Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 29 december 2011

La Grande Bouffe

Gisteren waren wij bij een Franse vriend te eten. Niks aan het handje... lekker aperetiefje, zalige saladeschotel met dikke plakken jambon (niet van die flinterdunne plakjes zoals wij die in Nederland gewoon zijn)... dus eten maar. Buiken al flink gevuld, niet wetende dat er nog meer kwam, wat er dus nog wel kwam. Veel vlees, groenten en lekkere rode wijn erbij, plofzat... je wilt natuurlijk niet met lege maag vertrekken toch? Aah... help, daar kwam een schaal met zalige kazen aan (drie soorten en je werd geacht om daar flinke stukken van te nemen, wil je ook wel want ze zijn zalig). Ook dat gepaard met een drankje en wat stokbrood... stouwen maar... Knoop van de broek wat los om toch nog enigszins adem te kunnen halen. Oef... op naar ronde VIER, likeur met... taart (gevuld met frambozen). Denkend... waar laat ik dat. Om het geheel te completeren volgde de koffie, terwijl ik een slok nam zag ik plots Henk verdwijnen. Niks gewend hè! De gehele verdere dag met een TE vol gevoel gelopen.
Vandaag onze buurtjes weer gezellig op de koffie/wijn gehad, zijn ook weer aanwezig. Dat is altijd wel leuk, met een tweede huis weet je namelijk nooit precies, wie er wanneer is van de andere tweede huis bezitters. Altijd leuk om te weten dat je niet als enigste in den vreemde zit, hahaha. Het gekke is ook, dat hoe leuk en aardig de Fransen ook zijn... dat je als Nederlander toch vaak wel contact houdt met andere Nederlanders... je eigen taaltje hè! Het vertrouwde... zeg maar. Kijk maar op de meeste blogs van Nederlanders die in Frankrijk wonen, ze bloggen niet in het Frans... ze hebben geen Franse volgers, welnee... gewoon in hun moerstaaltje praten over integreren. Je bent en blijft, doorgaans, stomweg gewoon Nederlander.
Even iets anders... het regende hier vandaag de gehele dag, zo maar even...

woensdag 28 december 2011

Boom kappen

Boom kappen, op zich niks bijzonders, althans hier bij ons. Ons terrein staat vol met bomen die gekapt moeten worden of ondertussen al gekapt zijn. Allemaal bomen die spontaan een groot deel van ons terrein in de loop der jaren ingenomen hebben, voornamelijk snelgroeiers. Doet me trouwens wel altijd een beetje zeer om aan te moeten zien als er een boom gekapt wordt... AUW... je hoort ze haast huilen en schreeuwen, nou ja... bij wijze van spreken, ik praat nog net niet met ze...
De boom waar het hier om gaat was wel een speciaal geval. Hij stond scheef en hing voor een deel boven ons huis. Al een paar jaar, van het begin af aan, stond hij op de nominatie om gekapt te worden. Alleen was er één probleem, als hij de verkeerde kant op zou vallen, de kant die hij opgroeide, kwam hij precies op ons huis terecht. Zodoende stelden wij het telkens weer uit, nog even genieten van ons huis zeg maar... je weet maar nooit. Maar vandaag moest hij eraan geloven. Erg spannend en ik kan zeggen dat het ons menig zweetdruppeltje gekost heeft.
Hier zit de boom al in de touwen en is Henk bezig met het zagen.

Met een enorme knal viel de boom om... precies op de plek waar wij hem graag wilden hebben, op de parkeerplaats.

Nadat we bijgekomen waren van de spanning, kop koffie op de goede afloop, kwam het opruimen. Veel werk, waar we morgen weer mee verder gaan.

Op de foto hierboven is goed te zien dat de boom vlakbij het huis stond en dat hij prachtig mooi op de parkeerplaats terecht is gekomen.

De boom is om... het restant staat er nog. Mooie inkeping... en helemaal gelukt. Daar zijn we super blij mee. Na jaren eindelijk weg. Dat wordt heerlijk slapen tijdens storm en in de zomer naar alle waarschijnlijkheid meer zon. Tja... het was wel een mooie boom, alleen op de verkeerde plek.

dinsdag 27 december 2011

Boxing Day

Om heel eerlijk te zijn had ik nog nooit van BOXING DAY gehoord, maar dat zeg je dan niet... toch? Dan doe je net alsof je weet waar het over gaat en zoekt het, gelijk op. Daarvoor hebben we Google... weet overal antwoord op. Boxing day wordt in Engeland veelal met de familie gevierd, samen een hapje eten, samen naar voetbal... gewoon samen een gezellig dagje vieren, net zoiets als dat wij in Nederland op 2e Kerstdag doen, met dat verschil dat in Nederland de mensen VAAK naar de woonboulevards trekken (zelf eerlijk gezegd nog nooit gedaan). Wij waren uitgenodigd door vrienden om Boxing day te vieren. Leuk om ook eens mee te maken, een feest met vele Engelsen, waarvan de meesten in Bourgogne wonen... wat eigenlijk vlakbij ons is. We hebben het aardappelschijfje en paddestoeltje gelaten voor wat het was en hebben een stuk Fries suikerbrood en een stuk Kerststol meegenomen... zodat we niet gelijk teruggestuurd werden. Al met al een erg gezellig feest, compleet met spelletjes (ik heb nog een kado gewonnen, jaja... alleen ben ik hem vergeten... hoop dat ze hem nog eventjes langsbrengen), muziek en restantjes eten, wat weggespoeld werd met wijn. Heel leuk en heel speciaal om dat eens mee te hebben mogen maken. Je zou haast vergeten dat we in Frankrijk zitten, geen woord Frans. Onze Vidor heeft maar één glas wijn omgegooid en enkele kerstballen zijn er gesneuveld... zwiep zwiep zwiep met zijn lange staart. Tja... nu zit het er echt op... Vandaag weer stevig aan het werk... als we zin hebben.


Hoop dat jullie ook een FIJNE KERST gehad hebben, op naar het volgende feest... OUD EN NIEUW.

maandag 26 december 2011

Kerst 2011

De kerst zit er hier alweer op, geen witte kerst dit jaar, maar een zonnige kerst.
Nou... wat weer een superboom hè! De hele zaterdag zijn we zo'n beetje bezig geweest om ons huis in kerstsferen te brengen... maar dan heb je ook wat. Altijd weer suffig genieten als alle prulletjes in de boom zitten. Ik vind het wel wat hebben... het geworstel met de lampjes e.d., hij blijft uiteraard tot de laatste dag voor vertrek staan.

Gekke foto!!! Afgelopen vrijdag, na een lange rustige reis... hapje eten... ons installeren... gingen wij op bed. Lamp uit... even wat draaien... plots een vies pruttel geluid... stank... lamp aan... bah. Had onze Belletje (poes) het gepresteerd om even haar behoefte in Mitsie (cocker) haar rieten mand te droppen. Mand gelijk naar buiten gegooid... zie onze Mitsie hier treurig zitten.

Onze eigen waterval... jawel... het heeft hier waarschijnlijk erg veel geregend de afgelopen dagen. Overal zie je in het bos mooie watervalletjes.

Ha... nog een sierlijk kerststukje. Mistletoe in de schuur.

Vanmorgen hebben we een lange wandeling gemaakt... gisteren trouwens ook... en morgen en daarna vast en zekers ook wel weer... dit even terzijde... vanmorgen een kerstwandeling. Op de foto zie je wel hoe heerlijk zonnig het was... de berg op de achtergrond is één van de hoogste toppen in de Montagne Bourbonnaise... daar trekken vaak de meeste wolken naar toe... ook lag er nog wat sneeuw op de toppen.

Tijdens de wandeling moesten we over vele stroompjes heen. Hier stond ik gereed met fototoestel... voor het geval dat... Henk is er zonder natte kleren over heen gekomen... jammer... voor de foto althans... Ik denk... dat ik het ook wel vermakelijk gevonden had... weet het dus niet zeker.

Haast een beetje surrealistisch hè? Ik ben dol op Dali...

's Middags zijn we nog even aan het toeren geweest. Erg weinig sneeuw boven op de hoogste toppen... maar goed... toch een beetje witte kerst... maar stelde werkelijk niet veel voor... je kon een sneeuwbal gooien... maar daar was het mee gezegd.

Op de terugweg een mooie zonsondergang... aha... morgen weer mooi zonnig weer... denk ik. Avondrood... zon in de boot... tja... beetje suf... maar toch.


Zo... op naar Boxingday. Tweede Kerstdag hebben ze hier in Frankrijk niet... saai... gelukkig hebben Engelsen Boxingday en mogen wij morgen aanschuiven. Wel worden wij geacht om de restanten van Eerste Kerstdag mee te nemen... zo alle gasten... en van alle gezamelijke restanten wordt weer een heerlijk maal gemaakt die door de aanwezigen genuttigd worden. Nou hadden wij voor vandaag een parelhoen op het menu staan, bleek deze bij het klaarmaken toch een vreemd luchtje te hebben... dus in de prullenbak. Dat werd een sober maaltje... gebakken aardappelen, paddestoelen en... een rookworst. Zeggen en schrijven is er één aardappelschijfje en één paddestoeltje overgebleven... weet niet of onze vrienden daar zo blij mee zijn... morgen. We zullen zien... wie weet worden we terug gestuurd. Stiekem hoop ik dat de anderen wat meer over gehouden hebben ;-)

donderdag 22 december 2011

We nemen mee...

-8 hardbroden
-8 'gewone' belegde boterhammen
-6 gekookte eieren
-3 flessen water
-4 flesjes energy drink
-1 fles cola light
-2 zakken snoep
-1 zak chips
-1 bak aardappelsalade
-4 metworsten
-thermoskan met warm water
-koffie, melk, thee, suiker en cup a soup
-ontbijtkoek
-veel lekkers voor de honden en katten
-1 pakje kauwgom
-fisherman's friend
- extra brood, boter en beleg... voor het geval dat...
-etc. etc.
-goed humeur?... weet je niet van tevoren hè!

Zo... wij zijn klaar voor de reis... auto ingepakt... heel veel dikke truien... twee dikke dozen proviand voor daar... huis schoon!... nog even slapen... en dan... is er koffie... krantje... en vertrekken...

zondag 18 december 2011

Witte Kerst???

Wat gaat het dit jaar worden?
De foto hierboven is zo rond de Kerst in 2008...

De foto hierboven is zo rond de Kerst in 2009...

De foto hierboven was van 1e Kerstdag vorig jaar (2010)... brrrrrr...

Komende vrijdag vertrekken we weer voor twee weekjes naar Frankrijk. Altijd spannend wat voor WEER het gaat worden, of we de lange onderbroeken inpakken moeten, of het glibberen en glijden wordt, of dat we de zonnebrandcreme mee moeten nemen... tja... Dit keer gaan we met ons zessen die kant op : de beide honden, twee van onze katten en uiteraard wijzelf. We hebben besloten om onze twee P..P- en P..S katten mee te nemen, jawel ondertussen hebben wij twee katten die het nodig achtten om overal in het huis hun behoeftes te doen, één doet het al zeer lange tijd... onze Belletje en de ander is sinds een tijdje ook begonnen... onze 16 en half jaar oude Serena. Ondanks dat onze oppas er niet over klaagt, vinden wij het ondoenlijk om de katten thuis te laten... dus gaan ze mee. Wat wel wat geprop in de auto opleverd... maar goed we zullen zien hoe het bevalt. De andere twee katten blijven thuis... wel jammer... maar vanwege ruimtebesparing lijkt ons dat beter... anders is er geen plek voor de lange onderbroeken en... de hele vele pakken oliebollenmix en... de kerststollen en...

Rest mij nog om jullie allemaal : HELE FIJNE FEESTDAGEN en een GOED en GEZOND 2012 toe te wensen. Wie weet tot de volgende blog... wij weten nog niet zeker of we de laptop mee nemen... anders tot in het nieuwe jaar.

woensdag 14 december 2011

Knipoogje...

Langzaamaan lopen we alweer naar het einde van 2011. Ik weet niet hoe het jullie vergaat, maar hier willen we nog weleens wat weg mijmeren op die lange donkere avonden. Eén van die dingen, die een grote impact op ons leven had het afgelopen jaar, was het verlies van onze Robbie.
De foto hierboven is in maart dit jaar gemaakt, de laatste foto die ik hier van hem plaats (dit jaar, volgend jaar meer... want ik heb er nog wel honderden... grapje). Eén van de dingen die ik het meeste aan hem mis, zijn zijn knipoogjes. Weinig vrouwen hebben zoveel knipoogjes mogen ontvangen als IK de afgelopen 15 jaar, jaja... Toen Robbie nog jong was heb ik hem geleerd om op commando een knipoogje te geven... hij kon het met de linker- en met de rechteroog, ook met beide ogen tegelijk. Als ik een nieuw kledingstuk had en er even mee pronkte... bleef hij aan een stuk door knipogen. 's Morgens trouwens gelijk al, bij het wakker worden... direct een vette knipoog... ongeacht hoe verfrommeld ik van mijn bed af kwam gaven we mekander vette knipogen. Of ik nou een goede dag of een slechte dag had... een knipoog zat er voor mij altijd in. Goed humeur... slecht humeur... het maakte hem allemaal niet uit... knipoog. Echt... DUIZENDEN knipoogjes heb ik gehad de afgelopen jaren. Wel even flink wennen hoor... zo zonder... knipoogjes verder.
Deze blog plaats ik hier omdat onze Robbie tot afgelopen juni deel uitmaakte van onze verblijven in Le Pre Bonnet en ik op deze manier hem toch nog eventjes een klein plekje geven wil... voordat het jaartje afgelopen is.

maandag 12 december 2011

Vidor's berg...en meer.

Weer tijd voor positieve berichtjes... Allereerst even Mirjam begroeten, http://www.ambiancedevacances.eu/ . Heel erg leuk dat je volgster geworden bent.
Tijdens één van onze wandelingen zagen we op een stuk onverharde weg allemaal vreemdsoortige knal-oranje 'paddestoeltjes' of iets dergelijks uit de grond komen. Geen flauw idee wat het is, wel leek het erg leuk... een groot deel van het pad zat er vol mee.
Overal zag je nog heerlijk de koeien buiten staan, zo ook deze chocolademelk-koe. Altijd weer mooi, vooral de kleinschaligheid... veldjes met 4- of 6- of 10- of 20 koeien. Heel wat anders als een koeienflat... met 20.000 koeien opeen gepropt.
Deze foto is vanuit de keuken gemaakt. Onze Vidor mag graag veel buiten zitten als we in Frankrijk zijn. De plek waar hij op de foto zit, is zijn grote favoriete plek. Vandaar heeft hij erg veel zicht, vaak rent hij er ook als een dolleman rondjes, zo ook verstopt hij daar regelmatig zijn speeltjes... die soms maanden later weer tevoorschijn komen. De berg noemen wij tegenwoordig: Vidor's berg.


Trouwens even iets heel anders, dit keer zat er ook een foto van mij bij de vele foto's die gemaakt zijn... jawel... dit gebeurd niet vaak... als het al eens gebeurd sta ik er... of half op... of in een of andere vreemde houding, tja... ik snap dat ook niet helemaal, maar vaak zijn ze niet om aan te zien... ligt niet aan mij hoor! Ik doe m'n stinkende best altijd wel om er zo mooi mogelijk op te komen... maar ja... Henk knipt ALTIJD op het verkeerde moment... zal'k maar zeggen. Eventjes in de zijlijn kijken onder: Klikkerde klik- over ons. Jullie zijn gewaarschuwd... hahaha. Wel een zwart- witje trouwens... dat heb je dan weer, gemaakt op mijn... feestje.

vrijdag 9 december 2011

Une boîte aux lettres

Er was nog een klein tegenvallertje bij aankomst.

Zoals ik al op een eerdere blog vermeldt had, hadden wij een postbus opgehangen, niet omdat wij dat zelf zo erg nodig vonden... welnee... maar omdat de postbode er ons al verscheidene keren om gevraagd had. Dit vanwege de héle véle post die wij daar krijgen... sinds wij een rekening bij La Banque Postale geopend hebben... afgelopen zomer omdat wij een bankpas nodig waren... dit in verband met het opwaarderen van onze Franse dongel... voor het gebruik van Internet op onze laptop. Jaja... je moet er wat voor over hebben, om daar te kunnen Internetten.

Even voordat wij bij ons huis aankwamen hadden wij ons al voorgenomen om, na aankomst, gelijk even een wandeling door het donkere bos naar onze postbus te maken, om de bus te ledigen. Wij waren overtuigd dat deze barstensvol zou zitten met allemaal AANGENAME post.

Met de auto naar beneden, ons pad op, zagen wij van verre onze PRACHTIGE mooie bus al hangen. In het voorbijgaan nog even gezegd: Tot straks (de sleutel lag in ons huis, vandaar...).

Aangekomen bij ons huis, strompelden we gelijk over de post bij het openen van de deur, ze hadden de post onder de deur doorgeschoven (zit een ENORME kier onder). Op één van de poststukken stond: Pensez a installer une boîte aux lettres en haut du chemin. Nou moe... vrij vertaald houdt dat dus in: of wij er eventjes over nadenken willen om een postbus boven bij de weg te plaatsen. Nou zeg...

Al met al zijn we nog wel eventjes door het donkere bos gelopen om ons busje te controleren en gedag te zeggen. LEEG... helemaal LEEG, nul-komma-nul post erin. Best wel flauw, aangezien we er maar vrij kort waren hadden we geen zin om er gelijk achter aan te hobbelen. Weten we gelijk wat we tijdens de Kerstvakantie doen moeten ;o( grrrr... Postbus ORANJE verven ;o) yes...

zondag 4 december 2011

WEG...HEG

Hééé!!!!! Waar is onze heg?????

Daar stond toch echt een heg... ja... daar... tussen het gras en het zandpad. Foetsie... Weg heg... Gestolen??? AAh... NEE... Gesnoeid. Nou ja... gesnoeid... gewoon weg.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Mocht het op m'n vorige blog nog allemaal dolle pret lijken... Zo is het natuurlijk niet... Welnee... dat zou saai zijn... Vertel... Vrijdags, tegen 22.30uur, bij aankomst hadden we eerst nog niets in de gaten, spullen uit de auto halen, huis klaar voor gebruik maken. Plots, terwijl ik ons bed aan het opmaken was, kwam Henk eraan : De heg is weg. Vol ongeloof keek ik hem aan. Henk nog een keer : De heg is weg. Tja... ik word wat ouder hè, zodoende zegt hij sommige dingen twee keer. Samen naar beneden, met zaklantaarn naar buiten, kijken, verrek... hij was echt weg. Onze beukenhaag, die met pijn en moeite eindelijk een beetje aansloeg, was verdwenen. Gewoon... compleet weg. De volgende dag, bij daglicht, zagen we wat er gebeurd was. Het pad, ongeveer 1 km vanaf de doorgaande weg, was keurig gesnoeid door de gemeente. Op zich erg prettig, bomen die over het pad hangen worden keurig weggehaald, het gras en onkruid (bramen, varens e.d.) worden gemaaid... heel erg leuk allemaal. Zelf ook om gevraagd, dus heeeel erg aardig hoor, meestal 1 a 2 keer per jaar komen ze 'ons' pad onderhouden... Maar... om nou meteen onze HEG weg te halen. Oké, de heg leek wel een beetje wild en het leek ook nog niet echt op een heuse heg, maar dat wil nog niet zeggen dat hij in de weg stond, welnee... hij moest alleen te zijner tijd in model gesnoeid worden. Dit is dus niet meer nodig. WEG HEG. Dat word een nieuwe heg zoeken, althans nieuwe frisse beukjes... bordje erbij hangen : NIET SNOEIEN S.V.P. Maar dan in het Frans... volgens mij : ne pas élagage s.v.p. OF... ne pas tailler s.v.p. Dat ga ik nog eventjes uitzoeken voordat er een nieuwe heg gepoot wordt.