Nederland. Sommige dingen ben ik aan gehecht en sleep ik mee heen en weer, niet voor een paar weken... maar wel als we hier maanden lang zitten ;-)

Ach... er zijn gelukkig ook nog wel wat vrolijke dingen. Dagelijks vallen de walnoten uit de bomen, dus dagelijks zoeken. Zo ook de tamme kastanjes.
Ik heb al enkele bosjes droogbloemen hangen om te drogen.
Nieuwe plannetjes maken voor volgend jaar, een nieuw 'knutselproject'. Het idee is om jaarlijks minstens 1 nieuw project te doen naast de bestaande lopende projecten.
Dit jaar was dat dus het HOUT-AFDAKJE... niet een erg groot project, maar wel weer een leuk dingetje erbij ;-)

Voor nu... EEN FIJNE ZONDAG... vanuit hier.



dinsdag 22 september 2015

Herfst 2015...


HERFST 2015...



Zomaar, een dag te laat, kom ik er plots achter dat we de zomer al achter ons gelaten hebben. Een behoorlijke warme zomer, met heel veel zonnige dagen.
Nog nooit eerder is het voorgekomen dat we zo vaak onze put met water bijvullen moesten, dat ons stroompje af en toe zelfs zonder water stond. En... nog nooit heb ik zo vaak in korte broek gelopen ;-)

Dan plots besef je dat de zomer voorbij is...


's Morgens met een vest aan op het terras, de handen warmen aan het bakje koffie. Even wennen...


's Morgens hangen er allemaal druppels aan de springbalsemienen, een mooi gezicht... vooral als de zon erop schijnt.


De tafel buiten is ook al wat in herfststemming. We hebben al weer wat walnoten gevonden en tevens al wat heide geplukt. Vaak pluk ik in het najaar wat heide voor op de vazen, omdat er dan wat minder plukbloemen in de tuin staan. De heide blijft erg lang mooi...

Maar niet alles is in herfststemming...


De koeien, die momenteel vlakbij ons staan, hebben een paar schitterende jonge kalfjes...


De margrieten bloeien al maanden lang, niet zo uitbundig als in de vroege zomer... maar nog steeds nieuwe knoppen.


Evenals de courgettes, die bloeien ook al maanden. Het blad wordt wat minder, maar nog steeds vol met bloemen en courgettes (kleine)...


Bulletje stak de tong uit toen ik hem vertelde dat de zomer voorbij is ;-)

Tja... nu maar zien of het een fijne herfst gaat worden...


DE HERFST... het heeft toch ook wel wat.


maandag 21 september 2015

2015... week 16


Week 16 was een beetje een frisse week. Dus... de dikkere truien kwamen weer tevoorschijn.
Maar ondanks dat het wat frisser was, veel buiten. Leuke lange wandelingen, buiten ontbijten en buiten lunchen en in de tuin bezig.

Nadat de visite weg was, wat trouwens een paar erg leuke dagen waren, zijn we weer verder gegaan met het hout-afdakje.


Een zelfgemaakte mal voor de betonnen stiepjes...


Allemaal mooie pen en gat verbindingen...


Veel meetwerk, passen en meten...


Er komt al een beetje schot in...
Voor, in het midden, komt ook nog een paal.

Binnenkort nog achter dakpannen aan, die hebben we niet... althans niet voldoende.
Het streven is om het afdakje binnen niet al te lange tijd af te krijgen, zodat we hem voor de winter kunnen vullen met hout.

Het grappige is : eerst ontstond het idee om er een simpel afdakje te maken. Een snel geklaard klusje, dachten wij.
Maar... het begon al met de grond, de grond was totaal niet vlak. Zodoende moest eerst de grond behoorlijk geëgaliseerd worden, er zat een enorme bult ;-)
Daarna moest er een mal gemaakt worden voor de stiepjes, een klusje die toch aardig wat tijd vergde.
Verder vindt Henk pen en gat verbindingen erg leuk, ik trouwens ook, maar dat kost behoorlijk wat tijd om dat voor elkaar te krijgen met simpel gereedschap... veel beitelen en zagen, een precisie werkje.
Ik heb er wel vertrouwen in dat het een leuk hout afdakje gaat worden... geen gedoe meer met plastiek over het hout naast het huis.

Wordt vervolgd...

Zo... op naar week 17.


woensdag 16 september 2015

Humeurig...


Vandaag een beetje een humeurige dag... een poetsdag.

Beetje poetsen vind ik niet zo erg, maar oh wee als er dan wat dwars zit.
Fluitend dweil ik de vloeren, maar je moest eens weten... diep van binnen borrelt er iets en er hoeft maar iets niet helemaal lekker te lopen of het gaat koken. Mijn hoofd loopt dan rood aan, mijn ogen worden spleetjes en er komt wat stoom uit mijn neusgaten.

Vandaag was zo'n dag.

Na het opmaken van het logeerbed, voor de gasten, legde ik er de fris gewassen lekker ruikende sprei overheen. Vervolgens liep ik naar de kast om een oude sprei te pakken, die ik erover heen doe voor de beesten. Komt plots Vidor enthousiast naar boven gerend met zijn teruggevonden bal, springt uitzinnig van vreugde op het bed met natte modder poten... terwijl ik met de oude sprei in mijn armen stond toe te kijken. De fris gewassen sprei ziet er plotsklaps niet meer zo fris gewassen uit en ik... ik kookte.

Op zo'n dag, weet ik, kan ik eigenlijks verder beter maar niets meer doen. Een afwas, beetje vegen, stoffen o.d. wil nog wel, maar geen klussen waarbij ik van tevoren al weet dat er iets mis kan gaan.

Maar nee, nadat ik bijgekomen was van de ergernis... kop koffie, sigaret, puzzeltje, spelletje met Vidor zijn teruggevonden bal, bedacht ik dat de vloeren (tomettes) nodig aan een sopje toe waren. Een sopje met wat lijnolie erin.

Een echte afrader om op een miezerige dag, met twee enthousiaste honden, met modderpoten, die heen en weer rennen van buiten naar binnen en andersom, vloeren te gaan soppen.
Dat is vragen om moeilijkheden.

Henk snapt wel dat hij op zo'n moment mij niet moet storen, die zorgt wel dat hij uit mijn buurt blijft als ik last heb van een schoonmaak aanval.
Maar de honden!!! Die denken dat ik een spelletje wil spelen als ik daar op handen en voeten over de grond kruip.

Gelukkig... de lucht is weer opgeklaard, het ruikt heerlijk in huis naar zelf gebakken cake, er staan weer verse bloemetjes in de vazen en mijn humeur is weer oké ;-)


De cake smaakt VERRUKKELIJK...
Ik heb even voorgeproefd ;-)

maandag 14 september 2015

2015... week 15


Er zitten al 15 weken op, zo'n 3 1/2 maand en... het bevalt nog steeds prima.
Nog geen haar op mijn hoofd die erover denkt om terug te gaan naar Nederland, alhoewel... het wel wat dichter bij komt... BRRR... Grapje... ergens laat in oktober gaan we weer voor een tijdje naar Nederland en ook dat lijkt me wel weer leuk voor een paar dagen.

Afgelopen week was het prachtig weer. Overdag de korte broek aan en 's avonds de houtkachel.
We merken wel goed dat de zon wat lager hangt, hij zit dan wat langer achter de bomen,  zodat we 's middags wat meer op ons hoger gelegen stuk grond zitten... 's morgens hebben we bij huis wel volop zon.
's Avonds merken we ook dat de zon vroeger achter de bergen verdwijnt, dan zitten we een beetje op ons terras naar de zon aan de overkant te kijken...


ZIJ WEL ;-(

Gisteren, zaterdag, en vandaag is er behoorlijk wat nattigheid uit de lucht gevallen. Buiten werken zat er niet echt in. Al moet ik zeggen dat het vandaag tot half drie redelijk droog was... maar daarna begon het te regenen en te onweren.
Zodoende maar wat binnenklusjes aanpakken. Iets wat er deze zomer een beetje bij ingeschoten is, terwijl we toch wel van plan waren om, na 7 jaar, eindelijk eens wat verder met de kelder te komen.
Toen we ons huis kochten zagen we al dat er in de kelder een stuk muur was ingestort. Het stuk muur waar het om gaat is een deel van het fundament, dus... best wel belangrijk (van boven bont...)
Maar het kwam er gewoon domweg niet van, mede omdat er veel andere dingen te doen waren (het huis wat bewoonbaar maken) en tevens omdat het niet het leukst denkbare klusje is...


Dit is de achterwand die voor een groot deel ingestort was, ondertussen is de wand bijna klaar... op een klein stukje, vlakbij de lamp, na.

