Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

zondag 30 januari 2011

Winter en Jaarwisseling

Buitentafel met kapje.
De koeien stonden gewoon lekker buiten.
Rennen door de sneeuw.
De honden vinden het prachtig, wij OOK...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wij troffen het wel weer deze winter met het weer. Er waren dagen met veel sneeuw, er waren dagen dat het heel erg vroor en er waren dagen dat het lekker warm was met een zonnetje erbij.
Oudjaarsdag hebben we een lange wandeling met de honden gemaakt, ons volgepropt met oliebollen, 's middags visite gehad en 's avonds zijn we met de honden, de berg op, naar de buren geweest. Alwaar we de avond uitgezeten hebben. Nadat we de champagne mee opgedronken hadden, het 'vuurwerk' aanschouwd, hebben we het leuke gezelschap verlaten om ons weer lopend, met de koplampen op, richting ons huis te begeven. Een leuke nachtwandeling door het bos. Zingend en lallend kwamen wij diep in de nacht weer bij ons huis, 2011 was begonnen. Nog steeds staan wij er verbaasd van, dat er bij ons in Frankrijk helemaal geen vuurwerk, op een enkele Nederlander na, afgestoken word, ook geen carbidbussen of nog erger: vernielingen. Als je niet beter weet, zit je in het nieuwe jaar voordat je er erg in hebt. HEERLIJK. Wij missen het oud en nieuw spektakel in Nederland ook absoluut niet. Ook voor de honden is het veel fijner, onze oudste, Robbie, was er altijd doodsbang voor. Hij is helaas momenteel stokdoof, dus hoe het nu zal zijn weten we niet, maar in het verleden was het altijd een erg triest gebeuren. Maar niet in Frankrijk dus....... Gewoon fijn.

woensdag 26 januari 2011

Even opwarmen.


Even een klein blogje over de houtkachel, die de hele dagen aanstaat. Het plekje naast de houtkachel, waar Vidor zit, is het allerwarmste plekje in huis. Deze plek word s'winters ook erg vaak door één van de honden in beslag genomen. Vooral onze Mitsie (cocker) ligt er vaak op een kussentje. Vidor zag dit en vond dat hij er ook wel kon zitten, ondanks dat hij er eigenlijk te groot voor is. Hij past ook maar amper op het, voor hem, veelste kleine kussentje. Maar ja, voorbeeld doet volgen.... Het beviel hem dusdanig goed, dat hij er met grote regelmaat ging zitten of liggen om lekker op te warmen. Gezellig toch!

zondag 23 januari 2011

Clermont Ferrand

Het grote reuzenrad in Clermont Ferrand, die er altijd tijdens de kerst staat.

Kathedraal Notre-Dame-de-l'Assomption.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Wij zijn even een middagje naar Clermont Ferrand geweest. Van meerdere mensen hadden wij gehoord dat er een mooi centrum was, dus werd het eindelijk tijd om dat zelf even te aanschouwen. We waren wel al vaak door Clermont Ferrand gekomen, hebben er zelfs al eens in een hotel overnacht, maar we waren nog nooit in het centrum geweest. Vaak voordat we naar Frankrijk vertrekken bekijken we even een webcam, deze staat in het centrum, vlakbij het reuzenrad (deze staat er altijd zo rond de kerstdagen). Dus onze auto in een parkeergarage gezet vlakbij het reuzenrad, zodat we die nou eindelijk in het echt konden bekijken. Een mooie plaats met leuke winkeltjes en oude gebouwen. Eerlijk gezegd viel het ons niet mee om met onze drie honden gezellig te 'stadjen', Vidor zat de hele tijd voor in de lijn te trekken en de andere twee roken overal 'heerlijke' snuffels. Wat nog wel grappig was, we zagen een groep fotografen die aan Henk vroegen of hij samen met Vidor even poseren wou. Henk, ijdel als hij is, vond het direkt oké. Even later kreeg Henk een parasolletje aangereikt : of hij deze even vast wilde houden, compleet met instructies hoe te moeten lopen met parasolletje en Vidor. Erg hilarisch, helaas heb ik er zelf geen foto van gemaakt, maar wie weet komt Henk te zijner tijd wel op een billboard te staan.... Wij hebben uiteraard ook even de Kathedraal Notre-Dame-de-l'Assomption bekeken, een gotische kerk gebouwd van zwarte lavasteen. Mooi, mooi... Nog even een hapje en een snapje genuttigd en daarna zijn we de stad weer uitgegaan. Best even leuk om gezien te hebben maar ook wel een opluchting om weer in de natuur te zijn. Want met drie honden is zo'n stadsbezoekje toch best wel een opgave.

donderdag 20 januari 2011

Even over de foto's

Deze foto is met flits, zo licht ziet het er absoluut niet uit. Ook ons denneboompje ziet er zo wel erg zielig uit, terwijl hij in het echt best redelijk oogde....
Deze foto is zonder flits, zo hele donker is het nou ook weer niet. Je kunt zo de oliebollen niet meer zien staan.
Deze foto is wat bewerkt. Dit komt nog wel het dichtste bij de realiteit. Ook nog niet helemaal, maar toch.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
In deze blog wil ik het even hebben over de foto's. Wij hebben een hele simpele fotocamera. Nou zie ik jullie denken: nou en.... Het maakt natuurlijk ook niet zo heel veel uit, alleen zijn de foto's binnen altijd anders van kleur als dat het er in het echt uitziet. Zonder flits zijn ze altijd donkerder als in het echt en met flits altijd veel lichter. Ik heb hierboven drie foto's geplaatst, allemaal vanuit dezelfde positie om het verschil te laten zien. De bewerkte foto benaderd de realiteit het meeste.
Even over de foto zelf, daar staat een schaal met oliebollen, uiteraard hebben wij weer zelf oliebollen gemaakt. Dit doen wij altijd vrolijk midden in de keuken, zodat we nog dagenlang nagenieten kunnen van de geur. Niks buiten of in een schuurtje (oeps, die hebben we daar niet eens), nee... gewoon lekker binnen, glas wijn erbij en bakken maar. Altijd veelste veel en veelste lekker. Ook hadden we nieuwjaarsrolletjes vanuit Nederland meegenomen, smullen, met heel veel slagroom erin. Wij zijn altijd bang dat we verhongeren, zodoende moet er van alles mee die kant op.

maandag 17 januari 2011

Le Roi et La Reine

Tja, dit is nog een klein stukje van de Galette des Rois, een taart van bladerdeeg met heerlijke vulling, die in Frankrijk in januari, zo rond Driekoningen, vaak meegenomen word voor familie of vrienden. In deze taart zit iets verstopt, degene die dat in zijn stuk taart heeft is de koning voor één dag. Henk was de gelukkige en mocht met een kroon op zitten.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Even een blogje over onze 'vriend' DIDIER. Vaak lees je in boeken over Frankrijk, door Nederlanders geschreven, dat een iedere Nederlander in Frankrijk zijn eigen boertje heeft. Zo niet wij, wij hebben DIDIER die op ons huis past als wij er niet zijn, DIDIER die vaak even langswipt, DIDIER die sinds de afgelopen vakantie wat amicaler geworden is. Wij zijn in een fase beland, dat we elkaar tutoyeren, jawel DIDIER noemt ons nou bij de voornaam. Hij is waarschijnlijk nog even aan het oefenen, want bij bijna elke vraag noemt hij onze naam, onze voornaam wel te verstaan. Tot onze grote verrassing is DIDIER naar de tandarts geweest en heeft hij weer een gevulde mond, mooi... DIDIER drinkt nou regelmatig een kop koffie bij ons, verteld honderduit over zijn belevenissen bij de politie, de natuur en vele andere dingen. Oudjaars dag kwam DIDIER ook even langswippen om te vragen of we 3 januari thuis waren, uiteraard waren wij dat. Hij vroeg ons of het goed was dat hij om 2 uur 's middags even langskwam. Tuurlijk. Stipt 2 uur, DIDIER is erg stipt, kwam hij op 3 januari langs. Keurig gekleed, zijn nette joggingbroek met blouse aan en zonder pet, gebak onder zijn arm. Hij had een 'galette des rois' bij zich en nam stralend plaats aan de tafel. Met glinsterende ogen vertelde hij dat het gebak voor le roi et la reine (de koning en de koningin) was, nou dan smelt je toch wel hè! Ook vertelde hij ons met nadruk, dat je zo'n taart rond Driekoningen (6 januari) meeneemt voor de familie en of voor hele goede vrienden, nou dan zeg ik je... DIDIER is ook altijd heel complimenteus, de koffie die zo geweldig lekker is (oploskoffie), ons huis dat zo gezellig is (oké, vinden wij ook), de honden die zo aardig zijn (nou....) en zo kan ik nog wel even door gaan. Als DIDIER weer vertrekt, bedankt hij voor alles wel een paar keer. Werkelijk, je voelt je dan soms echt even een koning of koninginnetje. Soms ergeren we ons aan hem, vanwege zijn ,in onze ogen, overdreven voorzichtigheid, maar soms kan hij je helemaal laten stralen.

vrijdag 14 januari 2011

Kleine klusjes

Het toilet word steeds completer. Super de luxe wc-borstel, waar we natuurlijk niet de vieze wc mee durven schoon te maken, dan pakken we de oude, grapje...
Nou nog een leuke lamp aan het plafond en dan is de wc af.
De badkamerdeur zit er in en op beide deuren oude klinken.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Afgelopen vakantie hebben we niet echt erg veel geklust. Ten eerste omdat er wat feestdagen waren, ten tweede omdat het soms behoorlijk koud was en ten derde omdat we er ook niet erg veel zin in hadden. Moet kunnen toch! Wel hebben we de wc nog wat opgeleukt met wat leuke spulletjes, de deur in de badkamer erin gemaakt en een paar mooie oude deurklinken in de deuren geplaatst. Dit was de eerste winter in ons huis dat we binnen naar het toilet konden, ik kan vertellen dat we dat als een waar genot beschouwden. Gewoon in je hemd rennen naar de wc, inplaats van je eerst dik aankleden, koplamp opzoeken, schoenen en jas aan trekken en dan, als je de broek nog niet vol hebt, rennend buitenom naar het toilet, glibberend over de gladde tegels, zittend je behoefte doen, weer terug door de kou naar binnen, net binnen alles weer uit, moet je prompt nog een keer, herhaald zich het hele ritueel opnieuw. Tja, dan is het toch een waar genot om gewoon binnendoor naar het toilet te kunnen. Lijkt ons heerlijk als de badkamer ook zover is dat we ons binnen kunnen douchen, omdat dat 's winters ook echt geen pretje is om je in die ijzige kou buiten (nou ja, een kil onverwarmd hokje) te douchen. Dit doen we dus ook echt niet in de winter, nee ben je mal, we gebruiken gewoon wat meer deo en parfum. Lodewijk de 14e gebruikte liever parfum als dat hij zich waste en is voor zijn tijd best redelijk oud geworden, op 4 dagen na 77 jaar, dus.... wat let ons. Nee hoor, we hebben een prima kraan in de keuken, maar we willen toch het komende jaar ons bezig houden met het afmaken van de badkamer.
Trouwens even voor Marja, is het gelukt met het aansluiten van jullie nieuwe toilet op de septictank? Zal mooi zijn.

dinsdag 11 januari 2011

IJsbloemen

Af en toe was het behoorlijk koud en viel er aardig wat sneeuw. Bij ons in het voorhuis, keuken, was het wel prettig verpozen bij de houtkachel. Maar in de schuur, waar we ook de hele dagen een houtkachel aan hadden, was het soms behoorlijk koud. Zo op een ochtend zaten er allemaal ijsbloemen op onze ramen en deuren, naar buiten kijken zat er niet meer in. Zodoende maar genieten van de mooie bloemen, brrrr....

Ook onze stroomvoorziening had het er soms moeilijk mee, de reden: zie foto's (hierboven is een oude foto, hieronder niet). Dat is een klein nadeeltje met zonnepanelen, er kan op zo'n moment geen straaltje zon doorkomen. En om nou gelijk het dak op te klimmen om het sneeuw er vanaf te vegen is ook zozo... Dus aggregaat erbij aan te fluisteren, jawel wij hebben er een fluisteraggregaat bij. Maakt nog behoorlijk wat lawaai trouwens, maar goed we zaten toch voornamelijk binnen bij de kerstverlichting, die het uitstekend deed op de aggregaat.

Op de foto hierboven, zakt de sneeuw langzaam aan van de paneeltjes af. Wij wachten, nog even wachten en maar hopen dat er geen nieuwe lading op terecht komt. Het zijn trouwens net sneeuwdekens, als je inzoomt zie je hoe mooi ze naar beneden glijden.

Zo behoren de zonnepanelen er dus bij te liggen om optimaal te functioneren. We hebben er trouwens nog twee paneeltjes liggen, die willen we in het voorjaar op het dak maken. Nog meer stroom.... althans, zolang het niet sneeuwt.
Trouwens voor de leken onder ons zal ik even beknopt uitleggen hoe de panelen werken. Wij hebben onder in de schuur accu's staan, deze worden geladen door de panelen. Als zij dit om wat voor redenen niet doen of als we teveel stroom verbruiken, zetten we de aggregaat er bij aan om de accu's bij te laden. Op de accu's is een omvormer aangesloten, deze vormt de accuspanning om naar de gangbare spanning waarmee ons stroomnet wordt gevoed. Zolang de accu's gevuld zijn hebben wij door het hele huis stroom. Willen we in de toekomst meer stroom, dan kunnen we dit heel gemakkelijk aan passen door er meer accu's bij te plaatsen en meer zonnepanelen. Nou vinden wij het niet leuk om ons hele dak vol te leggen met zonnepanelen, hooguit nog twee erbij. Komen er meer, dan zetten we deze op een speciale paal. Dit is misschien in de verdere toekomst aan de orde, als het huis permanent bewoond of regelmatig verhuurd wordt.

zondag 9 januari 2011

Opknappertje...

