Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 31 maart 2013

Vol hoofd...


Zaterdag, na een klein oponthoud, hier mooi op tijd aangekomen.
We waren al onderweg, wilden ons eerste broodje pakken, bleek plots dat we onze tassen met proviand vergeten waren. Rechtsomkeert naar huis, want zonder tassen vol proviand redden we de reis niet ;-)
Verder verliep de reis prima op de laatste 20 kilometers na... dikke mist.

Thuis aangekomen, ons gelijk geïnstalleerd, houtkachels aangestoken... omdat het behoorlijk koud in huis was, hapje gegeten en wat gedronken om vervolgens met de sokken aan onder ons dubbel dikke dekbed te kruipen.

Vandaag een beetje van alles en nog wat gedaan. Ons wat verder installeren, hout kloven en stapelen, in de tuin bezig geweest, leuke wandelingen gemaakt, paasbrood en eieren gegeten. Genoten van het uurtje langer licht...

Wat wel gek is, is dat ik op zo'n dag soms met een behoorlijk vol hoofd rondloop. Wil soms duizend en één dingen tegelijk doen. Ben ik met het ene ding bezig, zie ik ondertussen allerlei andere dingen die ik ook zou willen doen. Dat is vaak vooral zo'n eerste dag. Reden die ik daarvoor bedenken kan is, dat het huis en de tuin toch nog altijd ietwat Spartaans zijn.
Hoe we het huis ook opknappen, ietwat Spartaans zou het altijd blijven.
Doorgaans heb ik daar niet echt veel moeite mee, maar zo'n eerste dag... vooral als het buiten een beetje een trieste aanblik vanwege het weer is, moet ik soms even slikken en tolt mijn hoofd. Kan me niet echt op één ding concentreren maar vlieg van het één naar het ander. Kan tevens niet echt de rust vinden om te genieten. Druk druk druk, niet fysiek maar op het mentale vlak.

Vaak wat later op zo'n eerste dag wordt het wat beter... nu zit ik weer helemaal relaxed achter de laptop ;-) Het wordt wat warmer in huis, er staan alweer wat bloemetjes op de vazen, de honden en de katten liggen gezellig te knorren evenals Henk, de tuin begint er alweer wat opgeruimder uit te zien, buik goed gevuld...

Ik kan er weer tegen, heerlijk... VAKANTIE... nu het weer nog (grapje... maakt me niet echt uit).

De kersttakken hingen er nog... vandaag verwijderd.

Het staat weer vol met narcissen, nog een beetje extra zon en ze gaan denk ik allemaal volop bloeien...

Een foto tijdens de wandeling gemaakt. Volgens mij heeft het hier de afgelopen dagen behoorlijk geregend, het is overal nogal nat. Vandaag was het hier trouwens droog, niet echt warm... maar best te doen met dikke vesten aan.

Veel liefs vanuit Le Pre Bonnet... we zijn weer op stee (haha... rijmt, Pre Bonnet spreek je uit als : Pree Bonnee).

vrijdag 29 maart 2013

Frisse neus...


Beetje gek is het wel, zo vlak voor vertrek.

Gingen wij de afgelopen jaren altijd steevast even voor vertrek bij mijn vader langs... nu dus niet.

Nou is het niet zo dat het altijd een geweldig bezoekje was, welnee... vaak kwam ik er weg met een licht schuldig gevoel, omdat ik vader toch gevoelsmatig achter liet.
Vaak zei hij : Gaan jullie maar lekker naar Frankrijk, ik red me wel.
In dat beetje dubbelzinnige zinnetje proefde ik altijd een kleine ondertoon.
Ik weet niet precies hoe dat te moeten uitleggen, misschien ken je deze : Je belt naar je vader of moeder en deze zegt aan de andere kant van de lijn : Zo... bel jij ook even weer een keer? Grr... m.a.w. Het werd hoog tijd! En zonder dat ze er erg in hebben zit je weer met een licht schuldig gevoel opgescheept.
Of nog eentje... Je zit er samen aan de koffie, wordt je tussen neus en lippen even medegedeeld : Die dochter van de overbuurvrouw is ook een leuke meid, ze komt bijna dagelijks even bij haar moeder langs. Grrr... m.a.w. Jij niet! Tja... zit ik gelijk weer met een licht schuldig gevoel.

MANIPULATIE... noemen we dat. Vaak zijn ouders de grootste manipulators. Het stomme is, dat je vaak ook wel weet dat je gemanipuleerd wordt, maar het gewoon laat gebeuren... althans door de ouders. Komt plots bij mij bovendrijven dat ik OOK moeder ben ;-)

Toch... had ik graag nog even het zinnetje, Gaan jullie maar lekker naar Frankrijk, ik red me wel, gehoord... desnoods zelfs met een klein ondertoontje.

Maar hoe dan ook, hebben we er al weer veel zin in. Lekker een frisse neus ophalen en wellicht weer wat nieuwe foto's maken. Tralala... we gaan naar Frankrijk en komen...

De eerst volgende blog komt hoogstwaarschijnlijk vanuit Frankrijk.

Allen alvast fijne paasdagen gewenst...

dinsdag 26 maart 2013

Eventjes een muziekje...


Hè, bijna vergeten... maar niet heus : Van Harte Welkom Gijs, heel erg fijn dat je volger geworden bent.

 
Tijdens de autorit naar Frankrijk zitten wij soms uren achtereen in doodse stilte, op een enkel kreetje van mij na... pas op, aah... kijk uit, oef, snoepje, drinken, oo..., let op.

Zo af en toe zetten we even een muziekje op, feest in de auto. Jawel... groot feest, omdat wij het altijd nodig achten om keihard mee te brullen met het muziekje. Zingen durf ik het niet te noemen, daar het eerlijk gezegd niet om aan te horen is. Daar komt bij dat wij geen van beiden teksten kunnen onthouden, hooguit één zinnetje... dus!
Tijdens dat soort muziekmomentjes vinden wij het ook regelmatig nodig om de spiertjes wat los te schudden, dus... zitten wij brullend en schuddend in onze auto, beetje gezichtsmimiek erbij, nekspiertjes uiteraard niet te vergeten.

Allebei zijn we ook nogal van de gewoonte, wat inhoud dat we meestal dezelfde muziek, iedere reis opnieuw, aanhoren. Zo af en toe komt er een nieuwe favoriet bij, maar veelal onze oude vertrouwde nummers.

Nou zou ik hier een hele lijst neer kunnen zetten met de muziekjes die we doorgaans draaien. Een lijst met veel variatie, van klassiek tot keiharde rock... dat ga ik dus niet doen. Welnee... ik plaats hier één van onze favorieten, een nummer waar we ons echt eventjes in uitleven kunnen.


Schudden en mee brullen... dikke pret.




Tja... en als de spiertjes helemaal wat vast gaan zitten zetten we Parov Stelar even op.


zondag 24 maart 2013

Bikini weer...




Zo zou je er toch eigenlijk bij willen zitten in maart, maar nu is de vraag... of de lange onderbroeken volgende week nog mee moeten!

Hier bij ons in de tuin zijn de eksters al weer druk in de weer om een nest te bouwen, vanachter het raam ziet het er allemaal liefelijk uit... maar o wee wat een kabaal daar buiten. De wind giert om het huis heen, de bomen zwiepen gevaarlijk heen en weer dat het een lieve lust is. Het bankje die ik, in een optimistische bui, een paar weken geleden buiten gezet heb... staat er verloren eenzaam en verlaten bij.

LENTE...

Het wil nog maar niet gelukken met het weer. Eén troost, we zitten met z'n allen in het zelfde schuitje... oké, een beetje een schrale troost, maar toch...

Gisteren kwam ik een oude klasgenote tegen, tussen alle andere babbeltjes door vroeg ze wanneer we weer naar Frankrijk gaan. Op mijn antwoord : volgende week , begon ze te stralen. Ooh heerlijk, miepte ze, lekker naar de zon. De wens is de vader van de gedachte... dus kweelde ik terug : Ja heerlijk hè, ik heb de bikini al ingepakt.

Tja, dat kan ik hier op mijn blog niet maken. Daar jullie als lezers zeer waarschijnlijk ondertussen al net zo goed als ik weten dat het in Le Pre Bonnet zo'n beetje hetzelfde weer als hier is. Oké, soms een graadje warmer, soms ietwat meer zon en soms wat droger... maar soms ook een graadje kouder... brrrrr... lange onderbroeken mee me dunkt.

Ik zet mijn koptelefoon op, ga lekker met een boek achter het raam zitten, af en toe over het randje van het boek naar buiten staren, genieten van de zon die volop schijnt en onderwijl dromend over de bikini, die ik overigens niet eens heb, in mijn reistas te leggen... om 'haar' er vervolgens volgende week uit te halen, aan te trekken en buiten op de stretcher liggend... denkend aan het gure weer in Nederland.

Een stralende zondag, vanachter het raam, gewenst...

dinsdag 19 maart 2013

Klusrooster 2013...


Weer een nieuw klusrooster voor het komende jaar.

Vaak bekijken we jaarlijks even wat voor klussen we willen klaren in dat jaar. We zetten er meestal dusdanig veel klussen op... dat we ons zeker weten niet hoeven te vervelen als we in Frankrijk zitten, je weet anders maar nooit hè!
Het huis is nu in dusdanige staat dat, ook al doen we er het gehele jaar bijna niets aan, wij er al heerlijk kunnen verpozen... al blijft er altijd wel wat te wensen over. Eerlijk gezegd denk ik dat er sowieso altijd wel wat te wensen overblijft met een tweede huis, althans bij ons.


Het nieuwe rooster...

BINNEN

- Verder met het dak in de schuur isoleren.
- 1 of meerdere dakramen in de schuur plaatsen.
- De achterwand in de schuur mooi maken, deels aansmeren en opleuken.
- De doorgang naar de 'etable' verder afwerken.
- Verder met het elektrisch aanleggen.
- Trapje naar het podium maken.
- Op het podium een grote boekenkast maken.
- Vloer op de oude mezzanine opknappen.

BUITEN

- Er zijn nog altijd plannen om een overkapping achter het huis te maken.
- Ook zijn er plannen om een kippenhok te bouwen.
- Verder is Henk nog steeds van plan om te onderzoeken hoe hij elektriciteit kan opwekken met waterkracht.
- Uiteraard zijn er ook nog menig plannetjes voor in de tuin... bijv. extra terras maken.
- Jaarlijks terugkerend gebeuren : bomen kappen.

Natuurlijk moet er her en der ook nog even een verflaagje op en tevens moet het nog wat verder ingericht worden.

Goh... als ik dat zelf zo aanschouw dan is het maar een klein lijstje. Stelt eigenlijks niet zo heel veel voor. Dat wordt veel luieren het komende jaar.

We hebben trouwens besloten om zaterdag over een week die kant op te gaan. We hopen dat dan de narcissen in volle bloei staan, de zomertijd die dan ingaat... ook altijd prettig, het weer een beetje opknapt... wordt zo langzamerhand ook wel eens tijd. Jaja, we hebben er alweer zin in.

donderdag 14 maart 2013

Even een kleintje...


Even een kleintje...

Regelmatig wordt mij gevraagd : Binnenkort alweer naar Frankrijk?
Dat geeft mij een prima gevoel, een gevoel alsof ik hier vreselijk gemist ga worden...



De afgelopen weken hoor ik vaker zeggen : Nog niet weer naar Frankrijk?
Dat geeft mij een beetje een onbestendig gevoel, een gevoel alsof ik hier vreselijk in de weg zit...

Zo maar even... ;-)

Nog even geduld... we zijn in voorbereiding.

Een troostbloemetje...

Alvast een fijn weekend...

woensdag 13 maart 2013

TIP...Twee kastjes...


Twee kastjes voor drie personen...


Waarom een foto van twee niet bijster mooie kastjes?

Deze twee kastjes komen uit een voormalig armenhuis. Een ieder die in het armenhuis terecht kwam had de beschikking over één zo'n kastje. U raad het al... het lage kastje was voor een alleenstaande en de dubbele kast was voor een echtpaar.
In zo'n kastje bewaarden de mensen in het armenhuis hun hele hebben en houwen... kleding, 'waardevolle' spullen etc.etc., gewoon alles wat ze bezaten. Bij sommigen zat het kastje maar half vol... met gekregen spulletjes.

Hier bij ons thuis waren wij altijd met ons drieën, onze zoon en wijzelf. Altijd als ik ietwat ontevreden was omdat ik bijvoorbeeld iets niet kon kopen omdat het te veel kostte... keek ik naar de kastjes, daarna keek ik eens om mij heen, om vervolgens weer te stralen en te beseffen hoe rijk wij eigenlijks wel zijn.

TIP... als u eens een ietwat ontevreden gevoel bij u zelf bemerkt, wat uiteraard bijna ondenkbaar is ;-) Kijk dan eventjes naar deze kastjes en alles wat u meer bezit als dat er in zo'n kastje gaat is RIJKDOM, op materieel gebied wel te verstaan :)

We zitten alweer te popelen om richting Frankrijk te gaan. Zijn er nog niet geheel uit wanneer... of over een dikke week... of over twee dikke weken.
Binnenkort ons nieuwe klusrooster voor het komende jaar, dat beloofd weer wat... ;-) Zo niet, dan nemen wij deze twee kastjes mee.

maandag 11 maart 2013

Een aardig bootje...


Vandaag eindelijk weer eens een zondagje lekker niets. Zo'n dag dat niets hoeft en alles kan. Geen verplichtingen... gewoon even lekker niets.
Tot een uurtje of 11.00 lekker ongewassen in pyamabroek met shirt rondhobbelen. Uitgebreid brunchen, want het zijn nog onze dagen. Jawel... onze dagen, zo noemen we sinds een dikke maand de dagen dat we druk zijn met het huis van mijn vader als we ons weer eens tegoed doen aan VEELSTE veel en VEELSTE vet eten. Dan zeggen wij tegen elkaar : Tja, we zitten ook nog in de dagen! Helaas, grapje!!!, morgen komt daar een eind aan, we zijn klaar met het huis van mijn vader. Tja... en dan moeten toch eindelijk de overtollige kilo'tjes eraan geloven, nou ja... we gaan onze best doen zal'k maar zeggen.


Aah... bah... het fruitschaaltje zit mij al aan te gluipen. Doe mij maar een lekkere vette hap. Maar nee dus, morgen weer aan de gezond... hm.

Vandaag gelukkig nog niet dus!

Na de wel zeer uitgebreidde brunch, gezellig even een tijdje achter m'n 'lappie' hangen om vervolgens tegen een uurtje of vier 's middags naar het BUITENLAND te vertrekken. Duitsland wel te verstaan, een zucht en we zitten er al... maar buitenland klinkt wat verder weg hè!
Daar een grote wandeling met de honden gemaakt door het licht glooiende besneeuwde landschap, eventjes een beetje een berggevoel opsnuiven.
Op de terugreis ons toekomstig bootje even aanschouwd, of deze er nog mooi bij ligt. Het bootje ligt tijdelijk in Papenburg, daar waar wel vaker van dit soort leuke bescheiden soort bootjes liggen. Even een foto? Oké, ééntje dan...


Nou... is ie mooi of niet!!! Vooruit... nog een foto... smullen!


Nou... best wel aardig hè?
Nog één dan, daar de boot niet in één keer op de foto past...



Wat een gevaarte hè! Net een groot flatgebouw, eerlijk gezegd zou het mij absoluut niet trekken om zo hutje me tutje boven op elkander een reis over de grote wateren te maken. Maar wat een weelde, gigantisch en alles super de luxe.

Even wat gegevens voor de liefhebbers onder jullie...

Norwegian Breakaway


Totaal aantal passagiers: 4000
Aantal dekken: 14
Aantal sterren: 4+

Faciliteiten

Aantal restaurants: 12
Specialiteitenrestaurants: ja
Bibliotheek: ja
Bioscoop: nee
Casino: ja
Discotheek: ja
Internetcafé: ja
Foto gallerij: ja
Kapsalon: ja
Kind vriendelijk: ja
Kinderfaciliteiten: ja
Kunst gallerij: ja
Liften: ja
Sauna: ja
Schoonheidssalon: ja
Theater: ja
Wasruimtes: ja
Whirlpools: 4
Winkels: ja
Zwembaden: 2

Bemanning

Aantal bemanningsleden: 1595

Technische gegevens

Bruto Tonnage: 144017 BRT
Lengte: 324.0 meter
Breedte: 40.0 meter
Diepgang: 8.2 meter
Kruissnelheid: 22 knopen
Voltage: 110/220 volt

Dit cruiseschip vertrekt het gehele jaar door vanuit New York voor een cruise naar Bermuda.   Tja, nou ja... wij gaan weer plannetjes smeden om over een paar weekjes naar Le Pre Bonnet te gaan. Ach ja... is ook leuk ;-)

vrijdag 8 maart 2013

Franse les...


Hoe zit het met uw Franse les?
Met de mijne is het nog steeds allerbelabberdst. Werkelijk schaamachtig :-(
Ondertussen al zo'n beetje vijf jaar een eigen huisje in Frankrijk, buiten dat om... kom ik al zo'n dertig jaar met regelmaat in Frankrijk... en nog staat het er vreselijk voor met mijn Frans. Ik kan me er gewoon domweg niet toe zetten, om me de taal eigen te maken.
Tja... vroeger, lang geleden, op de middelbare school Franse les gehad. Zelfs best goede cijfers, al moet ik bekennen dat het niet kwam van mijn kunnen... welnee... ik had een super juf en menig spiekbriefje.
In winkels en op straat red ik mij wel, krijg wel dat broodje wat ik graag wil hebben en red me ook wel als ik de weg kwijt ben. Zelfs een vriendelijk bedankje kan ik er nog uitpersen. Ook 'bonjour' ik heel wat af en snap ondertussen zelfs wat 'ca va' betekend.
Vele woorden herken ik wel, alleen de samenhang ontgaat mij vaak.
Simpele kletspraatjes zijn voor mij super ingewikkelde verhalen. Duizenden keren heb ik het woord 'Pardon' moeten gebruiken, of 'excusez moi'.
Zelfs als iemand eventjes tegen mij over het weer praat, sta ik er soms bij met ogen als schotels en toeterende oortjes...
Gelukkig kennen ze het woord hè niet, liep ik de godganse tijden te hè-en. Hè, wat zei u. Hè, watblieft. Hè, even opnieuw. Hè?, hè?, hè?.......
Pakte ik, in het verleden, de cursussen die we thuis liggen hebben er zo af en toe nog eventjes bij, ook namen we ze iedere keer getrouw mee naar Frankrijk... Zelfs dat doe ik de laatste tijd niet meer. Ik wordt al haast moe als ik eraan denk ;-)

DESINTERESSE !!!

Kan ik me niet echt voorstellen... waarschijnlijk eerder GEMAKZUCHT.
Iedere keer als ik mij voorneem om er toch echt eens wat aan te doen, komt er wel wat tussen. Het is niet dat ik niet wil... de inzet bij mij is best aanwezig... alleen de uitvoering laat wat te wensen over :)

Ooh, ooh, ooh, ik schaam me er diep over. Praat er uiteraard ook met niemand over, zoiets hang je gewoon niet aan de grote klok... daar ben ik VEELSTE trots voor Ik doe gewoon net alsof mijn neus bloed en heb het er niet over...

Wel een mooie taal trouwens, FRANS. Wat zou het toch fijn zijn als ik het vloeiend sprak. Dat ik 's morgens van mijn bedje afrol en plots tot de ontdekking kom dat ik Frans spreek. PARDON! EXCUSEZ MOI...

Bon week-end...

zondag 3 maart 2013

Twee bejaarden...


Onze nieuwe aanwinst... twee hoog bejaarde kippen.

Op de foto één van de twee...

Mijn vader had nog twee hoog bejaarde kippen, dus...

Aangezien wij zelf ook wat kippen en een haan hebben, moesten deze twee dametjes maar met ons mee. Eieren leggen is er bijna niet meer bij, en als ze dan per ongeluk toch nog eentje droppen... is het net een knikker zo klein. Deze dame op de foto heeft nog haar uiterste best gedaan om er eentje uit te persen, kun je zien aan haar rode koppie. Toen ze bij ons kwam was deze nog licht rose... momenteel loopt ze met een vurig koppie in het rondte.

Dit was zomaar even een korte onderbreking...

Fijne voortzetting van de zondag!!!

vrijdag 1 maart 2013

Voorjaar in 't zicht...



Als eerste heet ik mijn nieuwe volger C.J (Kees) Huibregtse Bimmel van harte welkom. Heel fijn dat je volger geworden bent. Ik ontdekte plots dat mijn tellertje 1 volger meer aangaf... even zoeken... en jawel... Erg leuk :)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hè hè... het voorjaar is in zicht. De meteorologische lente is begonnen... 1 maart.
De tuin begint langzaam te ontwaken en zelfs de weersgoden schijnen op de kalender gekeken te hebben. Zo hoort het!
Onze tuin staat weer vol met sneeuwklokjes en krokussen, de maartse viooltjes en wilde hyacinten staan op springen om hun prachtige bloemen te tonen en hun zalige geuren te verspreiden. De katjes zitten alweer aan de wilgen...  aah... en ook het onkruid is reeds wakker. Tja... het kan niet altijd feest zijn. Tegenover mooi moet iets lelijks staan, evenals tegenover vreugde verdriet moet staan. Iets kan niet mooi zijn als er niets lelijks is, evenals dat een mens niet blij kan zijn als ie nooit verdrietig is. Gelukkig maar zou ik zo zeggen, anders lopen we er allemaal wezenloos bij... geen 'ups' en geen 'downs'.

Lente... voor mij valt dat onder een 'up', hahaha...

Nog een dikke week, dan hopen we klaar te zijn met het huis van mijn vader. Daarna is er weer tijd om een datum te prikken, wanneer we weer naar Frankrijk gaan. Langzaam begint het weer wat te lonken om die kant op te gaan, al moet ik zeggen dat we het de afgelopen tijden niet gemist hebben. Volgens mij voor het eerst, sinds dat wij ons huisje hebben, dat ik er even helemaal geen puf in had om die kant op te gaan.
Als er iets is ben ik over het algemeen het liefste thuis en thuis is, hoe dan ook, toch hier in Nederland. Al hoe fijn wij het in Le Pre Bonnet ook vinden en ook al zijn we er soms zelfs 4 tot 6 maanden per jaar... het blijft een vakantiehuis, beter gezegd... een tweede huis.
THUIS is voor ons hier in Nederland... nog wel ;-)

Nu ik dit zo schrijf zit ik wel al te popelen om in Frankrijk te kijken of onze hele vele narcissen alweer volop in de bloei staan en of daar ook wat sneeuwklokjes en krokussen opgekomen zijn.

Nog even een oude foto...


Robbie zijn dikke neus... ons lentegevoel. Ik heb er weer zin in, jullie ook?

Een fijne start van de lente gewenst...