De kelder heeft natuurstenen muren, die allemaal opnieuw gevoegd moeten worden... een behoorlijke klus. Maar goed, op zo'n regenachtige dag is het wel te doen. Vandaag weer een heel klein stukje gevoegd.
Ik denk dat we, als we in dit tempo doorgaan, over 10 jaar wel klaar zijn met de kelder. Ik kan me er al stevig op verheugen, op de dag dat de kelder gereed is ;-)

Zo... op naar week 16, kijken wat die week voor ons in petto heeft.


donderdag 10 september 2015

Nieuw stukje weg...


Al een tijdje ergerden wij ons lichtjes aan de weg naar ons huis.
Een slechte weg is het al zo lang wij ons huis hebben, dat vinden we niet zo'n probleem.
Maar sinds ze een stuk bos bij ons in de buurt gekapt hebben en er met dikke vrachtwagens over reden, is het weggetje een behoorlijk stuk slechter geworden.

Maar plots kwamen ze vorige week maandag langs om te zeggen dat ze met de weg bezig gingen.


Afgelopen maandag is de laatste teer en grindlaag erover gekomen...
Een heuse nieuwe laag over de oude weg. Geen gaten en kuilen meer, haast een snelweg...


Alleen jammer dat ze niet gelijk de gehele weg aangepakt hebben, maar een klein stukje... het steilste gedeelte van de weg...

Het bovenste deel van de weg ligt er helaas nog net zo sneu bij, vol met gaten en afgebrokkelde kanten.
Tja... dus de vlag kan nog niet voluit wapperen... want om bij het mooie nieuwe stukje weg te komen moeten we eerst over het oude stuk weg hobbelen. Ach wat... dat heeft ook zo zijn charme... ;-)


Henk is nog steeds druk met het creëren van een afdakje na zijn werk. De gaten die hij geboord had moesten even uitgeblazen worden. We hadden nog een oud pompje die hij daarvoor kon gebruiken.


Ach, zo sneu... terwijl ik langs ons stroompje liep zag ik een vlindertje in het water spartelen. Ik heb gelijk het vlindertje uit het water gevist, hem of haar op een bloem gezet te drogen. En... warempel, na een tijdje vloog de vlinder weer vrolijk de wijde wereld in. Althans ik wil graag geloven dat de vlinder vrolijk was... je weet het niet hè!


Tot slot van deze blog nog even een leuke foto van onze Femke. Femke, met haar flapoortje, is de enigste van de drie katten die hier niet zo heel veel naar buiten gaat, even om haar behoefte te doen maar verder niet zo vaak... tenminste overdag niet.
Maar zo'n heerlijk zonnestraaltje kan zelfs zij niet weerstaan ;-)

Bulletje, onze dikke zwart/witte pers, zit vaak bij ons in de buurt... buiten en binnen. Hij blijft altijd in de buurt van het huis... een slow motion kater, alles op zijn elfendertigst.
Morris, onze zwarte Benjamin, gaat wel wat verder van huis, op jacht achter muizen e.d. aan. Ook gaat hij wel eens met ons mee uit wandelen door het bos... een dikke boef ;-)

Afgelopen dagen heerlijk weer hier, zag dat het in Nederland ook fijn nazomerweer is... vandaar dat ik het even durf te vermelden... Graadje of 23 met zonnetje erbij... nog steeds erg droog, dus vandaag de put weer bijgevuld.


maandag 7 september 2015

2015... week 14


Week 14 was een week dat Henk in Nederland zat en ik hier in mijn uppie.

Een week waarin de relmuizen weer van zich lieten horen.
Even een klein stukje over een willekeurige nacht afgelopen week hier in mijn uppie...

"Zo boven mijn hoofd, op het kleine zoldertje boven de slaapkamer, is het in de nachtelijke uurtjes af en toe een lawaai van jewelste alsof er een hele verbouwing plaats vindt.
Nou had ik kunnen overwegen om, op een trapje te gaan staan, mijn hoofd door het kleine luikje te steken, vervolgens daar in het zwarte gat kijken wat er zoal gaande is...
Maar... ik draai me om op mijn bed, veeg het stukje gruis of wat dan ook, wat plotsklaps in het donker op mijn hoofd viel, van mijn hoofd en slaap lekker verder."

Alles went, zo ook het alleen zijn hier midden in de 'rimboe' met al zijn vreemde nachtelijke geluiden. Het gekrijs van uilen/vogels, het geblaf van de herten, het omvallen van voorwerpen in huis (door de katten) en niet te vergeten... de rennende relmuizen over het plastiek op het zoldertje boven de slaapkamer.
Tegenwoordig knor ik gewoon overal doorheen. Storm, regen, hagel, onweer of omvallende bomen, ik draai me genoeglijk om op mijn andere zijde en slaap heerlijk verder.

~~~~~~~~~~~~~~

Momenteel zitten er vele vlierbessen aan de vlieren. een prachtgezicht... niet zo zeer die vlierbessen, maar de vele vogeltjes die erop af komen om er van te smullen.


De vlierbesjes zelf zijn ook best leuk om te zien ;-)

Ook was het de week dat we voor het eerst tomaatjes uit eigen tuin konden eten en zo af en toe een courgette. Dahlia's uit de tuin, die bloeien momenteel nog volop. En... een oud flesje die tijdens het graven boven kwam ;-)


Dagelijks smullen van de tomaatjes...

Verder ontdekte ik vandaag nog wat grappigs.
Wij hebben een of ander gevalletje voor onder ons afdakje. Deze hangt eerst tijdelijk in de schuur, niet omdat hij daar nou zo mooi staat... maar omdat daar toevallig een spijker in de balk zat en ik dat ding even kwijt moest. Of het geval OOIT onder het afdakje komt weet ik niet, eigenlijks ben ik er niet eens zo hele weg van... maar goed dit terzijde, hij hangt momenteel even in de schuur.


Bovenstaande 'gevalletje'...

Nou keek ik vanmiddag even naar dat 'gevalletje' en verbeelde mij dat ik iets erin zag. Dus... het 'gevalletje' van de spijker af om te controleren...


En... warempel, een soort nestje...


Wat kleine takjes en ander spul...
Geen flauw idee waarvan... een vogel of een muis...
Ik heb het 'gevalletje' snel weer op zijn plek geplaatst voor ???

Afgelopen weekend zijn we druk geweest hier langs ons pad, in het bos. We hebben verscheidene bomen en takken, die dood waren en dreigden t.z.t. om te vallen, omgezaagd. Bij storm is het best gevaarlijk om hier over het zandpad te lopen. Regelmatig ligt het pad daarna bezaaid met takken, klein en groot, en soms een boom. Nou is het sowieso af te raden om bij dikke storm een fijne boswandeling te maken, we horen dan regelmatig dat er ergens een boom omwaait... en die heb je toch maar liever niet op je hoofd ;-(
Maar goed, de ergste gevallen hebben we weggehaald... voor zover als mogelijk is. We kunnen moeilijk het hele bos hier kappen ;-)

Verder hebben we een beginnetje gemaakt met een afdakje voor het hout naast ons huis.
Tegen het huis hebben we altijd een voorraad hout liggen, voor de houtkachels. Over dat hout hebben we altijd een stuk plastiek liggen zodat het tijdens regen niet nat wordt.
Een afdakje lijkt ons wel erg handig, dan hoeft er geen plastiek over als wij hier zijn.


Henk heeft alle gaten geboord, wat trouwens een behoorlijk zwaar werkje is in die dikke stenen.
Het gat in de muur, die op de foto te zien is, is van de broodoven. Aangezien wij de broodoven niet gebruiken, deze is niet meer in goede staat, willen we een luik voor het gat maken.
Later, hopelijk, meer over het toekomstige afdakje...~

Later ook nog even meer over onze nieuwe snel weg naar beneden, waar ze afgelopen week mee bezig geweest zijn... dan ga ik er nog eventjes een mooie foto van maken ;-)


donderdag 3 september 2015

Women-power...


Vaak als Henk naar Nederland gaat neem ik mij wat dingen voor om te doen in de dagen dat hij er niet is.
Dit keer stond er bijvoorbeeld ramen wassen op het programma.
Vooral de 'blokjes' deuren is een vervelend klusje. Vaak was ik ze en droog ze daarna met een krant. Dit keer had ik daar geen zin in... dus, gewoon wassen en daarna met een raamwisser erover... geeft wel veel strepen, hm...

Opgeteld...

126 raampjes...

Maar... ik kan weer naar buiten kijken ;-)

En... het rode zonnehoedje weerspiegelt mooi in het raam.

Uiteraard had ik veel meer op het programma. Maar plots kwam er dinsdag een kink in de kabel.
