Het slaapkamerraam, 11 weken open gestaan, zit nu weer stevig dicht... luik ervoor... evenals alle deuren, ramen en luiken. De tuinmeubels naar binnen, de bloemen uit de potten gehaald, weggegeven en her en der in de tuin gepoot. Gasflessen naar binnen, water afgesloten, stroom uitgezet, de laatste veegbeurt. Zonder om te kijken zijn we zondagochtend tegen 10.30 uur vertrokken, een moeilijk moment... Waar zijn de 11 weken gebleven??? Voorbij voordat je er erg in hebt. Al klaagt menig één over de barre slechte zomer, wij hebben een HEERLIJKE zomer genoten, een zomer waarin we zeer veel buiten verpoost hebben. Weer thuis in Nederland, lijkt het alsof we helemaal niet weggeweest zijn, het lijkt alweer op een ver verleden, een mooie herinnering die aanzet om over de nabije toekomst na te denken. Overigens, we zijn met ons vijfjes teruggekomen, ook Robbie is in zijn urn weer mee teruggegaan. We hadden het er nog niet aan toe om hem uit te strooien, vandaar dat we besloten om hem weer mee naar Nederland te nemen. Zo reist hij ook nog met ons mee... Het grootste verdriet om het gemis van hem is wel over, maar zo af en toe steekt het nog behoorlijk de kop op. We hebben besloten om hem pas uit te strooien als we het eraan toe hebben, tot die tijd reist hij met ons mee...
Langs deze weg wil ik een ieder bedanken voor de leuke reacties en het volgen van de blog, dit maakte het bloggen een stuk extra leuker. Zo af en toe zal ik er vast en zeker nog wel eens een blog op zetten, DUS... ik stop niet, maar eerst eventjes VAKANTIE en zogauw ik er weer zin in heb of denk wat te vermelden heb plaats ik weer een nieuw blogje, wie weet morgen al ;-). ALLEMAAL BEDANKT.
Het slaapkamerraam, 11 weken open gestaan, zit nu weer stevig dicht... luik ervoor... evenals alle deuren, ramen en luiken. De tuinmeubels naar binnen, de bloemen uit de potten gehaald, weggegeven en her en der in de tuin gepoot. Gasflessen naar binnen, water afgesloten, stroom uitgezet, de laatste veegbeurt. Zonder om te kijken zijn we zondagochtend tegen 10.30 uur vertrokken, een moeilijk moment... Waar zijn de 11 weken gebleven??? Voorbij voordat je er erg in hebt. Al klaagt menig één over de barre slechte zomer, wij hebben een HEERLIJKE zomer genoten, een zomer waarin we zeer veel buiten verpoost hebben. Weer thuis in Nederland, lijkt het alsof we helemaal niet weggeweest zijn, het lijkt alweer op een ver verleden, een mooie herinnering die aanzet om over de nabije toekomst na te denken. Overigens, we zijn met ons vijfjes teruggekomen, ook Robbie is in zijn urn weer mee teruggegaan. We hadden het er nog niet aan toe om hem uit te strooien, vandaar dat we besloten om hem weer mee naar Nederland te nemen. Zo reist hij ook nog met ons mee... Het grootste verdriet om het gemis van hem is wel over, maar zo af en toe steekt het nog behoorlijk de kop op. We hebben besloten om hem pas uit te strooien als we het eraan toe hebben, tot die tijd reist hij met ons mee...
Langs deze weg wil ik een ieder bedanken voor de leuke reacties en het volgen van de blog, dit maakte het bloggen een stuk extra leuker. Zo af en toe zal ik er vast en zeker nog wel eens een blog op zetten, DUS... ik stop niet, maar eerst eventjes VAKANTIE en zogauw ik er weer zin in heb of denk wat te vermelden heb plaats ik weer een nieuw blogje, wie weet morgen al ;-). ALLEMAAL BEDANKT.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten