Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

donderdag 31 maart 2011

Spookdorpen

Deze foto is gemaakt in Thiers, een oud vakwerkhuis. Misschien is hij ondertussen wel opgeknapt... Wie weet, door Nederlanders...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De afgelopen weken, dat het verschrikkelijke gebeuren rond de kerncentrales in Fukushima (Japan) zich afspeelt, daar waar de mensen in een grote straal rondom de centrales geëvacueerd zijn en er een soort spookdorpen ontstaan zijn, daar waar geen mens meer woont, komt er bij mij zo af en toe een beeld voor ogen van gehuchten in Frankrijk. Zo ook vlakbij ons, een gehucht waarvan de meeste huizen van tweedehuis bezitters zijn. De huizen zijn stuk voor stuk keurig opgeknapt, leuke naambordjes op de huizen, namen als bijv.: Piet en Marga, Klaas en Grietje, Jan en Truus, David en Hillary (Engelsen), Willem A. en Maxima (gemengd), Jaap en Willem (ooh..), Gea en Tineke (aha..), Henk en Cilia (nee hoor..), allemaal van die echt NIET typische Franse namen. Erg mooi allemaal, alleen... de meeste luiken zitten het grootste gedeelte van het jaar potdicht. Nou vraag ik me wel eens af, hoe dat nou voelt voor die enkele Fransen die daar wonen, al die lege opgeknapte huizen om je heen. Ook als je zelf daar een tweede huis bezit, hoe dat voelt als je er een week verpoost en alle huizen om je heen potdicht zitten... Persoonlijk vind ik het wel eens wat spookachtig overkomen, alsof er een neutronenbom gevallen is. De huizen allemaal perfect in orde, maar geen mensen... Van dit soort spookdorpen zie je wel meer in Frankrijk. Ik begrijp best dat de huizen anders misschien gedoemd waren tot compleet verval, maar toch... Waarom dit stukje, gewoon omdat dit al een tijdje door mijn hoofd SPOOKT. Ook omdat wijzelf tweedehuis bezitters zijn en ik me daadwerkelijk wel eens afvraag hoe dat nou voor de Fransen zelf is, al die gekke Nederlanders met hun tweede huizen, die er vaker niet als wel zijn.

maandag 28 maart 2011

Nieuwe plannetjes

Een lange blog zonder foto's, saai hè... We zijn alweer druk bezig met nieuwe plannetjes uit te broeden. In deze blog zal ik er één van uit de doeken doen. Even beginnen bij het begin... Het leek ons altijd al erg leuk om naar Frankrijk te emigreren, maar eerlijk is eerlijk, wij durfden gewoon domweg niet. Onze grootste zorg was en is de bron van inkomsten, hoe dat te moeten verkrijgen aldaar. Menige dingen zijn de revue gepasseerd, o.a. het toerisme wat direct al afviel bij het idee dat je dan de godganze dag met vreemde mensen opgescheept zit, geen van ons beiden is zo sociaal ingesteld dat dit voor ons een optie zal zijn, op de creatieve toer dan maar, schilderen, potten bakken, weven, hout bewerken, ik moet zeggen dat we heus wel redelijk creatief zijn maar dan moet je anderen er ook nog van weten te overtuigen dat het de moeite waard is om het gemaakte te kopen, helaas hier ontbreekt ook iets bij ons, geen van beiden hebben wij een handelsgeest. Tja, dan kunnen we wel als elektro-ingenieur en binnenhuisarchitecte proberen iets op het platteland op te zetten, maar zeg zelf : er is echt geen boterham mee te verdienen op het platteland, daar waar de gemiddelde leeftijd zo'n 70 plus is. Ach wat, daar waar een wil is, is een weg, dus ook heus wel voor ons. Maar blijkbaar is onze wens om te emigreren net niet groot genoeg. Nou komt ie : om toch even een beetje meer te proeven hoe het nou is om langer achtereen in Frankrijk te zitten zijn wij aan het overwegen om deze zomer voor ongeveer drie maanden naar Pre Bonnet te gaan. De honden en katten (4 katten) gaan dan met ons mee, de kippen en haan blijven thuis bij onze huis-oppas. Het plan is dat Henk met een zekere regelmaat voor een paar dagen terug gaat naar Nederland om af en toe twee dagen aan het werk te gaan (tja er moet gewerkt worden hè!) en we hopen dat hij wat thuiswerk in Frankrijk kan doen ( dat zou enorm in de kosten schelen). Het idee van dit gebeuren is, om te kijken of het ons daadwerkelijk wat lijkt om ons voorgoed in Frankrijk te vestigen en hier in Nederland alles op te zeggen of dat we naar een soort van tussenoplossing gaan zoeken, deels Frankrijk en deels Nederland of gewoon zoals we tot nu toe doen. Ook om te zien of het ons echt wel wat lijkt om ons sociale leven (aha, jawel dat hebben we hier dan wel) in Nederland op te geven, want ook al zijn we dan geen van beiden zo sociaal dat het toerisme ons lokt, wij houden wel van gezelligheid en op z'n tijd mensen om ons heen te hebben, gezellig koffieleuten, wijntjes drinken, kaartje leggen, het wereldleed onder de loep nemen en klessebessen. Dat vinden wij best wel iets, wat ons er ook wel tot nu toe van weerhouden heeft. Ooh, vergeet ik nog al die gezellige buurtbabbeltjes waar we altijd toch wel heerlijk van genieten in ons gezellig straatje, ik ben bang dat we die ook wel wat gaan missen. Want ja, in Pre Bonnet gaan er echt dagen voorbij dat je gewoon domweg geen mens ziet, of alleen 80 jarige boertjes, wat wel eens leuk is maar om dat nou als je toekomstige gesprekspartners te gaan beschouwen is ook maar zozo... Begrijp me niet verkeerd, voor d'r bij lijkt ons wel leuk maar niet voor alleen maar... Dus !!! Dat zijn we van plan om de komende zomer te doen, bekijken wat we nou verder willen. Niet alleen maar onderuitgezakt drie maanden vakantie, nee... gewoon veel werken daar en zien hoe het bevalt om te leven in die enorme stilte. Wie weet zijn we na een paar weekjes het wel dusdanig zat, dat we met hangende pootjes weer terug naar Nederland spurten...

donderdag 24 maart 2011

De laatste sneeuw !

Zo, dat was wel zo'n beetje ons weekendje Pre Bonnet. Tussen de bedrijvigheid door hebben we nog even bezoek gehad, verder hebben we nog een rondritje gemaakt. Dit doen we meestal even, om toch een beetje een vakantiegevoel te hebben.

We zijn naar La Loge des Gardes getufd om te kijken of er nog geskied werd. Er lag wel een klein laagje sneeuw, zoals op de foto te zien is, maar we zagen geen skiërs. Denk dat er toch echt te weinig sneeuw lag. Waarschijnlijk is dit zelfs de laatste sneeuw, niet getreurd, eerst even de lente en dan op naar de zomer. Al met al was het wel een fijn weekendje, waarin we weer een heel klein beetje verder gekomen zijn en vooral weer genoten van de heerlijke omgeving.
Wat jaren geleden huurden wij eens in november een huis in het zuiden van de Auvergne, van Nederlanders, zij verhuurden meerdere huizen en vertelden ons dat vele Nederlanders daar kwamen om te ontstressen vanwege de drukte in Nederland. Dit speelt voor ons totaal geen rol, daar wij in één van de meest rustige gebieden van Nederland wonen en bovenal de rust zelve zijn (grapje). Wij gaan er heen vanwege de prachtige natuur en vanwege de bergen die je uiteraard niet in Nederland hebt. Ook al moet ik zeggen, zo heerlijk stil als het bij Pre Bonnet is, dat heb je hier volgens mij bijna nergens in Nederland.

maandag 21 maart 2011

Zon rondom

Even een fotoblog over, hoe lekker zonnig het die paar daagjes was. Het was niet echt heel erg warm, maar de zon scheen alle dagen volop. De laatste winterzon, want jawel vandaag heeft de lente zijn intrede gedaan, heerlijk....
Lijkt altijd prachtig, als de zon zo mooi op de bomen schijnt.
Zelfs een donker dennenbos fleurt er van op.
Als er nog geen blad aan de bomen zit, komt het mistletoe vaak heel mooi tot zijn recht.
Lijkt toch heel lekker warm, zo die zon op de bomen...
Doordat de zon nog vrij laag stond, lag het veld naast ons veel langer in de zon. Gelukkig valt dit in de zomer enorm mee en kunnen wij er ook volop van genieten.
Oké niet zo'n geweldige foto, maar wel een pracht strakblauwe lucht, achter ons bos.
De foto's zijn allemaal rondom ons huis gemaakt, moet zeggen nou ik ze zelf zo even weer zie dat ik er alweer erg veel zin in heb om die kant op te gaan. Helaas duurt dat nog even, we zijn van plan om eind april die kant weer op te gaan. Gelukkig is het hier in Nederland ook stralend mooi weer en moet ook hier nog flink in de tuin gewroet worden, maar toch....

donderdag 17 maart 2011

Elektrisch...

Och, zie ze zitten met z'n drietjes, wat snoezig hè? Haast jammer dat ze achter een gordijn komen te zitten. De buisjes worden nog geverfd, zo ook het plankje waar de lichtknopjes op zitten. Weet je wat grappig is? Ze doen het ook nog ....
Op deze foto staken er nog hele vele draden uit, dan is het toch wel handig als je weet welk draad je hebben moet, me dunkt... Maar zoals hierboven vermeldt doen ze het, dus zijn ze allemaal op de goede plek gekomen.
Deze foto is erg donker geworden, maar daar onder de trap zit onze eerste dubbele stopcontact, ook een oude bakelieten net als de lichtknopjes. Ook hier geldt dat de buis nog geverfd gaat worden.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Uiteraard is, zoals gepland, Henk bezig geweest met het elektrisch. Ik zet er wel even heel overdreven 'uiteraard' neer, maar zo uiteraard is het doorgaans niet, vaak kan er van alles tussen komen wat ervoor zorgt dat de plannetjes bijgesteld moeten worden. Dit even terzijde, Henk is dus wel met het elektrisch bezig geweest. Normaliter moet je in Frankrijk het elektrisch aan laten leggen door een erkende installateur, maar omdat wij zelfvoorzienend zijn qua elektrisch achten wij dit niet nodig. Wat niet inhoudt dat het niet goed gebeurd trouwens, wel doen we het op onze eigen manier, die dus wel veilig is, maar normaal gesproken niet door de Franse keuring komt. Henk heeft gestudeerd voor elektrotechniek, dus neem ik aan dat hij weet wat hij doet, toch!!! Hij heeft ondertussen in de keuken drie snoezige lichtknopjes geïnstalleerd, 1 voor de buitenlamp, 1 voor de lamp in de keuken en 1 voor de lamp op de slaapkamer. Deze lampen deden wij nog altijd aan met stekkers, die in de haspel moesten. Ook heeft hij al 1 dubbele stopcontact geplaatst, zodat de haspel na jaren eindelijk uit de keuken is verdwenen. In de keuken moeten nog enkele schakelaars en stopcontacten komen, ook boven op de slaapkamer, hier willen we in april of in de zomer mee verder. Wel erg prettig, dat we nu gewoon de keukenlamp met een lichtknopje aan kunnen doen, zo ook de buitenlamp, niks geen gezoek meer welke stekker bij welke lamp hoort.

woensdag 16 maart 2011

Hiep hiep hoera...

Ik kan het even niet meer binnen houden, YES... HOERA... Onze Robbie is 14 jaar. Het kwakkeld wat, het gaat wat op en neer en de laatste tijd is het een behoorlijke zorg, die we overigens met liefde voor hem over hebben. Maar sinds vandaag kunnen we in ieder geval zeggen dat hij 14 jaar is. Morgen zeggen we : DIK 14 jaar. Hij is 16 maart 1997 geboren en voor een hond van zijn postuur, hij was altijd zo'n 40 kilo (nu allang niet meer) is het een giga leeftijd. Morgen weer gewoon een 'normale' blog, nu even feesten....

maandag 14 maart 2011

Schilderen

Het groen/geel zit er al op, ook aan de andere kant van de deuren.
Even een foto vanuit een andere positie.
Hier zaten ze vers in de grondverf.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Voordat we in Frankrijk waren, had ik me al voorgenomen om beide deuren te gaan verven. Achteraf was dit wel wat voorbarig, aangezien de deuren eerst geschuurd moesten worden, daarna in de grondverf en daarna de kleur erop aanbrengen die wij er graag op willen hebben. Een soort groen/geel van binnen en daaromheen koraalrood. Dit alles in twee dagen was niet te doen, ik was even vergeten dat het ook drogen moest tussentijds... Maar goed de deuren zijn aan weerszijden zover heen, dat alleen het koraalrood een volgende keer nog moet. Het begint al met al er wel wat vrolijker vanuit te zien in de 'schuur', nou de deuren een kleurtje krijgen. Het houtwerk erom heen willen we waarschijnlijk lakken, zodat het wat ouder, niet zo vers zeg maar, gaat lijken.

zaterdag 12 maart 2011

Beestenblog

Onze Vidor, die de hele dagen aan het stokken zoeken is.
Onze Robbie even aan het poseren.
Onze Gijs Gans, die aan het kijken is of er alweer wat bloemen opkomen.
Aha, een lekkere snuffel.
Robbie, Mitsie en Vidor op de terugreis.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Toch even weer een fotoblogje van de honden tussendoor. Alle drie vinden ze auto rijden gelukkig leuk. Wij hebben onze honden altijd van het begin af aan, dat we ze hadden, veel meegenomen in de auto, zodat ze er goed aan konden wennen. Ze associëren autorijden ook altijd met iets leuks, ze springen dol enthousiast in de auto als wij weggaan, op Robbie na tegenwoordig, die moet even geholpen worden, even een zetje zeg maar... Bij ons huis is het altijd feest voor ze, de gehele dag kunnen ze in en uit lopen na believen. 's Avonds mee naar de slaapkamer, nergens zitten deuren dus... dat werkt zeer uitnodigend voor ze. Lekker luieren voor de houtkachel, die de hele dagen aanstaat. Heerlijk blaffen tegen iedere voorbijganger, ongeveer gemiddeld één per dag... Poedelen en drinken in ons stroompje. Gewoon één groot feest daar bij ons huis voor ze. EN WIJ... wij genieten weer volop van hun uitgelatenheid tussen de bedrijvigheid door.

donderdag 10 maart 2011

Zuinigheid !!!

Soms zijn we net van die krenten. Aan de ene kant rolt het geld vrolijk alle kanten op, maar aan de andere kant zitten we er bovenop. Vorige week donderdag, een dag voor vertrek, zag ik in de winkel twee bossen narcissen voor één euro liggen. Aha, niet duur, mooi om mee te nemen naar Frankrijk. Daar aangekomen, de narcissen gelijk op een vaas gezet. Staat altijd zo gezellig huiselijk, een bloemetje op de vaas. Kamerplanten hebben we daar niet, die gaan onheroepelijk dood tijdens onze afwezigheid, dus zodoende vind ik het heerlijk om wat snijbloemen op een vaas te zetten. Zo ook dus afgelopen weekend onze vaas opgesierd met narcissen, mooi mooi. Daar komt ie, mijn vreselijke zuinigheid. Maandags, toen we weer vertrokken, moesten de narcissen weg, ze waren uiteraard nog lang niet uitgebloeid. Het begroot mij dan om ze weg te gooien, dus... zakje erom en mee terug naar Nederland. Nou staan mijn narcissen van een euro hier te schitteren. Tja, is dat zuinigheid of is dat zuinigheid.
Ook hebben wij uiteraard onze wandelstok opgehaald, het bos ligt vol met stokken, maar ja deze stok had ik helemaal ontdaan van de bast, een geweldige leuke gladde wandelstok die ik tijdens lange wandelingen in de bergen vaak gebruik. Even voor de overbuurtjes, ik zag wel een beetje groen en geel van het aanschouwen van jullie mooie volle bos sneeuwklokjes, hahaha. Geniet ervan de komende week, zal ik zo zeggen.

dinsdag 8 maart 2011

Twee dagen Frankrijk, jawel..

Groot feest in Le Pre Bonnet, de sneeuwklokjes stonden in volle bloei. Oké, maar drie in totaal, je moest ze ook wel even opsporen, maar toch!!! Op deze foto staan er twee, de derde stond elders mooi te zijn...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Twee dagen reizen, twee dagen Frankrijk. Weer een dikke 2100 km erbij op, op de teller en dan moeten constateren dat er, zeggen en schrijven, drie sneeuwklokjes bij ons huis in bloei stonden. Tja, dat had niet echt over, ik moest ze recht opzoeken. Dat word dus bolletjes, sneeuwklokjes en krokussen, poten om toch volgend jaar wat meerdere voorjaarsbloeiers in de tuin te hebben, want dit oogde best wel een beetje karigjes... Maar niet getreurd, ik zag dat de duizenden narcissen en de blauwe druifjes al stevig hun best aan het doen zijn om zich te ontpoppen tot een weelderige bloemenzee, straks in april. Hoop ik....
Even een korte uitleg hoe zo'n lang weekend verloopt : Vrijdagochtend zijn we tegen 8.30 uur uit Nederland vertrokken, dan volgt een reis van 1050 km. Onderweg een paar pauzes en 's avonds even ergens een hapje eten. Tegen 22.30 arriveerden we bij Le Pre Bonnet. Ons installeren, water aansluiten, elektrisch aansluiten, gasfles naar buiten en aansluiten, houtkachel aan maken, bed opmaken, alle luiken openen etc.etc. Dan volgen er twee dagen, zaterdags achter de boodschappen aan en zondags weer opruimen. Maandags zijn we tegen 8.30 uur weer vertrokken, 1050 km naar het noorden, tuftuftuf een paar pauzes, tegen 21.30 uur waren we weer in ons huis in Nederland. Hapje eten en weer op bed. Voor mensen die niet van lange autoreizen houden dus echt geen aanrader. Gelukkig vinden wij het alletwee wel erg leuk, af en toe even een adrenaline shotje, af en toe even zweten, ons af en toe even ergeren aan andere weggebruikers, soms even roepen: PAS OP, maar voor de rest heerlijk genieten van het reizen. Wat wel een beetje dubbel is, is dat als we daar weer zijn, het net is alsof we er nooit weggeweest zijn, maar nu op dit moment, dat ik deze blog schrijf, voelt het weer net alsof we helemaal niet naar Frankrijk geweest zijn, raarrrrrrr...

woensdag 2 maart 2011

Fahr'n fahr'n fahr'n auf der Autobahn

Vrijdag weer over de autobaan richting Frankrijk, Yes....
Deze knapperd heeft er vast ook weer veel zin in...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Soms heb ik, als ik 's morgens mijn grote teen voorzichtig naar buiten steek, meteen een of ander deuntje in mijn hoofd zitten. Zo'n deuntje blijft dan vaak ook de gehele dag hangen. Nou moet je niet denken dat er dan een mooi klassiek deuntje of iets dergelijks zich in mijn hoofd genesteld heeft. Nee... doorgaans één of ander walgelijk hoempa-pa muziekje. Loop ik de godganse dag met zo'n afgrijselijk deuntje in mijn hoofd. Zo ook vanmorgen, werd ik wakker met het deuntje: Fahr'n fahr'n fahr'n, auf der Autobahn van Kraftwerk. De hele dag galmt dit liedje door mijn hoofd, zodoende de tekst boven deze blog. Ik vond hem wel erg toepasselijk, want als alles meezit, en dat lijkt er wel op (op dat gekke deuntje na), gaan we vrijdag weer even een paar daagjes naar ons huisje.