Maandagavond en in de nacht ging het hier nogal te keer. 's Nachts heb ik er overigens niets van meegekregen, want ik sliep als een marmot.
Dinsdag ging ik even naar boven, om te kijken of het al wat opschoot met de wegwerkzaamheden, zie ik plots een dikke boom over ons pad liggen...


Weer terug thuis, zittend op mijn stoel, ergerde ik me mateloos aan die boom daar over ons pad.
Eigenwijs als ik ben, wilde ik ook geen hulp inroepen...


Kettingzaag mee... op naar de boom.
Kreeg ik met geen mogelijkheid de kettingzaag aan de gang.
Weer terug naar huis om een 'gewone' zaag op te halen.
Na heel veel zweten had ik uiteindelijk het voorste stuk van de boom af, alleen... de rest van de boom kwam verder naar beneden gerold... met als gevolg dat de weg nog compleet geblokkeerd was.
Voor dinsdag hield ik het voor gezien.

Woensdag, gelijk na het opstaan irriteerde het mij alweer... het gevoel dat die boom daar nog steeds over de weg lag. Tot 4 keer toe ben ik er woensdag geweest, zaag en kloofbijl mee. Zweten, zagen en met de bijl erop hakken. Ik wilde de boom doormidden zagen, omdat hij dan wat hanteerbaarder zou zijn... een loodzware boom. Voor ongeveer drie kwart kreeg ik hem doormidden, maar het laatste stuk wou niet lukken. Alle 4 keer druppelde het zweet me in stralen van mijn hoofd. Zodoende besloot ik om de volgende dag een nieuwe poging te doen.

Donderdag, vanochtend. Nadat ik gegeten had en me klaar had gemaakt voor de nieuwe dag ben ik weer met het nodige materiaal naar de boom gegaan.
Zagen, hakken en zweten... en warempel na veel gedoe had ik de boom doormidden. Alleen... lag hij toen nog op de weg en kreeg ik er geen beweging in.
Thuis een dikke ijzeren staaf opgehaald en zo stukje voor stukje de boom aan de kant gewurgd...


GELUKT...


Helemaal blij...

Kan Henk morgen weer fatsoenlijk met de auto bij huis komen, de weg is ondertussen opgeknapt en er ligt geen dikke boom meer over het laatste stuk zandpad.

En ik... ik ga me nu, onderuit gezakt en voldaan, storten op een goed boek ;-)

Trouwens... gisteren tijdens een wandeling met de honden constateerde ik dat er in het bos verscheidene bomen om geknakt waren. Dat het maandag even flink tekeer ging had ik wel in de gaten, maar... dat het ZO erg was...


dinsdag 1 september 2015

2015... week 13


Week 13 was weer een behoorlijke warme week...


Dan verpozen wij met regelmaat onder ons afdakje.
Al maanden lang, bijna iedere ochtend, nuttigen wij hier onze eerste kop koffie en bakje kwark. Puzzelboekje erbij... en dan wakker worden ;-)

Afgelopen week hebben we voor het eerst een paar cherry tomaatjes uit eigen tuin gegeten...


Met de dag zien we ze roder worden, ze smaken voortreffelijk.

Ook hebben onze zonnebloemen, afgelopen week, besloten om te gaan bloeien...


 Langzaam gingen ze open...


Om uiteindelijk volop te gaan bloeien...


Sommige zijn vrij klein gebleven...

Afgelopen week tevens weer veel hout gekloofd.
De voorste stapel ligt al wat langer, de stapel onder plastiek, die is voor de komende winter. Deze gaan we binnenkort verplaatsen... komt naast het huis te liggen.
Maar eerst willen we daar een afdak maken voor het brandhout. Het hout hiervoor hebben we afgelopen week opgehaald. Nu nog even het afdakje bouwen ;-)


~~~~~~~~~~~~~~

Verder... goed nieuws over de weg naar ons huis.


De weg zit vol met gaten, een heel gehobbel met de auto...


Vandaag kwamen ze langs om te vertellen dat ze er morgen mee bezig gaan...


Ben benieuwd hoe het gaat worden... veel slechter kan het in ieder geval niet.
De laatste paar honderd meter, naar ons huis, is een zandpad, hier doen ze niets aan... 



De meteorologische zomer zit erop. Dat was hier vandaag ook wel aan te zien komen.
Een zeer broeierige dag met zo af en toe een dreigende wolkenpartij. Waarschijnlijk de laatste 30+ dag.

Afgelopen avond kwam de regen en onweer.

Morgen waarschijnlijk wat koeler.

Tja... 1 september hè!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~