Soms zit het mee en Soms zit het tegen

Ook hadden we deze week weer een paar akelige dingetjes. Anders zal het misschien nog saai worden ook, hmm... Als eerste dus de geiser, maar dat had ik al vermeld. Als tweede zat de kachelpijp twee keer verstopt, hij was telkens weer vol. Met als gevolg dat hij er twee keer uitgehaald moest worden, een erg vies werkje. We weten nog niet precies wat de oorzaak ervan is. We vermoeden dat het iets te maken heeft met de bochten, of dat het hout te vochtig is, wat we ons eigenlijk niet voor kunnen stellen. Maar dat er iets niet helemaal goed is, dat is wel een feit. Eerdaags willen we één van de bochten vervangen voor een T-stuk, misschien dat dat wat helpt, dan kunnen we er in ieder geval wat gemakkelijker bij. Verder als derde, tegelijkertijd het ergste, probleem was: dat onze Robbie (grootste hond) van dik 13 jaar 's nachts van de trap af viel. Wij slapen in de slaapkamer boven de keuken en daar zitten geen hekken voor de trap, met als gevolg dat de honden gezellig met ons mee naar boven gaan 's nachts. Onze Robbie die spookt soms wel eens wat rond, of gaat stiekem naar beneden om later weer boven te komen. Daar zijn we helemaal niet blij mee, omdat hij nogal wat stram is vanwege zijn leeftijd. Opeens werden we wakker van veel lawaai en daarna gepiep van Robbie. Wij met onze zaklantaarns rennen naar beneden. In het begin hompelde hij behoorlijk met zijn achterpoot, gelukkig was het vrij snel zeker dat er niets gebroken was, maar een kneuzing is voor zo'n oude lobbes ook niet echt een pretje. Hij had van schrik in de keuken geplast maar voor de rest viel alles gelukkig mee. We hebben eerst boven een alternatief bedacht, zodat hij niet meer zo maar naar beneden kan als wij slapen. Het zijn toch net kleine kinderen, moeten we voor de honden een traphekje maken. De volgende dag was er niets meer aan de hand met zijn poot.
Ik heb er even een foto van afgelopen zomer bijgedaan omdat ik dat wel een erg leuke vond. Mitsie onze cocker staat daar brokjes te eten, terwijl Robbie eigenlijk vind dat hij aan de beurt is. Dat maakt hij kenbaar door te gaan staren en wat zachte brom geluidjes te maken. Meestal heeft dat geen resultaat omdat Mitsie zich er totaal niet aan stoord,met als gevolg dat Robbie er kwijlend bij gaat liggen, wachtend totdat hij eindelijk mag. De brokken staan er overigens de hele dag, dus ze kunnen ten alle tijde eten.