Dat krijg je als je zo hoognodig een huis in het bos wilt hebben... KAPPEN... oef...
Wel lekker veel brandhout...
Wat doe je als je zo'n beetje twee weken lang hebt zitten luieren, lopen, lezen, puzzelen, visiten en visite ontvangen, tv kijken en nog eens luieren, maar je wilt wel even een blog plaatsen! Tja... dan moet je dat kleine beetje aktiviteit wat er ondernomen is flink uitvergroten.
Henk heeft zich DAGENLANG vermaakt in ons bos, de éne boom na de andere ging om. Ooit is het een mooie open plek geweest met een alleraardigst stroompje erdoor heen, maar door de jaren heen hebben er zich honderden bomen gevestigd. Voornamelijk snelgroeiers die van onderen kaal zijn en vele meters boven de grond volle kruinen hebben die zorgen voor schaduw. Het is vrij drassige grond, of dit nu komt door de vele bomen of dat het altijd drassig is geweest weten we niet. Wat we er uiteindelijk mee willen weten we ook niet, in ieder geval willen we het wat opener maken, zodat er wat meer kleur en licht komt (wilde planten e.d.). De stukken die we de afgelopen jaren wat vrijer gemaakt hebben, zien er al wat kleurrijker uit zomers. Maar het is gewoon stomweg een enorm karwij om even tussendoor te doen. Niet zozeer het kappen maar voornamelijk het in stukken maken en het kloven etc.
En... als het net even lekker gaat is daar alweer de laatste dag en moet je weer terug naar Nederland.
WE ZIJN WEER THUIS.
Wat zeg ik, we zijn weer thuis! Al dagen lang, het is net alsof we niet weggeweest zijn.
Had ik het trouwens al over onze wensballonnen gehad? NEE? Oké, volgende keer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten