Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 27 februari 2011

De Schuur ?

Gisteren werd ik gevraagd wat we nou precies met de schuur van plan zijn. Dit is ons al vaker gevraagd. Aan de hand van foto's zal ik proberen uit te leggen wat nou de bedoeling is met de schuur. Trouwens wij noemen het vaak 'de schuur' maar dat is het eigenlijk al bijna niet meer. Vroeger was het wel een schuur en onder de 'oude' mezzanine zat een stal. Deze stal is nou in principe de schuur.
Op de foto hierboven kijk je naar de bestaande mezzanine. Deze mezzanine zit boven de voormalige stal. Momenteel hebben wij deze mezzanine in gebruik als slaapruimte, waar het erg prettig slapen is. 's Morgens word je gewekt door de zon die volop door de ramen, die je op de foto ziet, naar binnen schijnt. Ook heb je vanuit bed zicht op de grote deurenpartij. Van deze mezzanine willen wij een leuke zitplek maken, zeg maar woonkamer. Alleen met dat verschil dat alles open blijft. Wat luie zitmeubels, de tv erheen, boekenstelling, een hoge tafel met stoelen om een puzzeltje te maken of dergelijks. Zoiets staat ons voor de ogen. Er staat al een grote houtkachel, waarvan wij hopen dat hij de boedel, als het allemaal wat meer geïsolleerd is, verwarmen kan. Ook al zal dat waarschijnlijk in de koudste maanden van het jaar niet gelukken, dan moeten wij ons naar de keuken verplaatsen.
Eén van de dingen die we dit jaar graag willen realiseren is, de vloer van deze mezzanine doortrekken tot aan de muur. Zoals je op de bovenstaande foto kunt zien, zit daar nog een gapend gat. Dat gapende gat is een stukje van de voormalige stal. Wij willen graag een doorgang naar de stal maken, zodat je binnendoor kunt. Dit houdt in dat de vloer van de mezzanine daar wat hoger moet komen als de rest van de mezzanine. In de doorgang naar de stal komt dan een deur, dit in verband met het tochten. Verder komt er uiteraard een balustrade om de mezzanine.
Op de bovenste 'nieuwe' mezzanine willen wij slaapgelegenheid maken, zeg maar een slaapkamer, maar dan open. In de achterwand willen wij waarschijnlijk een doorgang maken naar de bestaande slaapkamer. Op de foto hierboven ongeveer daar waar het tafeltje, met kussens erop, staat. Het idee erachter is, dat het allemaal meer een eenheid gaat worden. Ook lijkt het ons mooi dat de beide slaapvertrekken dan met elkaar in verbinding staan. Als bijv. Henk op het ene bed slaapt en ik op het andere, kunnen we toch nog even gezellig over en weer kletsen, leuk toch... Ook om deze mezzanine komt een balustrade. De trap die je op de foto ziet is nu helemaal ingebouwd. Onder de trap zit de toekomstige badkamer.
Op de foto hierboven is het wat duidelijker, wat ik bedoel met dat de trap ingebouwd is. Deze trap word helemaal dicht en er komen armleuningen aan weerszijden. Onder de trap zit dus de badkamer, naast de badkamer het toilet.
Dan rest nog de ruimte tussen de wc/badkamer en de grote deuren, daar waar we nu een luie bank staan hebben en een eethoek. Deze ruimte willen we betegelen met tomettes. We zijn al druk bezig met plannetjes te maken over een patroon die we erin willen leggen. Dit is een heel gepuzzel en erg veel rekenwerk, vinden we wel leuk werk trouwens. Als de tomettes erin liggen denken wij dat het er al heel anders uit gaat zien. In deze ruimte willen wij ook wat zitgelegenheid maken, de bank blijft er waarschijnlijk staan, want zoals je op de foto kunt zien word daar volop gebruik van gemaakt. Deze foto vond ikzelf erg leuk omdat onze Vidor hierop nog erg klein was, ondertussen is hij minstens twee keer zo groot als onze Mitsie. Hij is al wat groter als Robbie zelfs. Verder word dit een soort doorloop ruimte en een ruimte waar je de jassen op kunt hangen. Zeg maar een soort hal, maar dan open. Zo dit was een heel verhaal, hoop dat het nu wat duidelijker is allemaal.

woensdag 23 februari 2011

Ja ja een laptop...

Allereerst even over onze Robbie. Wonder boven wonder lijkt het allemaal weer een heel stuk beter met hem te gaan. Hij doet zelfs alweer balspelletjes, weliswaar bejaardenballen, wat inhoudt dat hij gaat liggen en ik ongeveer twee meter van hem af ga zitten, ik rol de bal naar hem en hij rolt de bal met zijn neus terug. Hij stampt wat harder op zijn poten in het rondte, waarschijnlijk om wat steviger te staan, van verre hoor je hem aan komen stampen. Verder eet hij alweer behoorlijk, veelal vlees met macaroni, dit heerlijk opgewarmd natuurlijk. Brokken trekt hij zijn neus voor op, ach ja... Als het zo blijft met hem en het weer een beetje meezit willen we over een dikke week naar Frankrijk voor een lang weekend. Wat inhoudt, twee dagen reizen en twee dagen daar verpozen. Het plan is om dan wat verder te gaan met het elektrisch aan te leggen. Saai hè? Maar niet heus want... jawel, wij hebben ons eindelijk een laptop gekocht. Wij behoorden nog tot de uitzonderingen die nog geen laptop bezaten, maar nu dus niet meer. Wat een luxe toch, ook al kunnen we in Frankrijk 'nog' niet internetten, wel fijn spelletjes spelen, hahaha. Dus niks niet saai, Henk met het elektrisch bezig en ik... spelletjes spelen. Nog even en we komen daar helemaal niet meer aan het klussen toe, zitten we daar de hele dagen achter de laptop en/of tv. Het is telkens een heerlijk gevoel om te zien dat het steeds een stapje verder komt, al moet ik daar wel een kleine kanttekening bij plaatsen. Zo bijzonder als de eerste zomer word het waarschijnlijk niet meer. Alles went een beetje, zo ook luxe.... Maar goed als alles meezit gaan we dus over een dikke week die kant weer op, al weer erg veel zin in, ook om te bekijken of de sneeuwklokjes en de krokussen daar net zo mooi bloeien als dat ze hier doen.

vrijdag 18 februari 2011

Uitstel.....

Toch even een blogje voor het weekend, een blogje met wat dubbele gevoelens. Ons plan was om volgende week even voor een paar dagen richting Frankrijk te gaan, dit stellen we wat uit. Onze Robbie, de oudste van onze honden, was de afgelopen week ernstig ziek. Wel van een dusdanige aard dat gisteren de dierenarts voor een klein uurtje bij ons langs geweest is om Robbie nader te onderzoeken. Onze angst was, dat wij hem in moesten laten slapen. Vorige week heeft hij spierversterkers gekregen (die nog niet aangeslagen zijn), gisteren heeft hij nog een middel gekregen voor wat meer energie. Momenteel gaat het redelijk met hem, hij eet weer wat en hij hobbelt weer een klein beetje achter mij aan. Toch is het allemaal wat onzeker hoe het zich verder ontwikkeld. Onze Robbie word begin maart 14 jaar, dit is voor zo'n grote hond een heel respectabele leeftijd, maar ja je wil ze eigenlijk nooit niet kwijt. Hij loopt al vanaf 8 weken getrouw achter me aan, daar waar ik ben is hij doorgaans ook, altijd en overal gaat hij met ons mee, zo ook natuurlijk naar Frankrijk. Hij vind het daar geweldig en wij hopen dat hij over een week of twee/drie weer met ons mee kan die kant op. Waarbij ik wel moet zeggen, dat als onze Robbie helemaal op is, dat wij er wel vrede mee hebben en hem laten gaan, maar zolang er nog hoop is gaan we nog even samen verder. Trouwens het leuke aan een tweede huis is, dat je gewoon zelf even kunt bepalen wanneer je er weer heen gaat. Wij gaan ervan uit dat ons huisje wel even zolang wacht. Wat ook wel erg prettig is bij ons huis daar, is dat als Robbie zo slecht blijft lopen als dat hij nu doet (hij kan waarschijnlijk nooit geen lange afstanden meer lopen), dat hij wel lekker midden in het bos zit en zo toch nog lekker van de boslucht daar kan genieten. Tja, dus we gaan weer vol goede hoop het weekend in.

zaterdag 12 februari 2011

Drie jaar alweer

Keuken voor en na
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Schuurdeuren voor en na
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Voor-keuken voor en na
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Slaapkamer voor en na
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Deze maand is het precies drie jaar geleden dat we spontaan ons huis gekocht hebben. De sleutel kregen we pas in juni, maar alles is in februari 2008 in gang gezet. In die drie jaar is er veel veranderd, het huisje is steeds meer 'ons' huis geworden, de plek zijn we steeds meer als 'onze' plek gaan beschouwen, bijna al onze vrije dagen worden gebruikt om richting Frankrijk te gaan, zo gaat ook ons 'spaargeld' bijna allemaal richting Frankrijk. Financieel is het ons eerlijk gezegd enorm meegevallen, natuurlijk gaat er aardig wat geld in zitten, maar drie jaar geleden dachten wij dat het allemaal wat krapper zou worden. Gek genoeg valt dat enorme mee, we hebben nog altijd dikbelegde boterhammen en zijn nog niet failliet. Wel zijn we begonnen met zegeltjes sparen bij de kruidenier, zogauw het boekje vol is hebben we weer een dikke volle tank, dit scheelt weer een beetje op de kosten. Dat alle vrije dagen opgeslobberd worden vinden we wel eens vervelend, we hebben ALTIJD te weinig hiervan, vinden wij zelf. Dat het steeds meer ons huis en onze plek geworden is ervaren wij een beetje met dubbele gevoelens. Er zijn in die drie jaar, tijden geweest dat we in Nederland haast vergaten om te genieten, omdat we continu bezig waren met het uitkijken naar de volgende keer dat we weer die kant opgingen. We leefden als het ware van de éne vakantie naar de andere. Langzaamaan word dit nu wat gemakkelijker, ook al moet ik zeggen dat het in het voorjaar en 's zomers soms nog wel wat moeizaam is. Zitten we in Nederland te denken, hoe jammer het is dat de luiken in Pre Bonnet gesloten zijn, dat de duizenden narcissen bloeien zonder dat er iemand van geniet, dat de zon daar schijnt terwijl het hier regent en dat er nog zo hele vele leuke klusjes te doen zijn waar we misschien nooit de tijd voor hebben. Ook hebben we wel eens last van schaamte gevoelens, dat we soms ontevreden zijn omdat we er voor ons gevoel niet vaak genoeg heen kunnen, terwijl vele mensen in Nederland in een flat o.d. wonen en alleen maar kunnen dromen over lekker wat vrijer te wonen, dit terwijl wij twee heerlijke vrije huizen hebben. Na drie jaar moet ik dus wel constateren dat wij enorme bofkonten zijn en NEE we hebben er nog geen seconde spijt van gehad dat we Pre Bonnet gekocht hebben. De afgelopen drie jaar zijn ons omgevlogen, voordat we er erg in hadden.

dinsdag 8 februari 2011

Vinkjes

Vaak maken wij een lijst met de dingen die we van plan zijn om te doen. Dit deden we vroeger ook altijd, als we met onze zoon op een lange reis gingen. Dan maakten we een lijst met plaatsnamen, zodat we iedere keer als we bij een plek aankwamen die op onze lijst stond, deze afvinken konden. Dan leek het net of de reis wat sneller ging. Zo ook met klussen, we maken een hele lange lijst met grote en heel veel kleine klusjes, die we van plan zijn om te doen en dan maar vinken en hopen dat het ook sneller gaat. Hieronder zet ik even een lijst met enkele dingen die we het komende jaar van plan zijn te doen.
BADKAMER:
-wasbak aan de muur
-houten lambrisering aan de muur
-natuurstenen muur voegen en lakken
-douchebak plaatsen
-wandje om de douchebak
-raam in de badkamer
-plavuizen
-tegeltjes aan de muur
-muren verder afwerken
-kranen
-rondom de trap afwerken
-verfen en afwerken
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
MEZZANINE:
-nieuw stuk vloer
-balustrade maken
-vloer schuren en bijwerken
-vloer bijtsen/lakken
-trap maken/plaatsen
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
SCHUUR:
-plavuizen leggen
-hekwerk maken om de kelder
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
MEZZANINE BOVEN:
-doorgang naar het voorhuis?
-vloer bijtsen/lakken
-balustrade maken
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zo ziet ons lijstje er ongeveer uit voor het komende jaar. In het echt is hij nog veeeeeel langer, zodat we heel veel kunnen afvinken. Ook kleine dingen zoals lamp ophangen, drempeltjes plaatsen, zeepbakje aan de muur maken, planten poten e.d. zetten we er op. Wij vinden dat altijd prettig werken, vooral de voldoening als je een vinkje kan plaatsen. Trouwens wat ik nog vergeten ben, iets wat we als één van de eerste dingen gaan doen is, het elektrisch aanleggen, ook gaan we nog twee zonnepanelen plaatsen en natuurlijk word onze schotel verplaatst. De meeste dingen gaan we zelf doen en enkele zware klussen vragen we hulp bij, moet toch allemaal gelukken denk ik zo.....

zaterdag 5 februari 2011

Dat was het alweer...

Nog even één leuke foto met zicht op de windmolens en dan ben ik er weer doorheen. Het zit er weer op, de vakantie is een ver verleden. Het dagelijkse leven in Nederland is alweer in volle gang. We zitten uit te kijken naar een volgend bezoekje, waarschijnlijk gaan we eind februari of begin maart, voor een lang weekend, die kant op. Dat laten we een klein beetje van het weer afhangen en van de stemming. Nou moet ik zeggen dat we altijd, tot nou toe, wel in de stemming zijn om die kanten op te gaan, dus dat zou het probleem niet zijn. Ook zijn we al druk bezig met plannetjes, over de dingen die we het komende jaar graag af willen maken. Meestal maken we een lijst met de dingen die we in de planning hebben. In een volgende blog zal ik proberen de lijst voor het komend jaar te presenteren. Verder zijn we bezig om te bekijken of we in de zomer voor langere tijd die kant op kunnen. Dit plan zit nog in de kinderschoenen, maar we willen het wel nader uitstippelen. Lijkt ons heerlijk om er voor wat langere tijd te verpozen, de katten en de honden mee. Wie weet? En een mens moet toch ook dromen hebben, toch?

woensdag 2 februari 2011

TV kijken

De tv staat helemaal rechts op een kastje.
De schotel voor ons raam.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Op één van de eerste dagen hebben we de keukentafel verplaatst. Deze hebben we vlak voor de houtkachel gezet, lekker warm. Een oud karpet eronder, lamp erboven en het was prima uit te houden. Dit was ook de eerste winter dat we tv konden kijken. Helaas geen 'gewone' Nederlandse zenders ondanks dat we daar wel een kaart voor hadden, ook keurig maandelijks voor betaald, maar niet dus. Maar niet getreurd, we hadden BVN, beste van Nederland en België. Dan verwacht je toch ook echt dat ze daar de beste programma's op hebben, toch! Echt niet dus. Wel konden we het nieuws volgen en wat andere 'suffe' programma's. Ondanks dat we niet van die tv-fanaten zijn, vonden we het wel even prettig om zo af en toe te kijken. Want zeg zelf, de avonden zijn lang en we zitten doorgaans de hele avond met z'n tweeën in de keuken op mekaars lip, iets wat we in Nederland niet gewend zijn, daar doen we veelal ieders ons eigen ding in onze eigen ruimte. Hoe goed je relatie ook is, is dat soms best een aanslag. Maar we zijn er weer heelhuids uitgekomen, we hebben het weer overleeft mede dankzij de televisie. Vaak word het wel eens onderschat, hoe het is om met z'n tweeën de hele avonden in een kleine ruimte te verpozen zonder prikkels van buitenaf. Tja, als je net in het begin van je relatie zit......, maar als je al zo'n 20 jaar bij elkaar bent is het echt een ander verhaal. Nou moet ik er wel bij vertellen dat wij alle twee wel veel van stilte houden, dat scheelt alweer wat.
Ik heb er nog even een foto bijgeplaatst van ons prachtig uitzicht op de schotel, zie andere blog 'er is tv en er is beeld van 13 sept'. Deze gaat daar dus echt weg in het voorjaar.
P.s. Welkom Miranda, leuk dat je volgster geworden bent.