Gassie Darrie...

Nog even een kort stukje voor vertrek. Zoals altijd gaat het vrij hectisch, een dag voor vertrek. Al moet ik zeggen dat wij voor ons doen al heel wat gedaan hebben. Gisteravond tot ongeveer 00.30 uur bezig geweest met de aanhanger vullen, een gewurg van jewelste, blijkt toch altijd dat je meer hebt als dat erin gaat. Maar goed deze staat na veel gezweet gereed voor vertrek. Even tussendoor, Johannes bedankt voor het lenen van de aanhanger, wij hopen dat hij dit keer in één keer mee terug gaat ;-).
Vanmorgen tegen een uur of acht zette ik mijn ene been buiten bed, de andere volgde moeizaam, een gemakkelijke broek aangeschoten, want ik moet eerst een kop koffie om wakker te worden. De honden stonden al te dringen, zodoende is de eerste gang naar de buitendeur om deze alvast te openen, zodat de honden naar buiten kunnen. Zie ik daar een dode jonge merel liggen, menig bloedsputtertje op de vloer, gassie... Op m'n sloffen naar buiten om een gat te graven in de tuin, de merel moet een fatsoenlijk graf hebben toch? Het gat wilde niet gelukken, teveel wortels en te droog, zodoende naar binnen om plastic-zakjes uit de keuken te halen, merel erin en in de container, hmm. Wil ik weer naar binnen, wat ruikt mijn neus... Kattenpoep, aaaa jakkes, onder beide sloffen een hele lading. Sloffen buiten schoon gespoeld, daarna kom ik weer binnen, snuffel, snuffel... Gassie darrie een heel spoor tot aan het aanrecht. Wat wil, ik was met mijn volle sloffen gewoon naar de keuken getrippeld, niets vermoedend. Tja, een fijn begin van de laatste dag voor vertrek, POETSEN... Mijn eerste kop koffie is ondertussen al naar binnen de tweede volgt zo dadelijk, de ochtendwandeling met de honden zit erop. Nog even het huis aan de kant, POETSEN, vanavond de laatste boodschapjes halen, nog even met een kat bij de dierenarts langs en dan... pfff... kunnen we weer op stap. Ik heb er weer zin in... Een fijn weekend alvast en wie weet tot de volgende blog.