Onze schotel pal voor het raam.~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Terwijl ik weg was en me met wat andere dingen bezig hield, heeft Henk de schotel voor de tv geplaatst. Op een gegeven moment riep Henk me dat we ontvangst hadden. En warempel, we hebben beeld en geluid. Super het werkt, wij waren een klein beetje bang dat het niet zou gelukken omdat we midden in het bos zitten. Maar nee hoor, het werkt. Alleen er is één maar...... Ik keek even tot het raam uit, waar je normaliter een prachtig uitzicht hebt, tot mijn grote verbazing keek ik regelrecht tegen een schotel aan. Daadwerkelijk pal voor het raam, dus wel tv maar geen uitzicht meer. Ik val niet erg snel stil, maar in dit geval had ik toch echt even niets meer te zeggen. Nadat ik een beetje bijgekomen was, van de grote schrik, heb ik Henk eventjes voorzichtigjes gevraagd of het in de bedoeling lag, dat dat geval voor het raam blijft hangen. Nou ja, zo netjes zei ik het niet, ik zei het meer in de trant van: Dat ding blijft daar toch zekers niet hangen. En dan ook nog eens met een beetje een stemverheffing. Tja, dat heb je dan soms. Om eerlijk te zijn vond ik op dat moment de hele tv niet meer mooi, sowieso kijk ik zeer weinig tv. Maar goed we hebben besloten om hem even te laten hangen en hem te zijner tijd op een andere plek neer te hangen. Eén ding weten we nu wel, dat is dat we wel ontvangst hebben en ach daar ben ik wel blij om, want in de winter met zijn lange avonden lijkt het me wel leuk om zo af en toe even de tv aan te kunnen zetten. MAAR... de schotel wordt wel verplaatst dus. Een bezoeker vond het ook nog eens nodig om te zeggen: dat het weliswaar geen kijk gelijk is, maar dat we wel een mooie grijze schotel hebben. Aiaiai wat een troost. Helemaal BLIJ er hangt geen witte schotel voor het raam, maar een grijze. JOEPIE...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten