Even weer een blogje tussen het werk, familieperikelen, krantenlezen, laatste roddelsuitwisselen, tandartsbezoekjes, wasjes, hondenuitlaten etc. etc. door. Jawel, we zijn echt weer thuis, het 'normale' leventje heeft ons weer volledig in zijn greep. Hebben we wat geleerd in de afgelopen periode ? Jazekers, niet geheel datgene waar we op hoopten, we hoopten erop dat we meer duidelijkheid voor onszelf kregen wat we in de verdere toekomst willen, daar zijn we nog niet uit ( we zijn van die enorme twijfelaars), wel hebben we geleerd dat ik me daar prima alleen kan redden, wat me in eerste instantie best wel wat eng leek zo in m'n uppie midden in de rimboe, wat het zo af en toe ook wel was, maar... ik heb het gered. Ook het heen en weer rijden beviel Henk prima, twee dagen reizen twee dagen werken, op het laatst drie dagen werken. Als we dit volgend jaar weer doen, wat we wel van plan zijn, gaan we bekijken of Henk wat langer aaneengesloten gaat werken, dit durfden we afgelopen zomer niet aan omdat we van tevoren niet wisten hoe het mij in m'n uppie zou vergaan, uitstekend dus... Ook met de katten is het ons enorme meegevallen, wij dachten dat we ze minstens een week binnen moesten houden om te wennen, niks van dat alles... ze konden gelijk naar buiten en geen van de vier die ook maar één poging gedaan heeft om weg te lopen, ze waren gelijk op hun gemak, ook de autoreis met ze verliep zonder problemen, een enkel miauwtje... Zonder pilletjes, zonder eten en drinken tijdens de reis, ieders in een eigen reismandje, totaal geen probleem, ook niet voor onze 16 jarige die nog nooit van haar leventje weggeweest was. We zijn weinig weggeweest tijdens ons verblijf daar en het gekke is dat het ons daar in de stilte absoluut niet verveelde. Weer thuis in Nederland hebben we ons voorgenomen om de komende keer dat we er wat langer zijn ons er toch maar toe te zetten om wat vaker op stap te gaan, we hebben het ter plekke niet gemist maar vinden het met terugwerkende kracht wel jammer. Dus... Barcelona, here we come..., Porto volgt ook t.z.t. Tja, dat hebben we dan dus gemist, hè zonde... Blijkt dat we er dus tekort waren. Te weinig tijd ;-)
Hieronder wat foto's van een dag voor vertrek.
Een klein gezellig hoekje, de lamp, waar we twee van hebben, zijn gemaakt in een gevangenis door een langgestrafte.
Op de oude mezzanine hebben we ons een zithoekje gemaakt, we hopen dat onze oude Thor het hier in de komende winter warm kan krijgen nu het allemaal wat dichter is. De Thor heeft altijd een groot atelier verwarmd, zodoende hopen we dat hij het hier nu ook warm kan krijgen, kerstboom erbij en genieten maar in de winter. Op deze kachel kunnen we in de toekomst eventueel cv aansluiten.
Voor de sfeer hebben we er een grote zware oude kroonluchter opgehangen, lijkt erg leuk als de kaarsen aan zijn. De kroonluchter lag al jaren te wachten om een plekje te krijgen, bij deze... Nog wel sneu aan een dik touw, maar dat mag de pret niet drukken, toch?
Ook hebben we eindelijk, een dag voor vertrek, een eigen postbusje. Om de haverklap kwam de postbode, niet met interessante post... welnee met afrekeningen van de 'postbank' waar wij i.v.m. de dongel een rekening geopend hadden. Telkens begonnen ze weer over een postbusje, zodoende uiteindelijk toch maar een busje aangeschaft. Nou verwacht ik natuurlijk wel van een ieder HELE MOOIE KAARTEN in ons super leuk postbusje, want als we er zijn gaan we natuurlijk dagelijks kijken of er post is, zeg zelf, zal toch een enorme teleurstelling zijn als er dan niets in zit. Bij deze: Le Pre Bonnet, Laprugne... Henk en Cilia, komt wel aan... Hele grote pakketten passen er niet in, daar wij een klein busje hebben... Grapje.
Een klein gezellig hoekje, de lamp, waar we twee van hebben, zijn gemaakt in een gevangenis door een langgestrafte.
Op de oude mezzanine hebben we ons een zithoekje gemaakt, we hopen dat onze oude Thor het hier in de komende winter warm kan krijgen nu het allemaal wat dichter is. De Thor heeft altijd een groot atelier verwarmd, zodoende hopen we dat hij het hier nu ook warm kan krijgen, kerstboom erbij en genieten maar in de winter. Op deze kachel kunnen we in de toekomst eventueel cv aansluiten.
Voor de sfeer hebben we er een grote zware oude kroonluchter opgehangen, lijkt erg leuk als de kaarsen aan zijn. De kroonluchter lag al jaren te wachten om een plekje te krijgen, bij deze... Nog wel sneu aan een dik touw, maar dat mag de pret niet drukken, toch?
Ook hebben we eindelijk, een dag voor vertrek, een eigen postbusje. Om de haverklap kwam de postbode, niet met interessante post... welnee met afrekeningen van de 'postbank' waar wij i.v.m. de dongel een rekening geopend hadden. Telkens begonnen ze weer over een postbusje, zodoende uiteindelijk toch maar een busje aangeschaft. Nou verwacht ik natuurlijk wel van een ieder HELE MOOIE KAARTEN in ons super leuk postbusje, want als we er zijn gaan we natuurlijk dagelijks kijken of er post is, zeg zelf, zal toch een enorme teleurstelling zijn als er dan niets in zit. Bij deze: Le Pre Bonnet, Laprugne... Henk en Cilia, komt wel aan... Hele grote pakketten passen er niet in, daar wij een klein busje hebben... Grapje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten