Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

vrijdag 30 maart 2012

Lopvera's Serena

 Een foto van vorige week van Serena, die ondanks dat ze slecht ter been was, even een kijkje buiten nam.
 Serena en Vidor, die de laatste maanden als pleegvader voor haar fungeerde. Vidor zorgde voor de dagelijkse wasbeurten omdat Serena het zelf niet meer goed kon. Ook controleerde hij meerdere malen per dag haar oogjes, waar vaak enorme klodders inzaten... deze werden door Vidor grondig schoongemaakt.
Afgelopen keer, in Frankrijk, hadden we weer twee van onze poezen mee... de probleempoezen Belletje en Serena. Helaas was dit de laatste keer dat onze 'prinses' Serena met ons meegeweest is, eergisteren is zij overleden.
Blij zijn we wel dat ze vorige week nog meegeweest is, een week waarin ze veel en vaak bij de houtkachel op een zachte kussen lag, waarin ze op zonnige dagen lekker eventjes buiten kwam en de gehele week heerlijk heeft gesnoept van de overheerlijke franse kazen. Dat Sereentje niet meer lang bij ons zou zijn wisten we al sinds een tijd, daar zij langzaam aan steeds verder aftakelde.  Onze Serena is bijna 17 jaar geworden.
Sereentje peentje poepesteentje (zo noemden wij haar vaak... of...ook wel  prinsesje) was een prachtmeidje, erg huiselijk en ONTZETTEND lief.
Het stomme is, dat ik weet dat onze huisdieren niet het eeuwige leven hebben (wij overigens ook niet), maar als de dag daar is doet het mij iedere keer weer zeer. Telkens wordt je met de neus op de feiten gedrukt dat het leven niet oneindig is.

Op de volgende blog ga ik weer verder met de verhaaltjes over ons huis en alles daarom heen, voor eerst wens ik jullie allen een goed weekend toe en tot de volgende blog. 

dinsdag 27 maart 2012

Dat was het weer...

Zo wordt je 's morgens wakker in Le Pre Bonnet en zo stap je 's avonds weer in je bedje in Nederland... alsof je in het geheel niet weggeweest bent. Gelukkig was er wel één blij met onze thuiskomst, onze Bulletje... een echte gezelligheids je-weet-wel-kater. Ook werden we weer verwelkomt met een mooie bos tulpen. Dat is dan wel weer fijn toch? Maar... pfff... altijd wel weer jammer dat het er op zit, vooral zo'n eerste dag.
Afgelopen week weer veel werk verricht en veel gezelligheid en veelste veel taartjes gesnoept en..., hierover in de volgende blogs meer. 

vrijdag 23 maart 2012

Tomettes... schuur 1

Bijna 1/3 deel gereed.




Hier hebben we best een tijdje tegenaan gehikt. Vorig jaar mei hadden wij de tomettes al gekocht van iemand die deze blog volgt. Ik had op de blog gezet dat wij nog op zoek waren naar tomettes en kreeg prompt een bericht van Michel, dat hij nog tomettes liggen had. Vorig jaar in mei hebben wij de tomettes uit Le Donjon, bij het huis van Michel en familie, opgehaald, met de bedoeling om ze afgelopen zomer te leggen. Helaas is er destijds niets van gekomen, mede omdat we langer met de badkamer bezig waren alsdat wij gepland hadden. Ook zagen we er best wel wat tegenaan omdat het een behoorlijke klus is. Vorige week hadden wij ons voorgenomen om er deze week mee te beginnen, wat nog niet wil zeggen dat het dan ook daadwerkelijk gaat gebeuren.
Maar... helemaal blij, het eerste deel zit erin en na alle waarschijnlijkheid ligt de vloer er voor de zomer in z'n geheel in... althans dat is ons streven.
Wij hebben de tomettes in een soort blokvorm gelegd, omlijst met hout (hardhout), zodat er wat speling inzit, lijkt erg mooi... vinden wijzelf. We hebben nog overwogen om er een patroon in te leggen, maar uiteindelijk gekozen voor deze manier. De tomettes liggen in een dikke laag metselmortel, evenals het hout en zijn gevoegd met dezelfde mortel in drogere vorm.
Rest mij nog om jullie allen een fijn weekend toe te wensen en wie weet tot de volgende blog, vanuit Nederland. Jaja... zondag gaan we alweer terug, dan zit ons weekje hier er weer op.

donderdag 22 maart 2012

ALS OGEN KONDEN DODEN...

Als ogen konden doden, vrees ik dat ik deze blog niet meer had kunnen schrijven. Echter, niet ik alleen was dan niet meer op deze aarde... welnee... ook Henk had dan niet meer van de geneugten van het leven kunnen genieten.
Als je net als wij, twee eigenwijze mensen bent en wel eens zin hebt in een beetje REURING (mooi woord hè!), dan raad ik jullie aan om eens samen Tomettes te gaan leggen.

Henk en ik kunnen als de besten samenwerken, de rest laat ik me hier niet over uit ;-). Zoals al eerder op de blog vermeldt, ik het ontwerp/voorwerk- Henk de uitwerking- ik de afwerking... vaak gaat het op die manier, uiteraard niet altijd... maar toch.

Zo ook afgelopen dinsdag. Het ontwerp was al gereed, ik had een plan hoe we de tomettes zouden gaan leggen. Henk had gezorgd dat alle benodigde materialen aanwezig waren. Ik de tomettes schrobben en boenen tot ze legklaar waren. Henk ze leggen op de manier die ik bedacht had. Op het eind ik ze voegen. Zo zou het moeten gaan en zo gaat het uiteindelijk ook. MAAR waar te beginnen??? Bij de deuren? Bij de badkamer? Aan de linkerkant? Aan de rechterkant? In het midden? Nog voordat de eerste tomette goed en wel lag, was er al een hevig conflict... dodelijke blikken over en weer, onvriendelijke woorden, die ik hier niet wil herhalen. FEEST... tada... NAH, DOE JIJ HET MAAR ALS JE HET ZO GOED WEET... ACH, DOE HET ZELF...PIEP.
Half uur later lag er nog niet één tomette in, wel twee rood aangelopen hoofden. TIJD VOOR KOFFIE...buiten in het zonnetje. We zijn een goed team als het op werken aankomt...TEAMWORK. Weer bijgekomen, hebben we samen de eerste tomette gelegd, daarna ieders op ons eigen plekje... ik buiten schrobben en boenen en Henk binnen tomettes leggen. Woensdag weer verder, ik voegen wat al gelegd was en Henk verder met leggen. Het wordt al met al prachtig mooi, we hebben ondertussen  een mooi stuk gelegd... ook al komt het deze week niet af, daar is het gewoonweg teveel werk voor. Weten we gelijk wat we de volgende keer moeten doen ;-)
Momenteel lopen we beiden als twee hoogbejaarden in het rond... de rug hè! Zwaar werk voor de rug, vandaar dat we vandaag een vakantiedag ingelast hebben. Even een uitstapje...

woensdag 21 maart 2012

Verstopping

Al sinds een tijdje hebben we wat gedonder met onze gootsteen, het water liep tergend langzaam weg. Geen probleem zou je denken, ware het niet dat wij geen flauw benul hadden waar de afvoer van de gootsteen heen liep... ja, ergens onder de grond bij ons huis langs naar achteren... n.a.w. richting het BUUR-veldje. Altijd goed, zolang het water maar wegstroomt, wat het dus de laatste tijd bijna niet meer deed.
Maandag is Henk gaan spitten, om de afvoerbuis te volgen... en NEE, het komt niet bij de buren terecht... maar op eigen terrein, hm... De buis zat potdicht, open gemaakt, nieuw vloeiveldje en KLUSJE GEKLAARD.

Verder heb ik ons maandag een nieuw zithoekje gecreëerd op de mezzanine, een pracht-plekje voor het raam, met uitzicht op de tegenover liggende bergen, dicht bij de 'THOR'... dus lekker warm en veel daglicht.
Tevens wilden wij een begin maken met de tomettes, helaas hadden wij niet genoeg metselspecie meer thuis en in de dichtsbijzijnde grotere plaats kregen ze pas vrijdag weer nieuwe voorraad. Zodoende dinsdag naar Vichy geweest om metselspecie te kopen (ca.1 uur heen en ca.1 uur terug rijden)... en 's middags begonnen met de tomettes, jaja...de eerste tomettes liggen al, hierover in een volgende blog meer.
Trouwens... deze week geen tv, onze satelliet-ontvanger is ermee opgehouden. Nou wil het geval dat wij er nog wel één hebben... deze ligt in NEDERLAND, lekker handig, maar niet heus. 
Hierboven een foto van ons narcissenveld, als je inzoomt zie je allemaal stipjes... echt wel weer duizenden, trouwens de bergen die je op de achtergrond ziet, daar kijken we vanaf de mezzanine op uit.

Gisteren tevens mijn oude werkschoenen weer van stal gehaald, ze zaten vol met lege walnootdoppen en andere rommeltjes... Tja, voordat ik daar m'n dikke teen insteek... kijk ik eerst wel even flink wat er zoal inzit... JE WEET MAAR NOOIT.
SPECIAAL VOOR MICHEL... Op de foto ligt de eerste tomette, voor de badkamerdeur. Ik kan verklappen dat er ondertussen al meer in liggen. Hierover op de volgende blog meer.

dinsdag 20 maart 2012

Mosgroene gordijnen

Als eerste even Hent begroeten... leuk dat je volger geworden bent, ik zag op je blog dat je ook een huis in Frankrijk hebt, bijna een buurman... nou ja, wat heet... maar toch.


Ze hangen... na uren, hele vele uren, zwoegen (handwerk...) hangen ze eindelijk voor de deuren. Helemaal blij met de mosgroene gordijnen, de twijfel is compleet verdwenen... dit zijn ze. Het wordt gelijk wat 'huiselijker' in de voormalige schuur.

zondag 18 maart 2012

Op Stee...

We zijn alweer helemaal geïnstalleerd.
Gisteren een rustige lange reis, met regelmatige pauzes waarin we de honden en katten (1 aan een tuigje en 1 los) even uitlieten en gelijkertijd zelf de beentjes strekten, hapje eten en vele koppen koffie nuttigden.  Zo rond een uurtje of 23.00 uur kwamen wij aan bij ons huis, alsof we in het geheel niet weggeweest zijn... alles picobello, geen kapot gevroren leidingen o.d.
Vandaag een redelijk rustige dag gehad, wel de gordijnen opgehangen... volgt later een foto, als ze helemaal goed hangen. Vanmiddag vrienden op bezoek gehad... en wat eet je dan als je in Frankrijk zit? Jawel... stamppot boerenkool met spek en rookworsten, dit hadden wij meegenomen vanuit Nederland aangezien ze dat hier niet kennen. Er werd goed in gegeten en volgens zeggen smaakte het ze goed (weet je natuurlijk nooit geheel zeker), na het eten volgde een heerlijke zelfgebakken soort bananentaart (Engels?) die onze vrienden meegenomen hadden. Nog een hele fijne bijkomstigheid was dat zij mijn vergeten kado (afgelopen winter had ik die tijdens boxingday gewonnen, maar helaas vergeten mee te nemen) meegenomen hadden, zie foto... een prachtige mok met schaaltje. Helemaal blij dus...
Verder kan ik alvast melden dat de vele duizenden narcissen alweer volop in bloei staan, werkelijk een prachtig gezicht... de hele tuin staat er vol mee.
Overigens, vanmorgen bij het wakker worden zagen wij dat het tegenover ons gesneeuwd had, er lag warempel sneeuw op de bergen... niet bij ons, hier heeft het vannacht geregend.
Vandaag was het een redelijke droge dag, beetje zon en niet erg koud. Morgen willen we waarschijnlijk een begin maken met de tomettes leggen in de schuur, tja... er zal toch gewerkt moeten worden... VAKANTIE.

donderdag 15 maart 2012

De ketting...

Naast de opening naar de schuur zie je een ketting hangen. Deze ketting hangen wij altijd gelijk na aankomst op en op de ochtend dat wij vertrekken gaat hij er weer af. Of we er nu 2 dagen of langer zijn... de ketting wordt al vanaf 2008 getrouw iedere keer weer opgehangen. Best wel idioot, de ketting is ook in het geheel niet mooi, hij lag bij onze eerste aankomst in de schuur en tja... wat moet je ermee, ophangen dus. De één hangt een vlag uit als ze thuis zijn, zo hangen wij onze ketting op... verschil moet er zijn toch?
Zaterdag hopen wij hem weer voor een week op te kunnen hangen.

Dit keer super veel zin in om voor een week er even tussen uit te piepen (anders ook altijd wel trouwens). Twee-en-een-halve maand niet die kant opgeweest, gekke drukke hectische maanden... zodoende extra veel zin om even op adem te komen, de boslucht opsnuiven, de overweldigende stilte ervaren. Ik ben genegen om te stellen dat ik dat even weer nodig ben, om weer wat tot mezelf te komen, wat natuurlijk onzin is... daar we het huis nog maar een paar jaar hebben en het voor die tijd ook wel goed met ons ging, maar alles went, zo ook de rust daar in ons huis. Ik voel me ook wel erg bevoorrecht en gunde daadwerkelijk  een ieder die wat met zichzelf aanzit een plekje midden in de natuur, zonder prikkels van de buitenwereld, om zich even lekker te kunnen terugtrekken en nieuwe energie op te doen, om zich daarna vol nieuwe energie weer in de gezellige hectiek van het leven te storten. Vier jaar hebben wij ons huisje nu, en ja... persoonlijk vindt ik dat ( het je lekker even kunnen terugtrekken) één van de mooiste dingen aan het hebben van een tweede huis om daarna weer in de gezelligheid van het dagelijkse leven mee te kunnen draaien... met de wetenschap dat je ieder moment weer naar Frankrijk kunt gaan. Als het ware... twee werelden.
Als we zitten te fantaseren over emigreren naar Frankrijk, zou het toch ook ideaal zijn om een tweede huis in een gezellige levendige plaats in Nederland te hebben... ik doe nog steeds mee met de loterij, er is nog hoop.
De volgende blog vanuit Frankrijk.

OP NAAR LE PRE BONNET

maandag 12 maart 2012

'n Zondags-bezigheidje

Terwijl anderen heerlijk in de tuin bezig waren, zat ik de gehele middag te wurgen met de gordijnen. De franjes moesten er aan gemaakt worden... pfff, echt niet mijn hobby.
Nog heel wat metertjes te gaan, er kwam geen einde aan. Alhoewel... het eerste gordijn is gereed. Morgen of eventueel morgen na morgen ben ik voornemens om het tweede gordijn af te maken.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
NOG 6 nachtjes slapen... dan gaan we weer.

woensdag 7 maart 2012

Mijn naam is haas...

Even voor de leuk...
Sinds afgelopen vakantie hebben wij, helaas, een kattenbak in huis staan. Dit vanwege twee van onze katten, die het vertikken om buiten hun behoefte te doen.

Op mijn vraag : Mitsie heb jij bij de kattenbak gezeten? Keek zij mij zeer onschuldig aan. Ik zag haar denken, Ik? Hoe kom je erbij... mijn naam is haas...  Tja, vraag ik me toch daadwerkelijk af, wat die korreltjes op haar neus zijn !!!

In de STARTBLOKKEN...


Nietsvermoedend nog eventjes een blik geworpen op NU.nl voor de laatste nieuwtjes. Was wel eventjes schrikken...

'SARKOZY VINDT DAT ER TE VEEL BUITENLANDERS ZIJN IN  FRANKRIJK'

Oeps... volgende week zaterdag waren wij anders net van plan om die richting eens eventjes weer op te gaan. Hopen dat we niet voor de grens blijven steken. Gelukkig hebben wij NOG geen tintje en m'n hoofddoekje laat ik thuis. Dus... er is nog hoop.

YES... wij hebben eindelijk weer een datum geprikt. De auto is er bijna klaar voor, nieuwe bandjes, remblokken en schijven, etc. etc. vele honderden euro's armer, nog even een kleine onderhoudsbeurt... olie verversen e.d. en we kunnen wat de auto betreft. De gordijnen zijn ook gereed om op reis te gaan en uiteraard wij zelf ook, MITS het niet al te mooi weer wordt, daar we ons nog niet fatsoenlijk in t-shirtjes kunnen vertonen... de winter heeft weer goed zijn best gedaan, OF... zal het van de vele stamppotjes komen?

vrijdag 2 maart 2012

Ecologische camping?

Tussen de bedrijven door wordt hier nog veel gekeken naar een manier om ons eventueel permanent te kunnen vestigen in Frankrijk.
Zo zagen we afgelopen week een ecologische camping te koop staan, aha... past precies in ons straatje. Een mooie GROENE camping, geen gifjes, onbespoten groenten verbouwen, geen krijsende kinderen en bierzuipende bolbuiken, geen galmende radio's met Jantje Smit o.d... NEE... gewoon een heerlijke rustige camping met natuurminnende mensen... verrekijkertjes in de aanslag. 's Avonds rond het knapperend kampvuurtje met een ECO- wijntje of sapje gezellig keuvelen over de prachtige natuur, zo af en toe een kritische noot over AL die mensen die onachtzaam met die o zo wonderschone natuur omspringen. Overdag met de wandelschoenen en een tasje gezonde proviand op de rug de natuur in, vogels observeren, oudheden bewonderen. Onderwijl Henk op de maaier het gras kortwieken, ik in bloemetjes-schort voorbereidingen treffen voor het gezonde vleesloze maaltje... vrolijk klassiek deuntje neuriënd.
TJA... DAT GAAT HEM NIET WORDEN... ik hou namelijk niet van een bloemetjes-schort ;-)
Misschien een motorcamping?