Montagne Bourbonnaise

Montagne Bourbonnaise
Kom binnen, een kijkje in en om ons huis nemen. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

dinsdag 31 augustus 2010

Op reis met "Prins" Vidor

Hij waakt al in de deuropening.
Alle kanten goed in de gaten houdend.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Even een stukje hoe het ons vergaan is met onze pup "Prins Vidor", die voor de eerste keer mee geweest is naar Frankrijk. Als eerste de lange autoreis. We hadden de bench voor noodgevallen bij ons, hele vele handdoeken voor eventuele noodgevallen, kauwkluiven en speeltjes. Ook hadden we ons voorbereid op hele vele stops onderweg. Achteraf was dit alles niet nodig, Vidor vond het geweldig tussen beide andere honden in te liggen. We waren nog maar net de oprit af, of hij sliep al prinsheerlijk, eerst nog bescheiden op zijn eigen kleine plekje, later overdwars met achterpoten onze Mitsie aan de kant schoppend en met voorpoten onze Robbie in een hoekje drukkend. Meneer lag er daadwerkelijk als een prins te knorren, languit zonder gêne. Keurig bij de eerste stop deed hij zijn behoefte, at hij zijn eten op en hobbelde hij gezellig mee. Als we na de stop weer verder gingen vond hij het nodig om de andere honden nog even gezellig te treiteren, heerlijk bijtend in de poten, staart, haren en dergelijke. Robbie en Mitsie lieten het gelaten over zich heen komen. Daarna viel meneertje weer voldaan in slaap tot de volgende stop. Ook in Le Pre Bonnet voelde hij zich vrijwel direct heer en meester. Hij paste zich keurig aan, was vanaf dag één zindelijk en hij vond het geweldig in ons boshuisje. Van onze kant uit kostte het ons wel wat aanpassingsvermogens, omdat zo'n mannetje toch nog wel wat extra aandacht vergt, logisch. Ook de terugreis verliep de eerste 800 km geweldig goed, daarna begon onze "prins" een beetje mierderig te worden. Dat beetje kun je ook vervangen door ENORME. De regen kwam met bakken tegelijk uit de lucht gevallen, zodoende was een stop ook niet echt een optie. Maar goed, nadat ik zo ongeveer 100 km achterom in de auto gezeten had (zijn speeluurtje zeg maar) viel hij weer voldaan in slaap. Weer thuis aangekomen was zijn enthousiasme van dusdanige aard, dat hij het presteerde om in vrij korte tijd vijf keer in huis te plassen, grrrrrrr. Toch was het al met al zeer geslaagd.

maandag 30 augustus 2010

Zomervakantie zit er weer op

Tja, wat moet ik hier nou nog aan toevoegen. 's Morgens nog even een kop koffie in de ochtendzon bij Pre Bonnet en 's Avonds op de terugreis vlakbij ons huis in Nederland, koud en slecht weer. Geeft wel weer mooie luchten. Toch nog iets positiefs. Deze foto is trouwens op de Duitse autobaan gemaakt.
Eén dezer dagen begin ik weer met de verhalen en de foto's, eerst even weer bijkomen en "jawel" weer even naar de tandarts. Nadere uitleg volgt. Maar het zit er dus weer op.

vrijdag 13 augustus 2010

Late zomervakantie

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Even geen blog meer, we gaan weer voor twee weekjes naar Frankrijk.
Twee weekjes voor het eerst met ons vijfen. We hebben weer grootse plannen maar twijfelen of het allemaal gaat gelukken. De wc moet toch gelukken denk ik zo, dat zou al fijn zijn. Ach wat, we zullen zien wat het word. We hopen weer wat nieuwe mensen te ontmoeten en natuurlijk ook weer wat bekenden te zien. Ook hebben we een uitnodiging voor een bbq, jawel van onze Dennis. Dennis begon er in december al over, dat we in de zomer bij hem moesten eten. De plannen zijn denk ik groots, want hij heeft het er steeds over. De laatste keer dat we Dennis zagen vertelde hij dat hij ons met de auto komt ophalen (hij weet nog niet dat we er nou een bijtgraag hondje bij hebben). Dus dat belooft wat!!! Nou maar hopen dat we geen vis krijgen, dat lusten we absoluut niet en Dennis weet het niet, oeffff. Dus wie weet een Frans bbq-tje, tenzij het weer tegenzit. Verder willen we trouwens bekijken of de tv en schotel het doen, spannend. Maar ja geen laptop, dus geen blog. We hebben er al weer zin in. Veel zin in, zeg maar.

woensdag 11 augustus 2010

De badkamer en wc 2

Op deze blog laat ik nog wat detail foto's van de badkamer en de wc zien, om duidelijk te maken waarom het best een behoorlijke klus is. Het toetertje aan de rechterkant, naast de trap, moest er bij aangebouwd worden. Het hoekje aan de rechterkant naast de trap moet uiteraard nog dicht gemaakt worden. Zo ook de trap zelf. Verder komen er nog armleuningen langs de trap.

Het onderste trapje word vervangen door een wat luiere en bredere trap, ook met armleuningen. De toekomstige badkamerdeur slaat naar binnen open.

Dit is een detail foto. Hierop is te zien hoe alles met inkepingen en met pinnen inelkaar is gezet. Dit kost uiteraard veel tijd, maar maakt het geheel wat steviger en we hopen dat het er uiteindelijk ook mooi uit gaat zien.

Voor de wc, zie foto, en voor de badkamer hebben we antieke plavuizen op de kop getikt. De natuurstenen achterwand willen we in het zicht houden, deze zijn we van plan op te knappen en daarna te behandelen tegen vocht. Op de binnen wanden willen we deels crepi en deels hout aanbrengen. Ook willen we graag in de toekomst een raampje in de wc en een raampje in de badkamer, alleen één klein probleem, dit zien we niet zitten om zelf te doen dus zullen we dat moeten laten doen. Hiervoor gaan we nog op zoek naar iemand die ons daar bij helpen kan en informeren wat ons dat gaat kosten. Op zich lijkt ons het wel erg mooi om daar ramen te hebben, zodat er wat daglicht binnen komt anders moeten we de deur open laten voor een straaltje daglicht. Ook wel gezellig, maar niet heus.

maandag 9 augustus 2010

Wie Weet Wat

Even een super saaie foto, toch zet ik hem hier op de blog. Tijdens het toeren kwamen we dit gebeuren tegen. Nou wil het geval dat we in het verleden al vaker zoiets in Frankrijk gezien hebben, maar absoluut niet weten waarvoor dit dient of gediend heeft. Als iemand dit leest en weet wat het is, zal ik het zeer fijn vinden om deelgenoot te worden. Zodat ik in het vervolg weet wat het is. Suggesties? Laat maar weten.
Even iets compleet anders, we zijn uiteraard ook weer naar verschillende rommelmarkten geweest. Zie leuk schaaltje, prijs 75 eurocent. Toch ook weer heel veel dingen vanwege onze Hollandse zuinigheid aan onze neus voorbij laten gaan. Om een voorbeeld te geven: ik zag een heel mooi lepelbakje in de vorm van een pauw, ook zag en herkende ik het zilvermerkje. Gewoon best een waardevol zwaar verzilverd lepelbakje. Stond te koop voor 12 euro 50. Echt veelste goedkoop, zeker wel minimaal 50 euro waard. Ik bood 5 euro, maar nee mevrouw wou, terecht, 8 euro ervoor hebben. Waarop ik 7 euro bood. Maar nee er ging niets meer af. Ik, zuinige ik, heb er van afgezien. Nou, weken later denk ik nog: STOM STOM STOM. Dat voor 1 euro, nou dan vraag ik je. Spijt! JA. En dan is dit maar één voorbeeldje. Werkelijk zo ontiegelijke stom, op die manier hebben we al vaak wat mis gelopen. Ik ben ook best een beetje lichtelijk jaloers op mensen die wel altijd van alles op de kop weten te tikken. Maar goed we gaan telkens weer vol goede moed naar de leuke rommelmarkten en zo heel af en toe zetten we onze aangeboren zuinigheid even aan de kant. Zeg zelf, als het aangeboren is kun je er toch niets aan doen, zalk maar zeggen. We blijven proberen.

zaterdag 7 augustus 2010

Bloemenblogje

Kruiptijm, Thymus praecox. Behoort tot de lipbloemenfamilie. Hebben we heel veel van bij ons huis en ruikt ook nog lekker.
Slaapmutsje, Eschscholzia californica. Plant uit de papaverfamilie. Heeft zijn naam te danken aan het feit dat de bloemen 's avonds dicht gaan en 's ochtends weer open. Hier hebben wij zeggen en schrijven één van in onze tuin. We hopen dat het er meer worden.
Vingerhoedskruid, Digitalis purpurea. Plant uit de weegbreefamilie. Hier hebben we al redelijk wat van in de tuin. 1 Plant kan meer dan 90 bloemen hebben en duizenden zaadjes. Dus wie weet hebben we over een paar jaar duizenden vingerhoedskruiden. Wat zeg ik, miljoenen.
Duifkruid, Scabiosa columbaria. Plant uit de kamperfoeliefamilie. Een leuke plant die redelijk veel in onze tuin zit. Word vaak bezocht door allerlei vlinders en insecten, altijd leuk om te zien.
Een klein beginnetje van de nieuw aan te leggen tuin in terrasvorm. In twee jaar tijd al ongeveer tien vierkante meter, nog maar een paar duizend te gaan. Dus, het schiet op.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Even een bloemenblogje. Bij ons in de tuin groeit en bloeit van alles. Nee geen petunia's en begonia's, maar voornamelijk wilde planten. Zie foto's, ook hebben we erg veel springbalsemienen, margrieten, distels en hele vele kleine bloemetjes. Hier thuis in Nederland zit ik om de haverklap allerlei schetsen te maken hoe we eventueel de tuin om kunnen toveren tot een klein paradijsje. Alleen als we in Frankrijk zijn, beseffen we dat ons dat niet gaat gelukken in die paar weken dat we er zijn. Dus genieten we met volle teugen van de hele vele kleine en grotere wilde planten die er staan en voegen we er zo af en toe wat bij.

donderdag 5 augustus 2010

Rozengeur en Maneschijn

Zie hoe heerlijk het zonnetje naar binnen piept.
Onkruid? Welnee, allemaal leuke bloemetjes.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zo weer over tot de orde van ons huis. Weliswaar zit ik hier te typen met geperforeerde handen, maar er komt weer een beetje ruimte om me te bezigen met andere dingen.
Vaak als we naar ons huis gaan, nemen we een lading boeken en cursussen Frans met ons mee, deze gaan ook vaak weer ongelezen mee terug naar Nederland. Dit deden we in het verleden ook altijd tijdens vakanties ,op de cursussen na, ook toen gingen ze vaak weer ongelezen mee terug. Evenals puzzelboekjes, ja je weet maar nooit of je je daar gigantisch gaat zitten vervelen toch! Zo de afgelopen keer toch maar even een boekje van Martin Bril gelezen, Plat du Jour, vrij simpele kost, met berichten uit Frankrijk. Tja je gaat naar Frankrijk dus waar lees je over, juist ja over Frankrijk. Al direct het eerste verhaal vond ik wel erg leuk, de eerste zinnen alleen al: Een van de nadelen van een tweede huis is dat je er voortdurend heen moet. Waarom heb je het anders? Bovendien moet je het onderhouden..... Ook beschrijft hij erg leuk hoe het eraan toe gaat als je bij je huis arriveerd. Bij ons gaat dat bijna idem dito. De laatste kilometers voordat we aankomen raken we al enigszins opgewonden, vooral het laatste stuk al helemaal in onze sas. Dan doemt ons huis op, schitterend hij staat er nog. Maar dan komt het, allereerst moet je een weg banen door het hoge onkruid om bij de deur te komen. Eenmaal binnen constateer je dat de spinnen, muizen e.d. weer vrolijk huisgehouden hebben. Het huis doet in eerste instantie wat onbewoond aan, wat wil je, de luiken zitten voor de ramen en er is meestal weken lang niet in geleefd. Vaak ben je moe als je aankomt en pas de volgende dag komt er weer wat leven in het huis. Negatief? Nee hoor, het is gewoon de realiteit. Vaak op de blogs of dergelijke lijkt het allemaal rozengeur en maneschijn, maar vele Nederlanders zetten hun huis na verloop van tijd gedesillusioneerd weer te koop. Wij huurden in het verleden altijd vakantiehuizen, van Nederlanders en van Fransen. Als we aankwamen zag het er altijd picobello uit. Soms zelfs met de bloemetjes al op tafel, of de kachel al brandend, de tuin goed verzorgd, niks geen spinnewebben en muizenkeutels. Gewoon installeren en genieten maar. Dat wilden wij ook. Dat hebben wij ook. Maar dan anders. Zijn we na twee jaar ontevreden? Welnee integendeel. Maar ik vind dat het wel gezegd moet worden. Zo dat is er even uit. Dus voor degenen die wel graag een huis in Frankrijk hadden willen hebben, maar om wat voor reden dan ook, niet hebben toch misschien een beetje een troost. Ik plaats er even weer een leuke sfeerfoto boven, maar daar achter gaat van alles schuil. Zo ook even een foto van het hoge onkruid, ach als je er oog voor hebt lijkt zelfs dat erg mooi.

dinsdag 3 augustus 2010

Nog even één

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nog even één super leuke foto van onze nieuwe aanwinst. Deze foto heb ik ook op mijn andere blog, maar ik vond hem zo leuk dat ik hem hier toch ook even plaatsen wilde. Hoe heerlijk ontspannen zo'n hondje na een vermoeiende dag erbij kan liggen. Op de volgende blog ga ik weer verder met ons huis, maar momenteel komt er nog totaal niets zinnigers bij me op, als de hele dag ons kleine mannetje observeren. Zaterdag 14 augustus gaat dit kleine hompie voor de eerste keer met ons mee naar Frankrijk. Afgelopen avond zijn we nog even een klein rondje aan het toeren geweest met alle drie de honden. Dit willen we de komende dagen vaker doen, zodat Vidor straks met plezier met ons de lange reis naar Frankrijk aan gaat.

zondag 1 augustus 2010

Even voorstellen

Dit is onze nieuwe kanjer, puppy oranje. Omgedoopt tot VIDOR, wat in het Hongaars vrolijk betekend.
Robbie en Vidor, even aan elkaar wennen.
Mitsie onze trutje kijkt gelaten toe, je ziet haar haast denken: Ooh nee toch, niet nog één.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Vanmorgen hebben we Vidor opgehaald, onze nieuwe huisgenoot. Vidor zal ons in de nabije toekomst ook vergezellen naar Frankrijk, vandaar even een hondenblogje. Vidor is een Gordon Setter pup van 9 weekjes oud, werkelijk een moppie van een hond. Vidor heeft sinds vanmorgen de eerste 300 km in de auto er al opzitten. Volgens mij is het een echte reishond, totaal geen problemen tijdens de reis. Zelfs keurig tijdens een pauze even een plasje buiten gedaan. Nou dat zit wel goed denk ik. Daarna volgde er een kennismaking met Robbie en Mitsie, onze twee andere honden. Erg spannend allemaal, maar lijkt ook prima te gaan. Toen kwamen de katten aan de beurt, oefff. De kippen, eng,eng. Vidor vind alles spannend. Nu, op dit moment dat ik dit schrijf, ligt ze helemaal uitgeteld te dromen. Aan de ene kant heeft dit natuurlijk niets met ons huis in Frankrijk te doen, maar aan de andere kant alles. Want deze drie honden, één dame en twee heren, reizen altijd met ons mee en zullen in de toekomst zo af en toe wel eens in beeld verschijnen op de blog.