Deze 'mooie' oldtimer staat totaal verlaten tussen de bossen, vlakbij ons huis.
Waarschijnlijk vaak als schietschijf gebruikt, of...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Vaak zie je in Frankrijk, op de meest gekke verlaten plekken, achter gelaten auto's. Soms staan ze er tientallen jaren weg te roesten, midden in de natuur. Zo ook deze oldtimer, die op ongeveer 600 meter van ons huis staat. Alles wat ook maar een beetje van waarde was is er vanaf gesloopt of uitgehaald, helaas, jammer, jammer. Zodoende zien we er toch maar vanaf om de auto daar weg te halen en op te knappen. Zomers zie je hem bijna niet staan, maar 's winters, als het blad van de bomen is, kom't hij weer tevoorschijn. Zo met een laag sneeuw erop, is het toch net een mooi kunstwerkje, toch......

vrijdag 7 januari 2011

Kerstvoorbereidingen

Helemaal gereed voor de Kerst.
Ondanks dat het een erg sneu boompje was, zag het er erg gezellig uit, althans vonden wij zelf en daar gaat het om, toch.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
De heenreis verliep vrij goed, behalve in de Belgische Ardennen. Daar waren de wegen spekglad, met als gevolg dat we op grote delen maar 30 a 40 km per uur konden rijden, achter de strooiwagens aan, die er in grote getale rondreden. Vele gestrande vrachtwagens, veel politie, veel ambulances, kleine ongelukjes, een groot ongeval en een enkele brandweerauto kwamen we onderweg tegen. Niet te vergeten, ook depanneurs, aha... Maar gelukkig konden wij ongeschonden ons huisje bereiken, zelfs tot aan de voordeur, daar er bij ons huis geen sneeuw of ijzel lag. De volgende ochtend was het een ander verhaal. 's Nachts was er een heel pak sneeuw gevallen. Henk heeft onze auto, met behulp van sneeuwkettingen naar boven gereden, dit in verband met de vrij steile weg naar boven, als het erg glad of nat is kunnen we niet met de auto omhoog bij de doorgaande weg komen, dus ook geen boodschappen halen of dergelijke. Gelijk de eerste dag een kerstboom opgezocht, de aller sneuste hebben we uit ons bos gehaald, deze in een emmer gezet en daarna volgde een klein probleempje: hij was te groot. Kerstboom wat ingekort en gehalveerd en... jawel hij paste. Wat prulletjes erin, vrolijke witte en rode lampjes, waarbij vermeldt moet worden dat bij elk dingetje die ik erin hing het betreffende takje ging hangen, onze: 'sapin triste'. Verder nog een enkel zielig kerststukje gemaakt en ons huis was weer helemaal in Kerstsferen. De hoognodige boodschappen gehaald en wij waren klaar voor de Kerst.

woensdag 5 januari 2011

Gaaskooien

Gaaskooi die gevuld is met maïskolven.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Een beetje een gek begin voor een nieuwe blog in het nieuwe jaar. Maar ik zat te popelen om deze foto op de blog te zetten. De foto is 2 januari 2011 in Frankrijk gemaakt. Wat maakt hem zo bijzonder? Wel... ik vroeg mij al vele jaren af, waarvoor die gaaskooien gebruikt werden. Afgelopen augustus had ik een foto van een lege gaaskooi op deze blog gezet, met de vraag of iemand ook wist waar dit soort kooien voor gebruikt worden. Dankzij 'Gerda uit de Dordogne', kwam ik erachter dat ze voor maïskolven gebruikt worden. Tot mijn grote verrassing zag ik tijdens het rondtoeren verscheidene van die gaaskooien, gevuld met maïskolven. Ik was al overtuigd, maar ben erg blij dat ik het nou zelf met eigen ogen gezien heb.
Hallo... we zijn weer terug in Nederland, de kerst en oud en nieuw zitten er weer op. Hierover op de volgende blogs weer meer.